Касбий қайта тайёрлаш йўналиши

Асар билан таништириш ва ролларни тақсимлаш. 
 
Иш асар танлаш, уни тасдиқдан ўтказиш, болалар билан асарни 
тўлақонли таҳлил қилиш, рассом билан асар декорация ва қўғирчоқларни 
эскизини тайёрлаш ва тасдиқлашдан иборат. Шунингдек тайёр эскизларни 
қўғирчоқ ясаш устахонасига уларни тайёрлаш учун топшириш зарур бўлади. 
Шундай қилиб, болалар учун танланган асар яхши драматургияга асосланган 
замон талабига жавоб бера оладиган, чуқур ғояли бўлиши керак. Албатта 
спектакл болаларнинг имкониятидан келиб чиққан ҳолда танланади. Асарнинг 
энг 
асосий 
томонларидан 
бири 
спектаклда 
болаларнинг 
ижодий 
имкониятларини тўлақонли очиб бера оладиган турли хил харкатерли 
образлар бўлиши шарт. Чунки ҳар бир бола ўзининг ижодий томонларини оча 
оладиган образга эга бўлмоғи даркор. Демак спектакл яратишда режиссёр 
рассом қўғирчоқ устаси композитор ва бутафорлар ҳамкорликда ишлайди.
 

---

117 
Қўғирчоқлар овози. 
Қўғирчоқ театрида саҳна жиҳозлари ва бутафорлар сохта бўлмайди, 
балки актёрнинг қўлида қўғирчоқ ҳам ҳар хил матолардан ясалган жонсиз 
персонаждир. Актёр томошабинлар кўз ўнгида қўғирчоқни ҳаракатга келтириб, 
уни ўзи саҳнада ўраб турган жонсиз нарсаларни кўришга, сезишга ва ҳис 
қилишга олиб келади. Бу эса актёрнинг қўғирчоққа саҳна, жиҳоз ва 
анжомларга ишонч билан қараб, улар билан тўғри муносабатда бўлиш 
кераклигини таъкидлайди. Қўғирчоқ билан ишлаш жараёнида эса, 
қўғирчоқнинг ўзи жонсиз мато бўлса, унинг предмет билан ишлаш жараёни ҳам 
жонсизликни туғдиради. Шунинг учун у саҳнада жонли, аниқ мантиққа мойил 
ҳаракат қилиши учун актёр хатти-ҳаракатини ички кўзгуда аниқ кўриб, сўнг 
уни қўлидаги қўғирчоғига мантиқ ва меъёр қонуни асосида кўчиради. Шунда 
қўғирчоқнинг пластик хатти-ҳаракати жонли кечади.