Xotira to‘g‘risida tushuncha va uning fiziologik asoslari
Xotira – bu tajribamizga aloqador har qanday ma’lumotni
eslab qolish, esda saqlash, esga tushirish va unutish bilan
bog‘liq murakkab jarayondir. Xotira har qanday tajribamizga
aloqador ma’lumotlarning ongimizdagi aksidir.
Tevarak-atrofdagi biz idrok qilgan narsa va hodisa
lar
ongimizda izsiz yo‘qolib ketmaydi, balki miya po‘stlog‘ida
obrazlar tarzi da saqlanib qoladi. Keyinchalik narsa va hodisa-
larning o‘zi ko‘z oldimiz
da bo‘lmagan paytda ham biz bu
obraz larni ongimizda qayta tik lay olamiz.
Odatda biz biror-bir ma’lumotni o‘qiydigan bo‘lsak, uni hech
bir o‘zgarishsiz eslab qolishga harakat qilamiz. Lekin ajabla-
narlisi shundaki, borgan sari ma’lumot ma’lum o‘zgarishlarga
yuz tutib, xotirada dastlabki paytdagisidan boshqacharoq
bo‘lib saqlanadi. Ba’zi bir ma’lumotlar xohlasak ham xotiradan
o‘chmaydi, boshqasini esa juda qattiq xohlasak ham kerak payt-
da yodimizga tushira olmaymiz. Ma’lum bo‘lishicha inson mi-
yasi har qanday ma’lumotni saqlab qoladi. Agar shu ma’lumot
biror sabab bilan odamga kerak bo‘lmasa yoki o‘zgarmasa, u
ongdan tabiiy tarzda yo‘qoladi, lekin har doim ham bizning
professional faoliyatimiz manfaatlariga mos ma’lumotlarni es-
da saqlash juda zarur va shuning uchun ham ko‘pchilik ataylab
xotira tarbiyasi bilan shug‘ullanadi. Inson xotirasining yaxshi
bo‘lishi, ya’ni his-kechinmalarimiz, ko‘rgan-kechirganlari-
mizning mazmuni to‘laroq miyamizda saqlanishi quyidagi
omillarga bog‘liq:
134
– esda saqlab qolish bilan bog‘liq harakatlarning yakunlan-
ganlik darajasiga;
– shaxsning o‘zi shug‘ullanayotgan ishga nechog‘liq qiziqish
bildirayotganligi va shu ishga moyilligiga;
– shaxsning bevosita faoliyat mazmuni va ahamiyatiga mu-
nosabatining qandayligiga;
– shaxsning ayni paytdagi kayfiyatiga;
– irodaviy kuchi va intilishlariga.
O‘tmish tajribalarimizda nimaiki hodisa yuz bergan bo‘lsa,
shuni esda olib qolish, esda saqlash va keyinchalik esga tushi-
rish yoki unutish xotira deb ataladi.
Tashqi va ichki qo‘zg‘atuvchilar ta’sir ko‘rsatishi tufay-
li miya ga keluvchi qo‘zg‘alishlar miyada «izlar» qoldiradi, bu
izlar-uzoq yillar (ba’zan butun hayot) davomida saqlanib qola-
di. Yarimsharlar po‘stlog‘ida qo‘zg‘alishlar uchun go‘yo yo‘l
ochiladi, buning natijasida nerv bog‘lanishlari keyinchalik oson
va tez vujudga keladi. Agar qo‘zg‘alishlar takrorlanib tursa nerv
bog‘lanishlari saqlanadi va jonlanadi, aksincha qo‘zg‘alishlar
takrorlanmasa nerv bog‘ lanishlari so‘nadi. Nerv bog‘lanishlari
so‘nsa ilgari esda qoldiril gan ma’lumotlar unutiladi. Vaqtincha
nerv bog‘lanishlarining vujud ga kelishi va saqlanishi xotira-
ning fiziologik asosini tashkil etadi.
Xotiraning mohiyati narsa va hodisalar o‘rtasida aloqa
o‘rnatish
dan iborat ekanligini qadim zamonlardayoq greklar
tushu nib yetgan edilar. Bunday aloqalar assotsiatsiyalar deb atab
kelinadi. Assot siat siyalar uch xil bo‘ladi:
Izdoshlik – (yoki ketma-ketlik) assotsiatsiyasi, masalan:
biror hodisa esga keltirilgan paytda, shu davrda yuz bergan
boshqa fakt lar ham xotirada gavdalanadi.
Kontrastlik – shovqin-suronli shaharga kelib qolsam tinch
qishloq hayotini eslayman.
O‘xshashlik – tanishimni portretini ko‘rsam uni o‘zini ham
eslayman.
Ilgari idrok qilingan narsa va hodisalar obrazlarining
ongimizda qayta gavdalanishiga tasavvur deb ataladi. Tasav-
vurlar tufayli ayni paytda ko‘z o‘ngimizda bo‘lmagan lekin il-
gari idrok qilgan narsalarni aks ettira olamiz.
135
Tasavvurlar va uning turlari
Esda olib qolish va qayta esga tushirish tasavvur obrazlari asosi-
da amalga oshiriladi. Odatda mazmun jihatidan ikki xil tasav-
vur, ya’ni xotira tasavvuri va xayoliy tasavvur farqlanadi. Xotira
tasavvuri ilgari idrok qilingan, ya’ni ilgari o‘z shaxsiy tajribamiz-
da bo‘lib o‘tgan, lekin hozir ko‘z o‘ngimizda bo‘lmagan narsalar-
ning obrazlarini ongimizda gavdalantirishdan iboratdir. Masalan,
bi rinchi marta maktabga borganimizdagi taassurotlarni ongimiz-
da qayta tiklashimiz xotira tasavvuri bo‘ladi. Xayoliy tasav-
vur xotira tasavvuriga qaraganda murakkab bo‘lib, ongimizda-
gi bilimla rimiz, tajribamiz asosida ilgari idrok qilinmagan, shu
paytgacha turmush tajribamizda uchratmagan narsalarning obra-
zlarini yaratishdan iboratdir. Xayoliy tasavvur ijod qilish jarayo-
ni bilan bog‘liq bo‘lgan tasavvurdir. Masalan: matndagi obraz-
larning tasvirlanishiga qarab, ular obrazlarining ko‘z oldimizda
paydo bo‘lishi xayoliy tasavvurga misol bo‘la oladi.
Tasavvurlar narsa va hodisalarni bevosita idrok qilish orqa-
li hosil bo‘lishidan tashqari so‘zlar orqali, ya’ni so‘z bilan bi-
ron narsani tasvirlab berish orqali ham hosil bo‘lishi mumkin.
Tasavvur obrazlarining to‘la va ravshan bo‘lishi birinchi navbat-
da idrokning chuqur va to‘laligiga bog‘liqdir. Unchalik e’tibor
bermay pala-partish idrok qilgan narsalardan hosil bo‘lgan
obrazlar juda xira bo‘ladi. Binobarin, bunday obrazlar tasav-
vurda qayta tiklanganda undan ham xira va noaniq bo‘ladi.
Bundan tashqari tasavvur obrazlarining sifati odamning ay-
ni chog‘dagi ahvoliga, his-tuyg‘ulari va diqqatiga bog‘liq bo‘ladi.
Chunonchi, tobi qochib kayfiyati buzilib (ko‘ngli biron narsaga
g‘ash bo‘lib), diqqati chalg‘ib turgan paytida odam idrok qilgan
narsalarini yaxshi va osonlik bilan tasavvur eta olmaydi. Idrok
qilish jarayonida qaysi sezgi a’zosining ustunlik qilishiga qarab
tasavvurlar quyidagi turlarga bo‘linadi: ko‘rish tasavvuri, eshi-
tish, hid bilish tasavvurlari, ta’m bilish tasavvuri, harakat tasav-
vuri va shu kabilar. Odamlarning kasbiga qarab tasavvurlar ning
ayrimlari nisbatan kuchli rivojlanadi. Masalan: rassomlarda
ko‘rish tasavvuri, kompozitor va sozandalarda eshitish tasavvuri,
raqqo salarda harakat tasavvuri nisbatan ustun turadi. Tasavvur-
lar yakka va umumiy tasavvurlarga bo‘linadi. Yakka tasavvur
136
deb birorta yakka narsa yoki hodisaning obrazini tasavvur qi-
lishga aytiladi. Masalan: tanish bo‘lgan odamlar (o‘rtog‘i, sinf-
doshi haqidagi) va shaxsiy narsalari haqidagi (avtoruchkasi, port-
feli kabi) tasavvurlar. Umumiy tasavvur deb bir jins, bir tur, bir
guruhni tashkil qilgan narsalarning obrazlarini tasavvur etish-
ga aytiladi. Masalan: umuman odamni, umuman daraxtni yo-
ki umuman o‘simlikni tasavvur qilish. Odamda dastavval yakka
tasavvurlar undan keyin esa umumiy tasavvurlar yuzaga keladi.
Chunki umumiy tasavvurlar bir qancha bir-biriga o‘xshash nar-
sani qayta-qayta idrok qi lish natijasida hosil bo‘ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |