QALDIRG‘OCH
O , qaldirg‘o c h , qaldirgko c h ,
Q o ra k o ‘zlaring qiyg‘och.
D u m i n g o bxshar xivichga,
Q a n o tla rin g qilichga.
Oyoqlaring tim qora,
T u m s h u g 'in g tig 'd a y bor-a?
B o 'y in c h a n g d a o q sharf,
Bir к о ‘ray yaqin borib.
Loy k o ‘tarib shiftdasan,
In solishga ustasan,
M e ’m o rm is a n , ayt, o ‘zing,
B uloqdek qaynar s o ‘zing.
Q ushlar ichra d o n o sa n ,
Y o m o n lik d a n tonasan.
Q ilgan ishing jasorat,
Q iyratasan hashorat.
255
Qish kelganda ketasan,
J a n u b t o m o n yetasan.
Qaytganingda sen takror —
Yurtga keladi bahor.
O, qaldirg‘och, qaldirg‘och,
A yvonim da bola och!
OLMAXON
A rslonbobda — d ovonda,
T o g ‘ b a g ‘rida, o ‘r m o n d a
Y a sh a r edi O lm a x o n ,
Q u v o n c h i j a h o n - j a h o n .
Shoxdan shoxga o ‘tardi,
S akrab-sakrab ketardi.
Butoqlarda o ‘y surar,
Daraxt u c h id a turar.
K o ‘zi qora m u n ch o q d a y .
D u m i supurgi misol,
Qayriladi bem alol.
Oldingi oyoqlari,
T i r n o g ‘i, b a rm o q lari,
O da m n ik ig a o ‘xshar,
Y og‘o c h n i m a h k a m ushlar.
Quloqlari ding x o ‘pa m ,
Sezgir, c h o p q ir va o ‘ktam.
F e ’li h a m a n c h a durust,
Bolalarga biram d o ‘st.
YoNdan o ‘tgan h a r kishi,
B o 'lsa h am ki tashvishi,
Bir z u m t o ‘xtab qoladi,
C h o ‘ntakka q o ‘l soladi.
O lm axonga qarab u,
C haqirar: Kakku! Kakku!
QoMiga n im a kirsa,
Dili n im a buyursa,
D o n m i , d a n a k m i, bo d ro q ,
Ishqilib bitta yem ak,
256
U n g a tu tis h a r h a r dam .
S h u n d a o lm a x o n biram
Epchil b o ‘lib ketadi,
Kishini shod etadi.
Lekin y o m o n to m o n i,
Yeyolmas ekan nonni.
U n g a pista yo y o n g ‘oq
Keltirmasangiz har choq,
Sizga qiyo boqm aydi,
Qilig‘i h a m yoqm aydi.
Chiyillar e rm a k qilib,
Sizni bir n o d o n bilib.
Q oc hib ketadi uzoq,
D u m in i qilib baroq.
Q ay kuni bebosh Sobir,
Shoshilib, qilm ay sabr,
0 ‘zligini unutib,
0 ‘ja r , shum ligi tutib,
C h o ‘ntagidan q a n d olib,
U ni kaftiga solib,
O lm ax o n n i chaqirdi,
H ushtak chaldi, baqirdi.
O lm ax o n keldi darrov,
Yuragi h a m berib dov.
Sobir q o ‘liga boqdi,
T u m s h u g ‘ini b ir qoqdi.
D u m in i likillatib,
O yog‘in dikillatib.
Jim irib q u lo g ‘ini,
T i g i a t i b tirn o g ‘ini,
Q o c h m o q c h i edi nari,
T e z ayon b o ‘ldi bari.
Sobir m a h k a m ushladi,
Yosh k o bnglini xushladi.
U t a lp in a r h a r yoqqa,
Q o c h m o q b o ‘lib uzoqqa.
Sobir e rkalab, q iynab,
S h u m fe’li yana aynab.
1 7 — B o l a l a r a d a b i y o t i
2 5 7
Q u l o g i n i chim c h ila r,
J o n iv o r k o ‘p chiyillar.
Q a n d n i tiq a r og ‘ziga,
H a tto uning b o ‘g ‘ziga
Solm oqchi b o ‘lar b arm oq,
O lm ax o n d u m i baroq.
Q o ‘r q in c h d a n qaltiraydi,
K o bzlari yaltiraydi.
S hu z a m o n kelib qoldi,
Sobirni tutib oldi
Bir barvasta oqsoqol,
Y u z i-k o ‘zida malol.
— Bolam, kimsan? N e uchun
U ni qilasan tu tq u n ?
N e g a berasan azob?
Sobir qilolm as javob,
C h o l s o ‘zladi tutoqib,
H a tto ko ‘z d a n yosh oqib.
Bu tabiat sen u c h u n
U m rin g b o ‘lsin deb u zun,
Yaratilgan azali,
Bu du n y o n in g g o bzali
O br m o n , daryo, k o ‘llardir.
Ularda yashayotgan,
Rizqini oshayotgan
Jonivorlar oz qoldi,
Bu ish xatarga soldi.
Aynidi z a m in , sa m o,
O lm a x o n h a m к о ‘р em as,
U lar soni x o bb emas.
U jo n iv o r a ’zosi,
T abiatning bolasi.
Seni o n a n g suyganday,
Dilga m eh rin tuyganday.
U n i sevar tabiat,
S h u n c h u n q ila r tarbiyat.
O d a m la r bilib q o ‘ysin,
Sendayni tiyib q o ‘ysin.
258
H a , sendayin bolalar,
Keyin qilar nolalar.
Sen qushlarga in yasa,
D o n b e r agarda yesa.
O lm a x o n n i o ‘y nabsan,
0 ‘ynab a n c h a qiynabsan.
S e n -c h i, unga m a g ‘iz ber,
Y ong‘oq, pista, mayiz ber.
Q u v n a b yursin o ‘r m o n d a ,
Sen qolm agin a rm o n d a .
Sobir o ‘rm o n oralab
0 ‘zin o ‘zi qoralab,
C h o p ib ketdi y o ‘lida,
Q andi qoldi q o ‘lida.
259
Do'stlaringiz bilan baham: |