Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

боларимдан қолган навлар булар. Кўчириб беринглар, 
жон болаларим, қўй сўйиб бераман, катта қозонда ош 
дамлаб бераман... Боққол куёвим, қаердасан, қўйдан бит- 
тасипи сўйгин... Шон болаларим, ниҳолларимни кўчириб 
беринглар, ҳой аскар йигит, сенда ҳам айб йўқ, мажбур 
қилпшган. Цора кўзларинг мўлтиллаб турибди-ку, ахир. 
Кофир бўлсанг ҳам. ачиняпсап. 
Сезпб турибман. Айт, 
пиҳолларимни кўчириб беришсин, дуо қиламан. Ўл гу- 
нимча дуо қиламан.
139
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Билагнга қизил боглаган акалардан 
биттаси келиб 
зах ерга ўтмриб олпб зорлапаётган бобожонимнинг қўл- 
тнгидан олиб тургазди-да, отахон, куйинманг, ҳамма ни- 
ҳолларннгнзии кўчириб берамнз, 
биз ҳам кофир 
змас- 
миз, деди. Ўша ака жудаям яхши экан. Катта бўлганда, 
Худо хоҳласа, менам шунақа ака бўламан. Бобожонлар 
йпқилганда ўрнидан тургазиб қўяман, зорланса кўчат- 
ларшш кўчириб берамаи. Бобожоним 
ҳалиги аканинг 
елкаснга осилиб юриб, мана булар анор кўчатлари бў- 
лади, мана булар нокники, Намангандан келтирганман, 
мана булар анжир, жаннатдан чиққан деб кўрсатаиерди, 
кўрсатавердп. Бошқа акалар ҳам ёрдамга келиб кўчнра- 
вердн, кўчнраверди. Охнрн 
бобожоним ҳалиги 
акашшг 
елкаснга 
суяннб туриб кўзларини юмганча бирпас жим 
қолди-да, кейнн гуниллаб ерга йиқилдн. Ҳамма 
қўрқиб 
кетдн. Аскар акалар ҳам, поччаму холам ҳам қўрқишдн. 
Энажоннм югурнб келнб:
— Бой шўрим! — деб додлаб юборди, — чолпгиамдап 
лйрилиб қолганга ўхшайман.
Бобожонимни чакмонга солиб тўрт томондан авайлаб