Классик психоанализ ва унинг модификациялари

З.Фрейд психоаналитик назариясида қайд этишича, психик жараёнлар қониқиш тамойилига кўра автоматик тарзда бошқарилар экан. Ҳеч қондирилмаганлик ички руҳий зўриқишни келтириб чиқаради. Ўз навбатида у психик фаолликни вужудга келишига олиб келади. Бу фаоллик зўриқишни ва қониқмаганликни сусайишига ёки қониқишга олиб келади.

• З.Фрейд психоаналитик назариясида қайд этишича, психик жараёнлар қониқиш тамойилига кўра автоматик тарзда бошқарилар экан. Ҳеч қондирилмаганлик ички руҳий зўриқишни келтириб чиқаради. Ўз навбатида у психик фаолликни вужудга келишига олиб келади. Бу фаоллик зўриқишни ва қониқмаганликни сусайишига ёки қониқишга олиб келади.

Ҳаёт ва ўлим инстинктлари. Фрейднинг психодинамик назариясида иккита асосий инстиктларга ажратилади: ҳаёт инстинкти (либидо, эрос) сифатида сексуал инстинкт; вайронгарчилик, бузғунчилик сифатида эътироф этилувчи ўлим инстинктлари (мортидо, танатос). Инсон хулқ-атворининг бу шакли шахснинг деструктив инстинкти сифатида намоён бўлиб, агрессияни ҳам инстинкт натижаси деб баҳолайди. Уларнинг ҳаётий зарурат сифатида намоён бўлишини тўсиб қўйиш шахсда жиддий салбий оқибатларга олиб келиши кузатилади. Бу эса неврознинг асоси ҳисобланади.

• Ҳаёт ва ўлим инстинктлари. Фрейднинг психодинамик назариясида иккита асосий инстиктларга ажратилади: ҳаёт инстинкти (либидо, эрос) сифатида сексуал инстинкт; вайронгарчилик, бузғунчилик сифатида эътироф этилувчи ўлим инстинктлари (мортидо, танатос). Инсон хулқ-атворининг бу шакли шахснинг деструктив инстинкти сифатида намоён бўлиб, агрессияни ҳам инстинкт натижаси деб баҳолайди. Уларнинг ҳаётий зарурат сифатида намоён бўлишини тўсиб қўйиш шахсда жиддий салбий оқибатларга олиб келиши кузатилади. Бу эса неврознинг асоси ҳисобланади.
•  

Асарларининг бирида Фрейд мотидо инстинкти ҳақида тўхталган бўлиб, унда шахс ўзини ўзи сақлаш учун (йўқ қилмаслик) ўзга кишини ёки ўзгаларни йўқотишга интилади. Фрейд учун энг ҳал этувчи жиҳат, бу инсон хулқ –атворида жамият ривожланишидаги қонунларини эмас, иррационал психик кучларнинг намоён бўлишини ҳисобга олган, унда интеллект воқеликни фаол акс эттирувччи восита эмас, балкли бу кучларни маскировка қилувчиси ҳисобланади. Индивид билан ижтимоий муҳит абадий ва яширин курашда бўлади. Унинг психоаналитик қарашларида кучайтирувчи ҳолатда инстинктдан интеллектнинг кучлироғи.

• Асарларининг бирида Фрейд мотидо инстинкти ҳақида тўхталган бўлиб, унда шахс ўзини ўзи сақлаш учун (йўқ қилмаслик) ўзга кишини ёки ўзгаларни йўқотишга интилади. Фрейд учун энг ҳал этувчи жиҳат, бу инсон хулқ –атворида жамият ривожланишидаги қонунларини эмас, иррационал психик кучларнинг намоён бўлишини ҳисобга олган, унда интеллект воқеликни фаол акс эттирувччи восита эмас, балкли бу кучларни маскировка қилувчиси ҳисобланади. Индивид билан ижтимоий муҳит абадий ва яширин курашда бўлади. Унинг психоаналитик қарашларида кучайтирувчи ҳолатда инстинктдан интеллектнинг кучлироғи.