Kostum va moda tarixi

Ayollar libosi. XV asr florensiyalik ayollar 
libosi yumshoq, tabiiy qomat chizgilarini 
ko‘rsatib turuvchi, tabiiy proporsiyalar yoki bel 
chizig‘i old tomondan biroz ko‘tarilgan, beldan 
bo‘ksaga – pastga qarab yengil kengayib 
borgan voronka formasidagi yubka va h.k. 
ko‘rinishda bo‘lgan. Kottning bichimi, odatda, 
beldan ajratilib, ko‘krakda yopishib turuvchi, 
keng va katta burmali yubkadan iborat. Lif 
old tomondan kvadrat, orqadan uzaytirilgan 
dekolteli. Yenglar xuddi erkaklarniki singari 
ko‘ylakka turli uslubda biriktirilgan (33-rasm, Bottichelli, 
«Ayol portreti»). 
Ayollar ust kiyimi – simara uch qismdan: uzay tirilgan 
keng yeng, bo‘yin o‘mizida taxlamalar bilan boyitilgan orqa 
qism va biroz kaltaroq old qismlardan iborat. Simaraning yon 
choklari tikilmas, faqat old tomondan belda belbog‘ bilan 
mahkamlanardi. 
Ayollar duxobadan tikilgan ko‘ylak kiyi shardi. Bel chizig‘i 
ko‘krakdan  biroz  pastroqda  bo‘lib,  yubkalari  uzun  shleyfli 
bo‘lgan. Lifning yoqa o‘mizi old tomondan – to‘rtburchak 
shaklda, orqa tomondan esa uchburchak shaklda bo‘lgan. 
Ko‘pincha,  ustki  ko‘ylak  lifining  oldi  qirqilib,  shnu rovka 
qilingan. Yenglari esa xuddi erkaklar libosi kabi turli usullarda 
kiyimga ulanar edi. Duxoba yoki parchadan burmalanadigan 
og‘ir yubkalar paydo bo‘ldi. 
Venetsiyalik ayolning hashamatli tasviriy yechimini juda 
baland (55 sm gacha bo‘lgan) yog‘och poshnali jimjimador 
poyabzal to‘ldirgan. Yog‘och poshnali poyabzalning ust qismi 
saxtiyon terisi (safyan), shoyi yoki bezaklangan duxobadan 
tayyorlangan. Italiyalik ayollar bosh kiyimi – chepeslar, yengil 

---

70
shlyapalar, sallalar (tyurban). Soch turmaklari – tekis, past 
bo‘lib, ular marvarid va durlar, vuallar, lentalar, gullar bilan 
bezatilgan.
Yoqalar, qo‘lqoplar, belbog‘lar, paypoqlarni bezashda 
to‘rlardan foydalanilgan. Kiyimlarda yangi ko‘rinishdagi 
qo‘shimcha predmetlar – lentalar, shokilalar, turli xildagi 
bezaklar bilan bezalgan mo‘ynadan qilingan shoyi mufta paydo 
bo‘la boshladi.