Жабборов, Рустам 100 жумбоқли ҳикоя / Рустам Жабборов. Тошкент: Янги

КОНВЕРТ ИЧИДАГИ ПУЛ
Женифер уйқудан уйғонганида кун ёришиб кетганди. 
Ўрнидан туриб, эринчоқлик билан керишди. Ювиниб 
чиққач, ошхонага ўтди. Онаси ҳар доимгидек унинг учун 
нонуштани тайёрлаб, барвақт ишга чиқиб кетганди. 
Женифер оиладаги якка-ю ягона эрка қизалоқ. Яқин-
дагина 18 га тўлади. Аммо ота-онаси кўпгина америка-
ликлар қатори унга тўла-тўкис эрк буриб қўйган бўлса-
лар-да, унинг моддий таъминотини ўз ҳолига ташлаб 
қўйишмаган. Ҳар куни эрталаб нонуштасини онаси тай-

---

Рустам Жабборов
168
ёрлаб қўяди. Отаси ҳам қизининг кундалик харажатлари 
учун пул ташлаб кетади. 
Женифер қорнини тўқлаб, кийинади-да, отаси қол-
дирган «чўнтак пули»ни сумкачасига жойлаб, ўқишга – 
коллежга отланади. 
Ҳар ойнинг бошида отаси қизига одатидагидан кўра 
сал кўпроқ пул қолдирар, нақд пули бўлмаса, махсус 
кредит картасини конвертга жойлар, унинг устига эса 
қалам билан картадаги пулнинг умумий қиймати ёзил-
ган бўларди. Бу гал ҳам конвертни қўлига оларкан, унинг 
устидаги рақамларга кўз ташлади: 98! Демак, кредит 
картада 98 доллар пул бор. 
Женифер учун бу унча катта пул саналмаса-да, коллеж 
ўқувчисининг кундалик харажатлари учун бу пулни унча 
кам деб ҳам бўлмасди. Ҳар қалай, дўконга кириб, ўзига 
бир сидра ўртамиёна кийим-бош харид қилса бўлади. 
У конверт ичидан картани олди ва конвертни ғижим-
лаб ахлат челагига улоқтирди. Коллеждаги дарслари ту-
гагач, яқин орадаги кийим дўконига кирди. Ҳар қалай 98 
долларга янги кроссовка, битта футболка ва янги урф-
даги жинси шим сотиб олса бўларкан. Умумий нархи 
92 доллар чиқди. Ортиб қолган олти долларга бир қути 
чипс харид қилади-да, уйда телевизор қаршисида ўти-
риб, бирор яхшироқ кино кўради. 
Ана шу хаёлда отаси ташлаб кетган кредит картани 
кассада ўтирган ўзидан сал каттароқ қизга узатди. 
– Ҳисобингиздаги пул етмаяпти, – деди кассир қиз 
қуруқ оҳангда картани терминалдан чиқариб, пештахта 
устига қўяркан. 
Кассир қизнинг бепарволиги ва совуқ муомаласи 
Женифернинг ғашини келтирди.
– Кечирасиз, хоним, – деди кассир қиз олдидаги тур-
ган кийимлардан кўзини узмасдан. – Буларнинг нархини 
тўғри ҳисобладингизми?
Сотувчи энсаси қотиб қўлидаги калькуляторнинг 
экранини Жениферга қаратиб, у олган кийимларнинг 
нархини қўшиб чиқди: 

---

169
«
100 жумбоқли ҳикоя
»
– Мана, 92 доллар!
– Менинг картамда эса 98 доллар бор, – деди ўжар-
лик билан Женифер. – Яна олти доллар ортиб қолиши 
керак. 
– Кечирасиз, лекин айнан ўша олти доллар мана бу 
пулни тўлашга етмаяпти, асал қиз! – лабини бурди со-
тувчи ва кийимларни жойига илиб қўйиш учун орқа та-
рафда турган ёрдамчи қизга узатди. – Илтимос, четроққа 
турсангиз, бошқа харидорлар кутиб қолишди!
Женифернинг фиғони фалакка чиқиб кетганди. 
Наҳотки, отаси алдаган бўлса? Йўқ, отаси жуда талабчан, 
ҳисоб-китобга уста ва ростгўй одам. Шундай бўлса-да, у 
дарҳол отасига қўнғироқ қилди:
– Дада, бу нима қилганингиз? – деди йиғламсираб, 
– дўконда ҳамманинг олдида шарманда бўлдим. Нега 
конвертга нотўғри рақам ёзиб қўйдингиз? Пул сиз айт-
гандан кўра камроқ чиқди-ку?
– Бўлиши мумкин эмас, – деди отаси. – Мен картада 
қанча пул бўлса, конвертга ҳам шунча ёздим. Яхшилаб 
текшириб кўр. 
Женифер қайта текшириб ҳам кўрди. Пул ростдан 
ҳам кам эди. Бу ерда ким ноҳақ? Жениферни отаси ал-
дадими ёки сотувчи? 
 Саксон саккизинчи ҳикоя