Ma’mur qahhorov

Umrlar bor, tiriklikda o‘likdir, 
Umrlar bor, mangulikda tirikdir. 
 
Ayrimlar  tom  ma‘noda  yashamaydilar,  yashamoqqa  urinadilar, 
holos.  Bundaylar  umri  samarasiz,  hayoti  izsiz  kechadi,  nomu-nishon 
qolmaydi.  Vaholanki,  har  daqiqa  g‗animat:  hayot  gashtini  surish, 
yangiliklar  qilish, jamiyatda o‗z o‗rningni topish, hamma-hammasiga 
ulgurish  kerak.  Buning  uchun  umrni  mazmun  bilan  to‗ldirish 
yashashga ishtiyoq aslo so‗nmasligi kerak. Har bir tongni o‗z hayoting 
ibtidosi deb bil v a quyoshning har botishini o‗z hayoting intihosi deb 
tushun,-deydi donishmandlardan biri. Har bir kuning qandaydir hayrli 

---

ish  bilan,  o‗z  ustingdan  biron-bir  g‗alaba  qozonish  yoki  nimanidir 
o‗rganish bilan nishonlansin. 
Shu  ma‘noda  hayot,  AQSHlik  taniqli  faylasuf  J.Santayana  iborasi 
bilan  aytganda,  tomosha  ham,  bayram  ham  emas,  mashaqqatli 
ishdir, 
katta 
san‘atdir. 
Hayotning 
ma‘nosi 
arshi-a‘loda 
emas,hayotning 
o‗zida—mehnatda, 
tarbiyada, 
turmushda, 
adabiyot,  ilm-fan,  ijtimoiy-siyosiy  faoliyatdadir.  Bu  faoliyat  yuksak 
umuminsoniy  ahloq, ijtimoiy ideallar v a manfaatlar bilan sug‗orilmas 
ekan, hayotga ma‘no bag‗ishlay olmaydi.