Inson va tuproq” kitobi “Jayron” ekologik markazi

Hodisa-

Hosil-

Hovli-

Hovuz- suv yigʻish va saqlash uchun qazilgan chuqur joy, ichimlik suvi saqlanaligan sunʼiy suv havzasi. Hovuzning toʻrtburchak, aylana, koʻp (6— 8) qirrali koʻrinishga ega turlari mavjud. Urta Osiyo va Yaqin Sharqning ayrim mamlakatlarida keng tarqalgan. Hovuzlar, asosan, masjidlar yonida shaharlar maydonlari, bogʻlar, chorbogʻlar, saroy hovlisi va boshqalarda bunyod etilgan. Atrofi toshlar bilan qoplab yoki daraxtlar ekib mustahkamlangan. Hovuzlar favvoralar bilan bogʻliq boʻlgan. H.ning qadimdan meʼmorlikda ahamiyati katta boʻlgan. Qadimgi Misrda toʻgʻri toʻrtburchak shaklidagi hovuz yoʻlkaning 2 tomonida bunyod etilgan. Keyinchalik me`moriy majmualar qurilishida hovuzdan unumli foydalanila boshlangan: Agradagi Tojmahal, Buxorodagi Sitorai Mohi Xosa, Labihovuz, bolohovuz va boshqa shular jumlasidan. 18-asrga oid yozma manbalarda qayd etilishicha, Toshkentning markaziy maydoni — Registon va Shayxontohurda eng katta hovuzlar boʻlgan, uning atrofida tut, chinor daraxtlari oʻsgan, qoʻlyozmalarga ishlangan miniatyuralarda ham hovuz oʻz ifodasini topgan.