I. Kirish II. Asosiy qism

2.2. Drama

Drama. Yunoncha “drama” so`zidan olingan bo`lib, harakat, tanglik, mushkullik ma`nolarini bildiradi. Badiiy adabiyotda “drama” so`zidagi harakat ma`nosi asos qilib olingan va muayyan voqea-hodisani sahnada harakat orqali ifodalash tushunchasi nazarda tutiladi. Shubhasiz, mazkur harakat orqali so`z vositasining yetakchiligini inkor qilish mumkin emas. Dramatik asarlarda vaqt, m akon cheklangan bo`ladi. Voqeaning mohiyati drama ishtirokchilarining nutqlari bilan ochiladi.

Xalq og`zaki ijodida dramatik janrlarni, Bahodir Sarimsoqov fikricha, og`zaki drama, kulki – hikoya, qo`g`irchoqbozlik, askiya janrlari tashkil etadi. Bu asarlarni ijro qiluvchilar faqat og`zaki nutqlari bilangina emas, tovush tovlanishi – intonatsiya, yuz, ko`z, bosh, qo`l harakatlarini ishga solib ham obraz yaratadilar. Oqibatda, tomoshabin tinglovchilarni o`ziga jalb qiladigan teatrlashgan tomosha ko`rinishi vujudga keladi. Misol uchun Yo`ldosh A`zamov rejissyorlik qilgan “O`tkan kunlar” badiiy filmidagi Xudoyorxon va Musulmonqul qiyofalari bilan o`ynalgan qo`g`irchoqbozlikni eslashingiz mumkin. Xalq dramasi haqida yaxshiroq tushunchaga ega bo`lishni istasangiz, Abdulla Qodiriyning “Mehrobdan chayon” romanidagi “Xon ko`ngil ochmoqchi” va “Qiziqlar”  bobini o`qib chiqishingizni maslahat beramiz.  

Xalq dramasi qatnashchilari asar mazmunini o`zlari o`ylab topadilar. Tomoshaga yig`ilgan odamlar o`rtasida qallob qozi, jinoyatchi, jabrlanuvchi, sho`rpeshona ona yoki xotin, baxtsiz ota, landovur farzand kabi rollarni bajaradilar. Uzoq o`tmishdan tortib o`tgan asrning o`rtalarigacha bozorlarda, guzarlarda qiziqchilarning sahna ko`rinishlarini uyushtirishlari oddiy odat edi.

Askiya esa maxsus so`z o`yini musobaqasi tarzida to`ylarda, sayillarda, yig`inlarda o`tkazilgan. Askiyabozlar ikki, ba`zan uch-to`rt guruhga bo`linib tanlangan mavzu doirasida so`z asos bo`lgan bellashuvlarda kuch sinashganlar. Bunday anjumanlarda askiya ishtirokchilarining turgan joylari o`z-o`zidan sahnaga aylanib qolar edi. Tinglovchilar esa askiya jozibasiga mast bo`lib, qayerda o`tirganlarini ham bilmay qolar edilar. Shuning uchun yuqorida qayd etilgan janrlar dramatik tur tarkibini tashkil etgan.

Shunday qilib, xalq og`zaki ijodidagi asarlarning jins va turlari, ulardagi janrlar tarkibi haqida umumiy fikrga ega bo`ldik. Endi mazkur janrlarning o`zaro munosabati yuzasidan eng muhim tushunchalar haqida to`xtab o`tamiz. Avvalroq qayd etganimizdek, badiiy adabiyot yaratilish usuliga ko`ra og`zaki va yozma ijoddan iborat. Og`zaki ijod yozuv madaniyati shakllanishidan ancha oldin vujudga kelgan. Ammo og`zaki ijodning o`zi paydo bo`lishida qadimgi miflarning o`rni va ahamiyati beqiyosdir. Filologiya fanlari doktori, professor B.Sarimsoqovning chuqur ilmiy tadqiqotida mif xalq og`zaki ijodi asosini tashkil etashi aytiladi . Mif badiiy ijod turiga kirmaydi. Chunki unda badiiylik darajasi nihoyatda past bosqichda namoyon bo`ladi. Binobarin, mif xalq og`zaki ijodi tarkibidan o`rin ololmaydi. Lekin og`zaki ijod asarlarining shakllanishida diffuzion jarayon amalga oshgan. Diffuziya – lotincha “diffusion” – so`zidan olingan bo`lib, singish, tarqalish ma`nolarini beradi. Molekulalar, atomlar, ionlar va kolloid zarralarining tartibsiz issiqlik harakati natijasida bir moddaning ikkinchi moddaga o`z-o`zidan o`tishi, birining ikkinchisiga “singib ketishi”. Qarangki, aniq fanlardagi diffuzion jarayon mifdan xalq og`zaki ijodi janrlarining paydo bo`lishida bosh omil bo`lgan ekan. Xususan, B.Sarimsoqov shunday yozadi: “Folkloristikada diffuziya termini biror janr, motiv yoki obrazning ikkinchi bir janr, motiv yoki obrazga kirib borishi, singishi natijasida ularning tabiatida sodir bo`ladigan struktural, semantik hamda funksional o`zgarishlarga nisbatan qo`llaniladi” . Soddaroq qilib aytganda, mifdan voqea tasviri, yaxshilik va yovuzlik o`rtasidagi murosasiz kurash, obrazning dastlabki elementlari tarkibida asta-sekin afsona; afsona tarkibida ertak; ertak rivoji natijasida doston janrlarining shakllanishi va alohida janr sifatida mustaqil taraqqiy etishini og`zaki ijoddagi diffuziya jarayoni bilan izohlash mumkin bo`ladi. Taniqli folklorshunos olimlar V.Ya.Propp, Ye.M.Meletinskiy, Z.P.Sokolova xalq ertaklari bevosita mifdan vujudga kelganligini to`liq tasdiqlaganlar.

Taxmin qilish mumkinki, diffuziya tizimi asosida xalq og`zaki ijodidagi yirik hajmdagi epik asarlar shakllangan. Lirik janr qo`shiq, maqol, matal, topishmoq va boshqa kichik janrlar og`zaki ijodning badiiy ijod sifatida shakllanishi jarayonida asta-sekinlik bilan paydo bo`lgan. Maqol va topishmoqlar janri yuzasidan ma`lumot berganimizda ertak va dostonlardan parcha keltirish bejiz emas. Bugungi kunda har bir asar mustaqil janr namunasi sifatiga ega bo`lsa ham, umuman, og`zaki ijodimiz asarlari matni bilan tanishganimiz sari janrlar o`rtasidagi aloqalar qanchalar uzviy ekaniga ishonch hosil qilib boramiz.

Z.Husainova maqol va topishmoq o`rtasidagi yaqinlik haqida to`xtab shunday deydi: “Topishmoq ma`no va aytilishi jihatdan maqol bo`lib kelishi mumkin. Bunday maqollar dastlab topishmoq tarzida vujudga kelib, keyinchalik maqolga aylangan. Til haqidagi “Birovni suydirar, birovni kuydirar”; “Asaldan shirin, zahardan achchiq” topishmoqlari, “Suydirgan ham til, kuydirgan ham til”, “Shirin so`z – shakar, achchiq so`z – zahar” shaklida maqol sifatida qo`laniladi” . Olima bolalar qo`shig`i topishmoq bo`lib kelishi mumkinligini aytib misol keltiradi:

Yomg`ir yog`aloq,

Tarvuz yumaloq,

Jaladan qo`rqmas,

Laqqa baqaloq .

Janrlar o`rtasidagi yaqin aloqani bir asarning doston va ertak varianti borligidan bilsa ham bo`ladi. Jumladan, “Tohir va Zuhra”ning doston va ertak variantlari mashhur. Qizig`i shundaki, ertakdan Tohir va Zuhraning qo`shiq tarzidagi aytishuvi ham o`rin olgan:

Tohir:

Suv kelar axta-axta,

Sandig`im temir taxta,

Sendan boshqa yor qilsam,

Qon yutay laxta-laxta.

Zuhra:

Suv kelar tosh ustida,

Ro`molim qosh ustida.

Tohir esimga tushsa,

Yig`layman osh ustida .

Dostonlarning xalq qo`shiqlari bilan uzviy aloqasini “Alpomish” dostonida aniq ko`rish mumkin. Hakimbek Barchin bilan Ultontoz to`yi kuni yurtiga qaytib keladi va to`yda Qultoy qiyofasida qatnashadi. Shunda u avval Bodombekach bilan, keyin Barchin bilan yor-yor aytishadi:

Qultoy:

Oy Barchinim yor-yor,

Gul Barchinim yor-yor,

Aqling bo`lsa, o`yla-da,

Bil Barchinim yor-yor.

Ultontozga tekkancha,

O`l, Barchinim yor-yor.

Barchin:

Uy demayin qaynag`a,

Buy deysana, yor-yor,

Bulbul qo`nar to`qayning

Jiydasina yor-yor.

Ultontozga tekkancha,

Qora yerga teg deysana yor-yor .

Doston va ertaklardagi tasviriy mushtaraklik ham alohida tadqiqot yuritishga arziydigan mavzudir. Qahramonlarning tashqi qiyofasi, qiz – malikalarning go`zalligi tavsifi shu qadar o`xshash tasvirlanadiki, ba`zan matnni o`qiyotganimizda asar doston yoki ertak ekanini unutib qo`yamiz. Masalan, “Malika ayyor” dostonida Shozargar vaziyat taqozosi bilan sichqonga, uzukka, tishi olmos kalamushga, boshi olmos o`q ilonga, va nihoyat, kal qiyofasidagi qimorbozga aylanadi. Dostonning bu sahifalari ko`proq ertaklardagi transfiguratsiya (bir qiyofadan boshqa qiyofaga o`tish) usulini eslatadi.

Bundan tashqari afsona, rivoyat, ertak, doston matnlarida o`nlab maqollarning qo`llanilishiga guvoh bo`lamiz. “Alpomish” dostonining o`zida: “Sulton suyagini xo`rlamas”; “G`amli qulning o`ylaydigan o`yi bor”; “Kuchuk bosmas yo`lbars, sherning izini, esi bor biladi gapning tuzini”; “O`zingdan chiqqan baloga, qayga borasan davoga”; “Do`stga zor aylama, dushmanlarga xor”; “Elakka borgan xotinning ellik og`iz gapi bor”⁵ kabi bir qator maqol, matal, hikmatli so`zlar asar matnini bezab turibdi.

Xalq og`zaki ijodi janrlari, ularning tarkibi, avvalo, ularning jins, tur, janrlarga bo`linishidan tashqari bir butun meros ekanini tasdiqlaydi. Janrlararo yaqinlik og`zaki ijodning asrlar davomida dunyoqarashi jihatidan yaqin ijodkorlarning iqtidori mahsuli natijasi sifatida baholanishi mumkin. Og`zaki asar qaysi janrga taalluqli ekanidan qat`i nazar yosh avlodning barkamol farzand bo`lib yetishishini  ta`minlash maqsadini amalga oshirishda xalq xizmatida bo`lgan.