Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

SO‘ZLAR O‘SIB DARAXTGA AYLANGACH, bizning yosh fyurerimiz nishonlar o ‘sib chiqishi uchun boshqa urugjarni sepdi va ular ham asta kurtak yoyishdi. Nihoyat fursat yetib kelgach, fyurer ishga kirishdi.
U odamlami o‘zining ulug'vor bag'riga yuragiga chorladi, o‘z qo ‘llari bilan o ‘rnionlardan uzib oigan eng go ‘zal, eng qabih so ‘zlari bilan boshqalarni o ‘ziga kahrabodek torta boshladi. Ular kelishdi.
Ulaming barchasi konveyerga o ‘tkazildi vayugurik mashina orqali o‘n daqiqa ichida butun umrga arzigulik narsalar ko'rsatib chiqildi. Og ‘izlariga so ‘zlar quyildi. Vaqt tushunchasi yo ‘qolib qoldi, odamlar o ‘z-

lari bilishlari kerak bo 'Igan hamma narsani bilib oldilar. Ular gipnozga tushi qolishdi.

Keyingi bosqichda ularga tegishli nishonlar tarqatildi va hamma o ‘zida у о ‘q baxtiyor bo ‘Idi.
Ко ‘p о ‘tmay, ulug ‘vor qabih so ‘zlar va nishonlarga talab shu qadar oshib ketdiki, о ‘rmonlar kengayishi bilan katta miqdorda daraxtlarni par- varishlovchi qo ‘shimcha kuch topish zaruriyati paydo bo ‘Idi. Ba ’zi birov- larning ishi daraxtlarga tinnashib chiqish va pastda turganlarga so ‘zlarni uzib uloqtirishdan iborat edi. Ulaming og'ziga fyurerning odamlaridan qolgan-qutgan so ‘zlar quyilardi.
Daraxtlarga chiquvchi odamlarni so ‘z cilkituvchilar deb atashardi.




So‘zlarning haqiqiy qudratini tushunadiganlar eng zo‘r cilkituv- chilar bo'lardi. Ular har doim daraxtning eng uchiga chiqa olishardi. О ‘shanday cilkituvchi ayollardan biri ozg ‘in, kichkina qiz edi. U о 'zining о ‘rmondagi hududida engyaxshi so ‘z cilkituvchi deb hisoblanardi, chunki и so ‘zsiz odam qay darajada ojiz bo ‘lib qolishini yaxshi bilardi.





Shuning uchun и hammadan balandga timashib chiqishga urinardi, Uning aniq bir maqsadi bor bo ‘lib, unga yetishishda esa so ‘zlar suv va havodek zarur edi.
Kunlardan bir кип и о ‘z onayurtida xor qilingan bir odamni uchrat- di. Ularyaqin do ‘st bo ‘lib qolishdi va o ‘sha odam kasal bo ‘lib qolganida, so‘z chayqovchi uningyuziga bitta ko‘zyoshini tashladi. Ko‘zyoshi bitta so ‘z — do 'stlikdan yaralgan edi. U qurib, urug ‘ga aylanib qoldi. Keyingi safar qiz o‘rmonga borganida, o‘sha urug'ni boshqa daraxtlar qatoriga


—á⁵l

ekib qo ‘ydi, har kuni ishdan oldin va keyin unga suv quyib, parvarish qilishni unutmadi.