Bitiruv malakaviy ishning tuzilishi va hajmi. Ushbu bitiruv malakaviy ishi 94 sahifadan bo`lib, kirish, ikki bob, 5 bo`lim, xulosa, ilova, foydalanilgan adabiyotlar ro`yxatidan iborat.
Arab-Musulmon madaniyatining shakllanishi va rivojlanishi
1.1 “Arab-musulmon madaniyati” tushunchasi va uning tarkibiy qismlari
“Arab-musulmon madaniyati” va uni shakllantiruvchi omillar. “Madaniyat” – jamiyatning ishlab chiqarish, ijtimoiy, ma`naviy-ma`rifiy hayotida qo`lga kiritgan yutuqlari majmuidir23. Madaniyat umuminsoniy hodisa bo`lib, faqat bir xalqqa tegishli, faqat bir xalqning o`zigina yaratgan sof madaniyat bo`lmaydi va bo`lishi ham mumkin emas. Har bir milliy madaniyatning asosiy qismini shu millat o`zi yaratgan bo`lsa-da, unda jahon xalqlari yaratgan umuminsoniy madaniyatning ulushi va ta`siri bo`ladi, albatta24.
Yuqoridagi fikrlarning tasdig`i Islom bayrog`i ostida birlashtirilgan Arab xalifaligida VII asrda vujudga kelgan “arab-musulmon madaniyati”da ayniqsa, yaqqol namoyon bo`ladi. Madaniyat so`zining keng qamrovdagi – ilm-fan, adabiyot va san`atning deyarli hamma sohalari ma`nosini arab-musulmon madaniyati mohiyati va mazmuniga qo`llagan taqdirda ham, uning bashariyatga qilgan madaniy, ma`naviy va ma`rifiy tortig`ini to`la-to`kis ta`riflash juda murakkab. Shuning uchun mavzuni imkon qadar batafsil va turli manbalar mushtarakligida yoritishga harakat qildik.
Insoniyat tarixida arablarga qadar va ulardan keyin ham ko`chmanchi qabilalarning o`zlaridan madaniyati yuksak bo`lgan xalqlarni istilo qilganliklari tarixiy manbalarda o`z ifodasini topgan. Demak, arablar istilosi harbiy jihatdan bizni unchalik taajjubga soladigan voqea emas. Lekin ajablanarlisi shundaki, arablardan tashqari hech qaysi ko`chmanchi xalqlar istilosi insoniyat tarixida yangi sivilizatsiyani, yangi madaniyatni yaratgan emas. Arablar istilo qilgan mamlakatlarda esa yangi madaniyat vujudga keldi. Xalifalik tarkibidagi barcha xalqlarning madaniyatlarini o`z ichiga oluvchi bu yangi svilizatsiya islom diniga asoslangan holda tafakkur jarayonini jadallashtirishga va odamlar ongini uyg`otishga yo`naltirilgan edi.
Uzoq davr mobaynida sharqshunoslikka oid adabiyotlarda “arab madaniyati” yohud “musulmon madaniyati” tushunchasi hukm surdi. Bu tushuncha asosida o`rta asrlar davridagi xalifalik tarkibiga kirgan mamlakatlarda yaratilgan barcha madaniy meros tushunilardi. Hozirgi kunda olimlar yangi va ilgari noma`lum bo`lgan manbalarga ega bo`lgach, shuningdek, adabiyot, falsafa, san`at va xalifalik davlatlarining boshqa ilm-fanlari yanada chuqurroq o`rganilgach, bu tushuncha noto`g`ri ekanligi o`z tasdig`ini topdi25.
Endilikda sharqshunos olimlar tomonidan xalifalik tarkibidagi barcha hududlarda vujudga kelgan madaniyat “arab-musulmon madaniyati” deb atalmoqda. Ushbu madaniyat Arabiston yarim oroli, Yaqin va O`rta Sharq, Shimoliy Afrika, Ispaniya (markaziy va janubiy mintaqalari), Markaziy Osiyo va Kavkazortida shakllandi va rivojlandi.
Arab-musulmon madaniyatining shakllanishi hamda bu qadar taraqqiy etishiga quyidagi bir qancha omillar sabab bo`lgan:
Xalifalik xalqlarining yagona Islom diniga e`tiqod qilganligi. Islom dini yangi madaniyatning mafkuraviy asosini belgilab berdi va Xalifalikning barcha xalqlarini uni yaratishga jalb etdi26. Bunda musulmonlarning muqaddas kitobi “Qur`oni Karim” va undan keyingi o`rinda turuvchi hadislar hal qiluvchi ahamiyat kasb etdi.
Istilolar natijasida xalifalikka birlashtirilgan turli mamlakat xalqlarining ilg‘or madaniyati imkon qadar bir-birini boyitdi. Bu o‘rinda yagona davlat tili – arab tilining faqat Xalifalikni tashkil etgan xalqlar o`rtasida aloqa tiligina bo`lib qolmay, adabiyot va ilm-fan tiliga ham aylanganligi katta rol o‘ynagan27. Buyuk allomalar qaysi xalq vakillari bo‘lmasin, arab tilida ijod qilganlar. Bu omil xalifalik tarkibidagi turli xalqlarga bir-birining madaniyati yutuqlaridan foydalanishga imkon yaratgan. Xalifalik madaniyatini faqat arablar emas, xalifalik tarkibiga kirgan barcha xalqlar yaratganligi ushbu omilda to`la-to`kis o`z tasdig`ini topadi.
Xalifalikda ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy taraqqiyoti turli darajada bo`lgan mamlakatlar va xalqlarning bir davlatga birlashuvi, ular o`rtasida yaqin aloqalarning o`rnatilishi, iqtisodiy hayotning ravnaq topishi ichki va tashqi savdo aloqalari rivojiga turtki bergan. Bu omil o‘z navbatida o`zaro madaniyat almashinuviga ham shart-sharoit yaratgan. Savdo va hunarmandchilik, jamiyat hayotidagi o`zgarishlar turli muammolarni keltirib chiqardi. Ularning yechimini topish ilm-fanning rivojiga ehtiyoj tug`dirdi28.
Islom din sifatida shakllangan davrda arablar yarim badaviy elatlardan iborat bo`lgan xalq edi. Tabiiyki, arablar ham o‘zlari zabt etgan mamlakat xalqlarining ilg‘or madaniyatini zudlikda o`zlashtirdilar. Ushbu madaniyat xalifalikni tashkil etgan xalqlar madaniyati asosida islomga moslashtirib mujassamlashtirilgan madaniyat edi29.
Arab xalifalari olimlar, shoirlar, san`at vakillarini o`z homiyliklariga olganlar. Xalifalarning bu xatti-harakatini homiylik deb emas, balki butun jamiyat bilan birgalikda haq yo`ldan borish deb ham tushunish mumkin. Xalifalarning ilm-fan, madaniyat rivojiga homiylik qilishi shubhasiz, arab-musulmon madaniyatining yuksak darajada taraqqiy etishini ta’minlagan30.
Yuqoridagi omillarga hamohang tarzda sharqshunos olim, professor Isaak Moiseyevich Filshtinskiy arab-musulmon madaniyatining shakllanishi va rivojlanishini quyidagicha talqin etadi: “O`rta asr tarixining muayyan bosqichida ayniqsa, barcha musulmon xalqlari yagona davlat – Xalifalikning tarkibiga kirgan davrda arab-musulmon madaniyati yuzaga keldi va taraqqiy topdi. Bu madaniyatning shakllanishida eng asosiy rolni islom dini va arab tili bajardi31”. Olim o`z fikrini davom ettirarkan, xalqlar birlashuvida islom dinining o`rni haqida bunday deydi: “Har bir musulmon eng avvalo umummusulmon jamiyatining vakili, undan keyingina biron bir shahar yoki muzofot (viloyat)ning fuqarosi va biron etnik guruhning a`zosi edi. Juda katta hududlarga tarqalib ketgan ko`p sonli musulmon xalqlarining birdamligi Qur`on va muqaddas hadislar asosida o`rnatilgan diniy qonunlar, marosimlar va ahloq normalarining umumiyligi bilan mustahkamlandi32”.
Darhaqiqat, Xalifalikning e`tiqodi, taraqqiyot darajasi turlicha bo`lgan xalqlarini birlashtirishda eng katta rolni islom dini va arab tili bajargan edi. Bevosita arab-musulmon madaniyatining shakllanishida arab tilining ahamiyatiga to`xtaladigan bo`lsak, o`rta asrlarda arab tilining roli nihoyatda yuksak bo`lganligini e`tirof etishimiz mumkin.
Do'stlaringiz bilan baham: |