Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

fi q KICHIK MASLAHAT

Yoki boimasa Grande ko‘chasida yashovchi bir ayolning kutubxona derazasini ochib qo'yishi uchun yana bir sababi bordir — bit behayolik yoki umid, yoki ulaming ikkalasi ham ho'lishi mu m kin.
Lizel “Tush tashuvchi”ni paltosining tagiga yashirib uyga olib kirdi va darhol o‘qiy boshladi. Karavoti yonidagi yog‘och stulga o‘tirgancha, yangi kitobni ochdi va asta shivirladi:
— Maks, bu — yangi kitob. Sen uchun olib keldim.
Lizel berilib o‘qishga tushdi:
— Birinchi bob: Tush tashuvchi dunyoga kelgan paytda butun sha- har odamlarining uxlab yotganligi juda o‘rinli edi...
Lizel har kuni yangi kitobdan ikkita bob o‘qishni odat qildi. Bitta bobni ertalab maktabga ketishidan oldin, ikkinchisini esa qaytib kelgan zahoti o‘qib berardi. Uyqusi hech kelmagan ba’zi oqshomlarda yana yarimta bobni o‘qirdi. Ba’zan kursida o‘tirgan joyida mudrab karavot chetiga yiqilib uxlab qolardi.
Shu tariqa, mutolaa uning kundalik vazifasiga aylandi.
U “Tush tashuvchi”dagi so‘zlami talaffuz qilish orqali go‘yo Maks- ga ovqat berayotgandek his qilardi. Seshanba kuni Lizel Maksda o‘zgarish boTganligini sezdi. U hatto yigitning ko‘zlari ochilganini aytib qasam ichishga ham tayyor edi. Chindan ham, uyg‘ongan bo‘lsa, bu atigi bir lahza davom etgan. Lekin bu holatning Lizelning tasawurida zohir boTganligi haqiqatga yaqinroq edi.
Mart oyining o‘rtalariga kelib dastlabki baqir-chaqirlar nish ura boshladi.
Og‘ir vaziyatlarda eng kerakli odam hisoblanuvchi Roza Huberman bir kuni tushdan keyin oshxonada hamma dard-u tashvishini ochib-sochdi. Awaliga ovozini balandlatdi, lekin darhol bu xatosini to‘g‘riladi. Lizel kitobidan boshini ko‘tarib, sassiz yo‘lakka chiqdi. Oshxonaga juda yaqin borgan boTsa-da, onasining so‘zlarini arang eshita oldi. Uning gaplari 335




qulog‘icha baralla chalingach esa eshitganiga pushaymon bo‘ldi, chunki u
dahshatli so‘zlami, aslida esa achchiq haqiqatni aytayotgan edi.