davrida Sharq xalqlari dini va mistikasiga m unosabatning tipik
k o ‘rinishini o ‘zida ifoda etardi.
Yam vlix Plotin ishlab chiqqan kategoriyalar: Yagona, Aql, Jon
tushunchalari m azm unini boyitadi. Xususan. ‘‘Yagona” tushunchasini
ikkita yagonaga ajratadi. Ulardan birinchisi, Plotinda bo‘lgani singari,
har qanday borliq, har qanday bilish va har qanday nom lanishidan yuqori
turadi. Ikkinchisi esa, keyingi barcha narsalam ing boshlang‘ich asosi
bo'lib, uni nafaqat Yagona, balki Ezgu n e ’mat deb atashadi. Bunday
farqlash keyingi triada shaklidagi qurilm alar uchun asos bo‘lib xizm at
qiladi. Bunda kech platonizm ga xos sxolastika,
sxem atizm yaqqol
namoyon b o ‘ladi.
Yam vlixga ko‘ra, “so f aqllar" va “jo n ”- dunyo ustidagi xudolar.
Ular o ‘n ikkita olam sohalari - yer, suv, havo, olov, yetti planeta va
efirga nisbatan “boshqaruvchilik” vazifasini bajaradi. 12 ta osmon xudosi
triadalar hosil qilib, ularning soni 36 ga yetadi, 10 ga ko'paytirilgandan
keyin esa 360 bo‘ladi (bu qadimgi davrda yilning 360 ta kundan iborat
degan tasavvurlariga m oslashtirilgan b o ‘lsa kerak).
Yamvlix yashagan davr nafaqat Suriyada, balki butun Rim
im periyasida k o ‘pxudolik dinlarining xristianlikka qarshi eng oxirgi
kurashi bilan xarakterlidir. Y am vlix qadimgi grek politeizm ini, Olimpni
uning barcha xudolari bilan birga falsafada tiklashga urindi.
Insonda
tabiatni, Kosm osni idrok qilishga y o ‘naltirilgan qobiliyatni emas, balki
xudolarga ishonish, ular bilan m uloqotni afzal deb bildi. Axloqiy va
siyosiy fazilatlam i Yavm lix quyi bosqich deb tushundi. Eng oliy fazilat,
uningcha, xudolar bilan birlashishdir. Yamvlix o ‘zining asosiy vazifasi
deb teurgiya, mantiq, qurbonlik qilish va ibodatlarni bildi. U dinlardagi
asosiy voqealarni turkum lashga intildi.
Prokl
(410-485) antik davr neoploatonizm i rivojini yakunlaydi.
Bunday yakunlanish A finada — Anaksagor, Sokrat, sofistlar, Platon,
Aristotel,
Platon maktabi, Aristotel maktabi, Epikur, stoitsizm asoschisi
Zenon faoliyat k o ‘rsatgan joyda am alga oshadi. Bu davr m istikaning
kuchayish bilan ajralib turadi. Falsafani ilm ruhi tark etadi.
Prokl qarashlari Evklid “A soslari”, Platon asarlariga, xususan
“Parm enid”, “T im ey”, “K ratil” dialoglariga sharhlarida bayon qilingan.
Ulkan nazariy asari “Ilohiy elem entar ta ’lim ot” faylasufning butun
neoplatonizm sistem asini qisqa holda bayon qiluvchi 211 ta tezisdan
iborat
asari
b o ‘lib,
unda “ Yagona”,
“A ql”,
“Jon”,
“Kosm os”
tushunchalari talqin etiladi, ilgari surgan tezislari m isollar yordam ida
tushuntiriladi. “Platon ilohiyotchiligi” asarida Prokl Yagona v a uch
turdagi xudo: fikrlanadigan, fikrlaydigan va fikrlanuvchi-fikrlovchi xudo
to ‘g ‘risidagi ta ’limotni bayon qiladi. Triadali
qurish va bayon etish
metodini Y avm lixga qaraganda izchilroq v a dadilroq ifodalaydi. Buning
negizida predm et rivojlanishining triada ko ’rinishida sodir bo 'lishi
g ‘oyasi yotadi. B archa hodisalar: xudolar, tirik mavjudotlar, kosm os va
falsafa sohasidagilar,
m ifologiya va m istikalar triada
b o'yicha
rivojlanadi.
Triadada Prokl uch holatni farqlaydi: birinchisi - o ‘zida b o ‘lish.
B oshqacha nomi - sabab, b o ‘linmas birlik, mavjudlik, ota, potensiya.
Ikkinchisi - o ‘zidan chiqish, boshqacha aytganda, o ‘z chegarasidan
tashqariga em anatsiya-sabab sifatida ta ’sir etish. Bu birlikdan ko'plikka
o ‘tish, b o ‘linishning boshlanishi, “ona” , “ energiya” dan iborat.
Uchinchi
jihati - “o 'z g a borlig‘idan” orqaga, o ‘ziga qaytish, tarqoqlik va
k o ‘plikdan yana bo'Iinm aydigan birlikka ko‘tarilish. Shunday qilib, bu
uchta holat “joyda b o ‘lish”, “chiqish” va “qaytish”dir.
Y agona haqidagi ta ’lim otda - triadaning
birinchi
b o 'g 'in i
to ‘g ‘risidagi ta ’limotda Prokl Yam vlix ishlab chiqqan Yagonaning
bo‘linishi to ‘g‘risidagi ta ’lim otga tayanadi. Yam viix singari, u ham
so‘zsiz bilib b o ‘lmaydigan Yagonani boshqa Yagonadan farq qiladi. Bu
boshqa borliq o 'z id a m uayyan ko'plikni m ujassam lantiradi, biroq u hech
qanday sifatga ega bo‘lmagani uchun, Aqldan avval keladi, Aql va
so ‘zsiz Y agona oralig‘ida mavjud b o ‘Iadi.
Prokl bu bosqichni son deb
ataydi, uning boshqacha nomi - borliq usti birligi (Yagonasi).
Yagonadan keyin keladigan Aql ham triada ko'rinishida b o ‘linadi:
1) fikrlanadigan Aql yoki “o ‘z-o‘zida boMishlik”. Bu bosqichda Aql o ‘zi
uchun predmet, yoki “borliq”.
Ikkinchi bosqichda Aql o ‘zidan chiqadi va o ‘z-o‘zini tafakkur qiladi.
Bu intillektual aql, fikrlaydigan aql, y a’ni m a’noga ega “aql”.
Uchinchi bosqichda “ Aql” o ‘z-o‘ziga qaytadi, y a’ni borliq va
tafakkur aynan bir xil bo ‘ladi. B oshqacha aytganda, bu - hayot o‘zidadir.
Bu triadaning Gegel triadasidan farqi shundaki, G egelda uchinchisi
sintez b o ‘lib, u avvalgi ikkitasini: tezis va antitezisni
o‘zida
m ujassam lashtiradi, ulardan yuqori turadi va progressni hosil qiladi. Oliy
darajadagi xudo Proklda o ‘z-o‘zicha holida tushuntiriladi.
Triada prinsipini Prokl Jonga nisbatan ham q o ‘llaydi: ilohiy jon,
dem on k o ‘rinishidagi jon, inson joni.
Prokl ta ’limoti neoplatonizm ning hukm ronligini saqlab qolishga,
ayni paytda, uning rivojiga yakun yasashga bo'lgan urinish natijasidir.
Prokl sistem asi xristianlikka qarshi tura olm as edi. Chunki xristianlik
254
im periyada, uning oxirgi ikki asrida hukm ron mafkua,
davlat dini
m aqom iga ega edi.
529-yili im perator Y ustinian dekreti bilan Afinadagi Platon
Akadem iyasi yopiladi. Antik falsafa o‘zining m in g y illik umrini tugatadi.
Qadim gi A kadem iya Platonning so'nggi ta'lirnotlari tarqatilguncha,
y a'n i kuchini y o 'q o ta borganga qadar faoliyat ko'rsatib turdi. Bu
ta ’limotdan yuz o‘girgan faylasuf A kadem iyani 2 7 0 -2 4 1-yillarda
boshqargan
Do'stlaringiz bilan baham: