198
Qarama-qarshilik va ziddiyat qonuni
Falsafa qonunlaridan biri-qarama-qarshiliklar birligi va kurashi
qonunidir. Falsafa tarixida bu qonun ko‘proq mantiq fanidan kelib
chiqib tushuntirilgan. Chunki, mantiqda qarama-qarshiliklar
tafakkurlashga xos maxsus xususiyatlarni ifodalaydi. Unda obyektiv
olamni to‘g‘ri aks ettirishni zaruriy sharoitlari mavjuddir. Aristotel bu
qonunni faqat mantiqda bo‘lishini e’tirof etib, uning barcha
sohalarida amal qilishiga e’tibor qaratmagan.
Falsafaning qonun va kategoriyalarini asoslashga intilgan
mutafakkirlar anchagina. Ayniqsa, XVIII asr fransuz-ingliz
faylasuflari, yangi davr XIX-XX asr faylasuflari ta’limotlari bunga
misol bo‘la oladi. Jumladan, taraqqiyot manbaini Nyuton ham
ko‘rsatishga harakat qilib uni birinchi turtkida, deb izohlagan bo‘lsa,
XVIII asr fransuz materialistlari taraqqiyot sababi predmet va
hodisalarning o‘zida deb uqtirdilar. Ularning fikricha, taraqqiyot
manbai qarama-qarshiliklar kurashi asosida emas, balki moddiy
obyektlarning bir-biriga ta’sir etishidadir. Keyinchalik XIX asrda
taraqqiyot manbaini Georg Gegel ko‘rsatib berdi. Uning fikricha,
taraqqiyotning sababi qarama-qarshiliklar birligi va kurashidadir. Bu
g‘oyani so‘ngroq marksistik falsafa ham davom ettirdi.
Qarama-qarshiliklar birligi va kurashi taraqqiyotni tushun-
tirishdagi muhim qonun ekanligini isbotlash uchun avvalo uni tashkil
etadigan tushunchalar mohiyati bilan tanishib chiqish zarur. Bu
tushunchalar ayniyat, tafovut, ziddiyat kabilardir. Ta’kidlash lozimki,
ular o‘zaro aloqa va bog‘lanishdadir.
Ayniyat – narsa va hodisalarning nisbiy turg‘unligini,
barqarorligini belgilaydigan tushuncha bo‘lsa, tafovut predmet va
hodisalarning farqli tomonlari orasidagi munosabatni ifodalaydi.
Ziddiyat qarama- qarshi tomonlarning konfliktli munosabatlarini
bildiradi.
Ayniyatni
yanada
to‘g‘riroq
tushunish
uchun
aynan
o‘xshashlikni, bir xillikni ko‘z oldimizga keltirishimiz zarur. Lekin,
ta’kidlash lozimki, mutloq o‘xshashlik, bir xillikning o‘zi yo‘q.
Masalan, egizaklar, yoki qolipdagi g‘ishtlar bir-biriga o‘xshasalar
ham makondagi egallagan joylari bilan farq qiladilar. Hech bo‘lmasa,
tarkibiy tuzilishida farq mavjud. Ammo nisbiy o‘xshashdirlar.
199
Tafovut–narsa va hodisalardagi o‘xshamaslik va bir–biridan
ajratuvchi belgi ifodasidir. Tafovutda har bir narsaning o‘ziga xosligi
yoki xos emasligi tushuniladi. Masalan, har qanday jonli organizm yoki
o‘simliklar hayoti to‘xtovsiz modda almashinuviga asoslansa, mexanik
ta’sir va o‘zaro ta’sir natijasida jismlar harakatga keladi. Bu yerda
ta’sirlar farqli, tafovutli jihatlar hisoblanadi. Demak, tafovut qarama-
qarshi tomonlar asosini tashkil etadi.
Ziddiyat – tafovutdan kelib chiqmaydigan jarayondir. Qarama-
qarshi tomonlar harakatidan ziddiyat kelib chiqadi. Ziddiyat kelib
chiqishi uchun qarama-qarshi tomonlar bo‘lishi shart. Qarama-qarshi
tomonlardagi munosabatlarning keskinlashuvi natijasi ziddiyatdir.
Ziddiyatning yuqori shakli konflikt (to‘qnashuvdir). Shu o‘rinda aytish
mumkinki,
ziddiyat
qarama-qarshi
tomonlarning
to‘qnashuvli
(konfliktli) munosabatlarini ifodalaydi.
Ko‘rib turibmizki, qarama-qarshi tomonlarning bo‘lishi o‘z-
o‘zidan kelib chiqmay, ko‘p jarayonlarni o‘z ichiga oladi. Shu
jarayonlar natijasida hosil bo‘lgan qarama-qarshiliklar, tabiat va
jamiyatda, tafakkur hodisalaridagi mavjud bo‘lgan tomonlarni tashkil
qiladi. Bu tomonlardagi xossa va xususiyatlar gohida bir-birini inkor
qilsalar, gohida bir-birini taqozo etadilar. Magnitning manfiy va
musbat qutblari, atomdagi tortilish va itarilish kuchlari, jamiyatdagi
yollovchi va yollanuvchilar turli tomonlarni aks ettiradi. Ammo, bu
jarayonlarda qarama-qarshi tomonlar ham, mavqei ham tafovutli
munosabatlarni
keltirib
chiqarmaydi.
Tomonlar
o‘rtasidagi
munosabat keskinlashsa, konflikt jiddiy tus oladi. Shu sababli,
konflikt tushunchasi ziddiyatdan farq qiladi. Konflikt, qarama-qarshi
tomonlar orasidagi munosabat bo‘lib, u keskinlashganda eski chegara
yangi chegaraga chiqadigan harakatda xarakterda bo‘ladi. Lekin
ziddiyat hamisha ham konfliktga olib bormaydi, ularning oldini olish
mumkin. Tabiat va jamiyat, inson tafakkurida ziddiyatlar turlicha
bo‘ladi. Chunki olam cheksiz va turli-tuman, hodisa va o‘zgarishlar
esa son-sanoqsizdir. Shunday ekan, ziddiyat shakllari ham turlicha.
Ziddiyatsiz harakat paydo bo‘lmaydi. Har qanday harakat ziddiyat
orqali sodir bo‘ladi. Aytish mumkinki, harakatning o‘zi ham
ziddiyatdir. Hayotning o‘zi ham ziddiyat zamiriga qurilgan. Demak,
tevarak atrofda mavjud ziddiyatlarni bir-biridan farqlash lozim, zero
ziddiyat harakat va taraqqiyot manbai. Ziddiyatlar vujudga kelishi
200
bilan ma’lum shaklga ega bo‘lgach, kurash keskinlashadi va keyingi
bosqich uchun sharoit yaraladi. Ta’kidlash lozimki, tabiat va
jamiyatdagi ziddiyatlar o‘zaro farqlanadi. Tabiatdagi ziddiyatlar
stixiyali bo‘lib, insonga bog‘liq emas. Inson paydo bo‘lishidan oldin
ham shunday ziddiyatlar bo‘lgan. Ular keskinlashib, rivojlanib
halokat yoki muvaffaqiyatga olib kelgan. Bu ziddiyatlar o‘ziga xos
qonuniyatlar asosida paydo bo‘lib, yoki yo‘qolib turadi. Jamiyatdagi
ziddiyatlarga inson faoliyati ta’sir etadi va boshqarib turiladi.
Jamiyatdagi ziddiyatlar iqtisodiy, siyosiy, madaniy, ma’naviy
faoliyatda aks etadi. Ular xarakteriga ko‘ra: ichki va tashqi, asosiy va
asosiy bo‘lmagan, antagonistik va noantagonistik hamda bosh
ziddiyatlarga bo‘linadi.
Narsa va hodisalarning harakat jarayoni va mohiyatidan kelib
chiqadigan ziddiyatlar ichki ziddiyat deb atalsa, narsa va hodisalar
o‘rtasidagi tashqi ziddiyat deb tushuniladi. Ko‘pincha, ichki
ziddiyatlar taraqqiyot yo‘lida muhim ahamiyatga ega bo‘ladi.
Masalan, mehnat va kapital, boylik va qashshoqlik o‘rtasidagi
ziddiyat ichki ziddiyat bo‘lsa, bir mamlakat bilan ikkinchi mamlakat
o‘rtasidagi ziddiyat tashqi ziddiyat hisoblanadi. Ziddiyatning ichki va
tashqi ziddiyatlarga bo‘lish umuman nisbiydir. Chunki ular bir-
birlariga o‘tib ham turadi. Ma’lum bir ziddiyat bir narsaga nisbatan
tashqi ziddiyat bo‘lishi mumkin. Masalan, o‘simlik bilan muhit
orasidagi ziddiyat o‘simlik uchun tashqi ziddiyat hisoblansa, tabiat
hodisalarining taraqqiyotiga nisbatan uning ichki ziddiyati
hisoblanadi. Taraqqiyot tashqi ziddiyatlardan ham kelib chiqishi
mumkin yoki aksincha.
Taraqqiyot asosiy va asosiy bo‘lmagan ziddiyatlarga ham
bog‘liq. Asosiy ziddiyatlar deganda, hodisaning mavjudligi va
rivojlanishi, vujudga kelishi va yo‘q qilinishigacha yoki eski
sifatining tugatilishini o‘z ichiga olgan chinakam mohiyatni
ifodalaydigan ziddiyatlar tushuniladi. Asosiy ziddiyatlar har bir
predmet yoki hodisaga nisbatan olinadi. Masalan, Afg‘onistondagi
asosiy ziddiyat bu muholiflar o‘rtasidagi ziddiyatdir. Asosiy
bo‘lmagan ziddiyat ma’lum taraqqiyot bosqichida narsa va hodisalar
mohiyatining u yoki bu tomonini aks ettirib uni belgilash yoki
o‘zgartirish kuchiga ega bo‘lmagan ziddiyatdir. Asosiy va asosiy
bo‘lmagan ziddiyatni bosh ziddiyatdan farq qilish lozim. Bosh
201
ziddiyat, taraqqiyotining u yoki bu bosqichi mohiyatini belgilab
beradi.Masalan, dunyoda tinchlikni saqlash bosh ziddiyat. Bosh
ziddiyat ham o‘zgaruvchan bo‘lib, sharoit va vaqtga bog‘liq holda
namoyon bo‘ladi. Amaliy faoliyatda ikkinchi darajali ziddiyatga ham
e’tibor qaratish xatoliklardan holi qiladi.
Olam taraqqiyotida antagonistik va noantagonistik ziddiyatlar
ham mavjud. Antagonistik ziddiyat, deb maqsad va manfaatlari
tubdan bir-biriga qarama-qarshi bo‘lgan jarayonlarga aytiladi.
Masalan mushuk bilan sichqon o‘rtasidagi ziddiyat antagonistikdir,
ya’ni ularni kelishtirish mumkin emas. Noantagonistik ziddiyat
deganda, manfaat va maqsadlari umumiy bo‘lgan ziddiyatlarni
tushunish mumkin. Respublikamiz hayotida ham ziddiyatlar mavjud
bo‘lib, ularni rejalashtirish yo‘li bilan, fan va texnikadan to‘g‘ri
foydalanish natijasida tartibga solinadi. Natijada ular konflikt keltirib
chiqarmaydi. Ko‘proq konstitutsiya va boshqa qonunlar orqali bu
ziddiyatlar oldi olinadi va hal etiladi. Ziddiyatlar ham universaldir.
Taraqqiyotga erishishda ular turli tomondan ta’sir qiladilar. Shundan
kelib chiqib, hozirgi zamonga zid ziddiyatlarni guruhlash mumkin: 1.
Mamlakatlar o‘rtasidagi umum iqtisodiy, siyosiy, madaniy
ziddiyatlar. 2. Mamlakatlar ichkarisidagi ziddiyatlar. 3. Mamlakatlar
o‘rtasida sivilizatsiyaga oid ziddiyatlar.
Bu ziddiyatlar ham o‘zaro bog‘liq bo‘lib, turli sohalarni qamrab
oladi va shu jarayonlarning hayotiyligini hisobga olish zarur.
Taraqqiyotga hissa qo‘shadigan qarama-qarshiliklar tabiat, jamiyat
tafakkurida ro‘y beradigan hodisalardir. Barcha narsa va hodisalar
qarama-qarshiliklar
birligidir.
Ularda
ayniylik,
tafovut,
ziddiyatlarning bo‘lishidir. Demak, falsafiy xulosa shundan iboratki,
har bir narsa va hodisaning muayyanligi, harakati, rivojlanishi,
taraqqiyotining asosiy sababi, manbai, shu narsa va hodisalarda
mavjud qarama-qarshi jihatlar ular orasidagi munosabatlar
natijasidir. Bu jarayonlarning hammasi qarama-qarshiliklar birligi va
kurashi qonunida aks etadi. Qarama-qarshiliklar birligi va kurashi
qonunining mohiyati yana shundaki, unga muvofiq har bir narsa va
hodisa qarama-qarshi tomonlarga-salbiy va ijobiy, o‘tmish va kelajak,
o‘tib boruvchi va rivojlanuvchi, eski va yangi xossalarga ega. Har bir
narsa va hodisa qarama-qarshi tomonlarning birligidir (m: magnitning
o‘zi bir jism, lekin uning mohiyati qarama-qarshilikda–manfiy va
202
musbatligida yoki organizm bitta, lekin u assimilyatsiya va
dissimilyatsiya mavjud bo‘lganda birlikni keltirib chiqaradi). Kurash va
birlik genetik usulda o‘zaro bog‘langan, yoki boshqacha aytganda,
qarama-qarshiliklarni – bir-biridan ajratib, qotib qolgan holda,faoliyatsiz
holda olish va tekshirish aslo mumkin emas. Ular nisbiy birlikda bo‘lib,
vaqti–vaqti bilan bir-biriga o‘tib turadilar, bir-birini taqozo qiladilar,
kurashadilar, Qarama-qarshilik bir mohiyatning ikki tomonini
ifodalaydi. Qarama-qarshiliklar kurashi to‘xtamaydi, lekin u nisbiy
bo‘lib, birlik esa mutloq. Shu sababli qarama-qarshi tomonlar birligi
ma’lum bir narsa yoki hodisadagi ikki qarama-qarshi kuchning ma’lum
nisbiy vaqt ichida birga mavjud bo‘lib turishi deb aytish mumkin.
Shunday qilib, qarama-qarshiliklar birligi va kurashi qonunning
umumiylik xarakteri faqatgina moddiy olamdagi hamma narsa va
hodisalarga ularning paydo bo‘lishidan tortib halok bo‘lishigacha qadar
o‘z ichiga olganligida ham namoyon bo‘ladi.
Harakat, rivojlanish, taraqqiyot mazkur jarayonlarning natijasidir.
Zotan hayotning o‘zi xilma-xil, unda kutilmagan qarama-qarshiliklar
paydo bo‘ladi. Ayniqsa, hozirgi dunyo juda murakkab, rang-barang,
jo‘shqin, qarama-qarshi tendensiyalarga boy. Shu bilan birga u orzu
umidlar dunyosidir. Inson o‘zi yaratgan mo‘’jizalar oldida, o‘zining
naqadar ojizligini sezayotgan dunyodir. Shu sababli taraqqiyotni to‘g‘ri
baholash, «pala-partishlik»ka emas, balki o‘zaro kelishuvchilik
yo‘llarini izlashga va oqilona fikrlashga bog‘liqdir.
Do'stlaringiz bilan baham: |