Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

бўрсиқ қопқонни 
инига • судраб кетади-ку! Цани, юра қол, — шундай деб,' 
Аҳмадқул бобом хуржунни яна елкасига олди. Ж ар ёқа- 
лаб энди кун чиқар томонга юра бошладик. Ж уда кўп 
юрдик. Мен оёгим сирғалиб икки марта йиқилиб туш- 
дим. Ахийри яна бир жойда тўхтаб, қопқончанинг уни-
32
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

спниям, бунпсинпям қўйпб, одов ёққав. жойимизга кел- 
ган эдпк, эшагим ечнлиб кехиб, ўзпм кетаверсаммп ё 
кетмасаммн, деб бизга қараб турган экан.
— Бобожон, — дедпм ўпкам тўлиб. — Йиғлагим кел- 
яптп.
— Нега энди, азамат, ишпмиз ўнгпдан келяптн-ку
?1
— Бўлмаса, қопқончаларни қайтариб олиб кетайлик, 
онасн плпнса болаларп йиғланди-да. Менам ҳар куни 
бувнжонпмнп соғпннб йиғлайман. Ж он бобожон, қоп- 
қонларни олпб кета қолайлнк.
— Куйпнма, азамат, эҳтимол урғочпси эмас, эркаги 
плинар.
— Эркаги плпнса ҳам барпбир сўямпзмп?
— Кўрампз-да, ўғлим.
— Еғпдан жпндай олиб, кейин қўйпб юборса ҳам 
бўладп-ку, тўғрими, бобожон?
— Хақ гашпг пктянсан, ўғлнм.
— Шундай қиласиз-а?
— Ш ундай қиламиз.
— Алдасангиз, пнчогингизни олиб беркитиб ;қўяман, 
ҳечам тополмайсиз.
Кейпн даминп олпб куч тўплаб олган эшагимга мпн- 
дпк-да, қишлоққа жўнаб кетдик. Уйга етгунча, эй худо, 
бўрсдгқ. плоё илпнмаспн, илоё нлпнмасин, дея пичирлаб 
келдпм.
Ч О Л Б О Б О Л А Р С У Ҳ Б А Т И
Овдан қайтпб келсак, энажоним ўзи пешин намози- 
нп ўқиб, ётган жойида бўлса ҳам майли, ўқисин, саво- 
би кўп бўлади, дея энди бобомнинг 
юз-қўлларинп чи- 
лопчннга ювдираётган экан. Бобомга қараб: «Хайрпят,