Jan-Mari Leklezio. Eh, o‘g‘ri, o‘g‘ri, shu ham hayotmi?! (hikoya) Xo‘sh, hammasi nimadan boshlandi?

O‘g‘ri bo‘lib qolganingni sezganingdan keyin nima o‘zgardi?
Ha, menga nimadir bo‘ldi, tomog‘imga nimadir tiqildi, hayotdan to‘ydirib yubordi. Bilasanmi, uyga kechki ovqat mahali qaytganimda, sovib qolgan sendvichni yeb, televizor ko‘ramanu, yonimdagi bolalarim hech narsa demaydi. Ilgarilari sira bunday emasdi. Xotinimga har qaraganimda, u hech narsa demasa-da, ko‘rinishi horg‘in, ko‘zlari nursiz va g‘amgin tuyuladi, ana shunda u mendan birinchi marta “Bu ishing xatarli emasmi?” deb so‘ragani yodimga tushadi. Men uni aldagandim – “Yo‘q”, deb javob bergandim, aslida bu ish falokatli ekanini, tashvish keltirishini bilardim. Uch-to‘rt marotaba shundoq bo‘lishiga bir bahya qolgan. Odamlar menga qarab o‘q uzdilar. Men qop-qora kiyingan edim, bosh kiyimim, qo‘lqoplarim ham qora, boz ustiga hammayoq zimiston edi. Baxtimga o‘q menga tegmadi. Ammo bir kuni falokat ro‘y berishini bilaman, balki bugun tunda, balki ertaga, yana kim bilsin…
Balki meni tutib olishar, turmada ham o‘tirib chiqarman yoki o‘qlarga chap berolmay, o‘lib ketarman…
Faqat xotinimni o‘ylayman, o‘zimnimas, chaqachalik qadrim yo‘q. Men faqat xotinim haqida o‘ylayman, bolalarim haqida ham, ularga nima bo‘ladi, ular haqida kim jon kuydiradi?
Hali Eriseyrada yashagan paytlarimda buvam menga aytib bergan qo‘shiq yodimga tushadi. Nima uchun aynan shu qo‘shiqni eslayman, boshqasini emas, deb o‘zimdan so‘rayman, taqdir degani shudir balki. Oz-moz bo‘lsa ham portugalchani tushunasanmi? Bu qo‘shiq shunday kuylanardi, eshit:

O ladraõ, ladraõ

Que vida e tua?
Comer e beber
Passear pela rua.
Era meia noite
Quando ladraõ veio
Bateu tres pancadas
A’porta do meio*.

Frantsuz tilidan Rahima Shirinova tarjimasi
«Jahon adabiyoti» jurnali, 2016 yil, 4-son

___________________

* Eh, o‘g‘ri, o‘g‘ri!
Shumi sening hayoting?
Emak, ichmak dardida
Ko‘cha daydish odating.
Tun qoq yarim bo‘lganda
Nasibangni terasan.
Omad degan eshikka
Tinmay zarba berasan. (Mutarjim tarjimasi).