Kitap Kapağı. cdr

 

 

 

 

 

DERİN EKOLOJİ BAĞLAMINDA AHMET KUTSİ TECER’İN  

ŞİİRİ VE MEKÂN OLARAK YAYLA 

 

POETRY OF AHMET KUTSİ TECER IN CONTEXT OF DEEP  

ECOLOGY AND PLATEAU AS A PLACE 

Taner TURAN

*

 

Özet 

İnsanlar  her  daim  çevrenin  bir  parçası  olarak  yaşayışını  sürdürmek  zorundadırlar.  Bu 

zorunluluk ise insanı, çevresinde olan öğelerle ilişki kurmaya iter. Bu ilişki en nihayetinde hem insanı 

hem de ilişki kurulan öğeleri değiştirecek ve şekillendirecektir. Bu bağlamda insanın yaratılışından 

beri  en  çok  ilişki  içerisinde  olduğu,  kendisini  değiştiren  ve  şekillendiren  öğe  doğadır.  Derin 

ekolojistler de bu ilişkiyi de göz önünde bulundurarak derin ekolojinin içerisine hem canlı hem de 

cansız çevre öğelerini dahil ederek onların birbirleriyle olan ilişkilerini ele alır. Çünkü onlara göre 

insan  doğası,  doğadan  asla  ayrı  düşünülemez.  Bu  yüzden  de  derin  ekolojistler  insan  ve  çevre 

arasındaki ayrımın suni olduğunu düşünürler ve insan-merkezli bir anlayışın karşısında dururlar ki 

bu da derin ekolojiyi, sığ ekolojiden ayırır. Çünkü derin ekolojiye göre doğanın yalnızca araçsal bir 

değere sahip olduğu düşünülmez ve bu anlayışa göre bütün yaşam formları özgün bir değere sahiptir. 

Derin ekolojinin bu canlı-merkezli yaklaşımını en nihayetinde edebiyat da yankı bulmuştur ve Türk 

edebiyatında da bu bağlamda değerlendirilmeye müsait pek çok metin bulunmaktadır ki Ahmet Kutsi 

Tecer’in şiirleri de bu bağlamda dikkati çeken metinlerdir. Çünkü Tecer, bu şiirlerinde doğa sevgisini 

ve  doğada  yaşama  arzusunu  vurgulamış,  doğayla  özdeşim  kurmuş,  köy  ve  köylü  yaşantısını 

şiirselleştirmiş ve bu bağlamda ayrı bir mekân olarak yaylayı ele almıştır. Bu çalışmada öncelikle 

derin ekoloji üzerinde durulacak, ardından bilhassa derin ekoloji bağlamında Ahmet Kutsi Tecer’in 

tabiat konulu şiirleri ve şairin bu şiirlerde bir mekân olarak yaylayı nasıl kullandığı ele alınacaktır.