Mamasoli jumaboyev

ALISHER VA KITOB
Kitobga o ‘ch o ‘g ‘ilcham
O ltin topgan singari,
C hiqsa yangi b ir asar 
0 ‘qir m e n d a n ilgari.
M ayli, b o ‘lsin hikoya 
Yoki t o ‘rt y o ‘l qu v n o q s h e ’r.
A yvonchada m u k tushib,
S h a rilla ta r Alisher.
Q osh qorayib k e tg u n c h a
Q o 'l d a n tu sh m a s kitobi.
U n g a y o qqan s h e ’rlarning 
H o z irc h a y o ‘q hisobi.
O lim dek serharakat,
Ishga puxta berilib,
U n c h a - m u n c h a yoshlardek 
O shib ketm as kerilib.
T u r n a q a to r savolga 
Askar kabi d o im shay.
H oziijavob b o ‘lmasdi,
S h u n c h a kitob o bqimay.
M EN VA ALI
M e n va Ali 
D a m olgali 
Q o ‘shni b o g ‘ga — 
C h iq d ik hali.
Bog‘ ichida:
O lm a, jiyda, 
N ashvatilar 
Pishgan juda. 
A riq d a — suv 
Xuddi k o ‘zgu,
A n h o r g a c h a
T u s h a r s h o v -s h u v . 
M itti bulbul, 
S a y r a r n u q u l. 
Istagancha 
0 ‘y n a va kul. 
0 ‘lkam iz soz, 
T o ‘k in d ir yoz,
U n i q a n c h a
Sevsak h a m oz!
211

---

T O Y C H O Q
B o r b ir to y c h o q , 
D o ‘stim h a r c hoq. 
P e s h o n a si 
Q o rd e k oppoq.
K u n oralab, 
Y u v ib -ta rab , 
Q a s h lay m a n shod 
Q oqib qarab. 
T o y c h a m b a rd a m , 
M e n g a h a m d a m .
Y o ‘rtib y u ra r, 
K is h n a b tu ra r. 
G o h gijinglab, 
B o ‘y n in b u rar. 
Birgalikda
0 ‘s a r h a m d a m , 
,,C h u h “ de sam gar, 
Misoli par,
T o g ‘-u to s h d a n , 
U c h ib o ltar.
KEKSA KULOL VA SH O G IR D
(Afsona)
Yoshi oltm ishlardan oshgan bir m o ‘ysafid kulolning uyiga 
o ‘g klini boshlab kelib:
— Taqsir, p e s h a n a m d a shu bitta-yu bitta o ‘g ‘ilcham bor. 
K o ‘zim tirikligida biror h u n a rn in g boshini tutsin deb, sizni 
qora tortib keldim , — debdi.
Kulol sopol tovoqlarning chetlarini o ‘sm a rangiga b o ‘yab 
turib:
— M ayli, eski o s h n a m iz iltim os q ila d ila r-u biz y o ‘q 
deym izm i, — d e b iltifot k o ‘rsatibdi.
Shogird kulolnikida soz tu p ro q qazibdi, suv tashibdi, loy 
qilibdi, o ‘c h o q q a o ‘t qalabdi, xullas, ustozning aytganlarini 
bajo keltirib yuribdi.
U lar yasagan idish-tovoqlar xaridorlarga k u n d a n kunga 
m a n z u r b o ‘lib, tez sotila boshlabdi.
O ra d a n bir n e c h a q ish -u yoz o ‘tg an d a n keyin shogird 
„K ulolchilikning m iridan sirigacha bilib o ld im , e ndi yugurdak 
b o ‘lib y u r a m a n m i k‘, d e b o ‘ylabdi-da, ustozidan jav o b s o ‘rabdi.
Kulol b o ‘lsa:
— 0 ‘g ‘lim, h u n a r injiq narsa, sa b r-to q a t qilib, y a n a biror 
yil q a ra shib-ne tib turganing m a ’qul edi, — debdi.
Shogirdning ichi pishib ketib, q o ‘y a rd a - q o ‘ym ay fotihasini 
olibdi. Katta bozorga d o ‘kon o c h g a n kunlari xaridorlar uning
212

---

piyola, choy n a k , k o ‘zachalarini talashib olib ketishibdi. Ustozi 
b o ‘Isa:
— M ayli, oxiri xayrli b o ‘lsin! — deb o ‘z yum ushini 
d a v o m e ttir a v e rib d i. O r a d a n u c h - t o ‘rt k u n o ‘t a r - o ‘tm a s
shogirdning ishi yurishm ay qolibdi, u n in g m ollarini birov 
xarid qilm ay q o ‘yibdi. C h u n k i u yasagan lagan, tovoqlarning 
sirlari xiralashib, ustiga-ustak ko ‘chib ketayotgan emish.
U stozning bozori a w a lg isid an h a m qizib, tushlik qilishga 
h a m q o ‘li tegm ay qolibdi. Oxiri shogird dastm oyasidan ajrab, 
k o ‘p aziyatlar chekibdi. N ih o y a t kulolnikiga m ing p ushaym on 
bilan qaytib kelibdi.
— A y tm o v d im m i, s hoshm a gin, deb!
Kulol uning jo n ig a tag ‘in oro kiribdi.
O y d a n oy, k u n d a n kun o ‘tibdi. Sadoqatli shogirdiga kulol:
— B olam , alahsimay, razm solib tur! — d e b d i-d a qurigan 
idishlarini bir-bir ,,p u f‘lab so‘ngra sir beribdi. Shunda lagan-u 
tovoqlarning chiroyi j u d a h a m ochilib, yarqirab ketibdi.
Shogird endi uning hunarini batafsil egallab olishga astoydil 
bel b o g ‘labdi.
213

---