Kitap Kapağı. cdr

Suluçemen  Yaylağı:  1560  tarihli  evkaf  defterinde  adı  geçen  yaylak,  Bürümce 

köyünün gelir kaynakları arasındadır. Yaylaktan bir müd sadeyağ ve 30 akçe vergi alınması 

öngörülmüş  ve  bu  vergi  miktarı,  Tosya’daki  Mirşah  Zaviyesi’nin  gelir  kaynakları 

arasındadır (TT 456, s. 55).  

Suluçemen Yaylağı: Karasu köyünün gelir kaynakları arasında da olan yaylağın adı 

her iki tahrirde de Atlanı Yaylağı ile birlikte geçmektedir. Yine her iki tahrirde bu iki yaylaya 

altı  müd  sadeyağ  ve  180  akçe  vergi  yazılmıştır.  Ayrıca  yaylalarda  ziraat  yapıldığı 

anlaşılmaktadır  (TT  23m,  s.  33;  TT  143,  s.  79).  1582  tahririnde  Suluçemen  Yaylağında 

Çiftlik pazarı bâc vergisi 55 akçe olarak kayıtlıdır. Defterde “bâc-ı bâzâr-ı çiftlik der-yaylâk-

ı Suluçemen 55” şeklinde geçmektedir (TT 143, s. 89).