Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

— Пахтадан.
— Тариллаб турган трактор-чи?
— Пахтадан.
— ҚозонТа қуядиган ёгингиз-чи?
— Пахтадан.
Ижроқўмбобо бплап мелиса амакилар 
ана шунақа 
суҳбат қилишаверди-қилишаверди. Одамлар бошларипи 
мана бундай эгиб, жим туришаверди, туришаверди. Мен 
ҳам, Ҳайитвой ўртоғим ҳам жим туравердик. Ижроқўм- 
бобо, ҳозир бориб боғлардаги дарахтларни 
кесинглар^ 
қаршилик кўрсатган ўн йилга қамалади, 
деган гапни 
айтди. Кейия отларига миниб ,жўнаб кетишди. Тўн ёпин-
130
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

ган бувилар йиғлашди, лол боболар бир нарсалар ҳақи- 
да суҳбатлашишганида, биз эшитолмай қолдик. Охири 
маслаҳатлашиш учун ўзимнинг 
бобомнинг олдига ке- 
лишди.
— 
Ў
элликбоши, бирор нарса десанг-чп, — деди Мат- 
муса бобом, — барибир фойдали гап ўзингдан чиқади.
— Ў золимлар, ў золнм замона, — дедию бобожоним 
ҳеч фойдали гап айтмади.
Яна маслаҳат қилишди. Охпри Исталин бобонинг су- 
ратини топиб, боғларимнзнинг эшигига осайлик, у киши- 
нинг фариштаси кўп улуғ, ҳеч ким меваларимизнп ке- 
оолмайди, дейишди. Кечаси билан 
ҳеч ким ухламади. 
Биз ҳам уҳламадик. Йўқ, мен жпндек ухладиму ба-ри- 
бир уйғониб кетдим. Царасам, энажоним йўқ, сўрасам, 
Қашқар қишлоққа Исталин бобонинг суратини ахтариб 
кетган экан... Э ҳ , жуда қизиқ бўлди-да. Ҳамманинг кў- 
ча эшигига Исталин бобонинг суратини ёпиштириб чиқ- 
дик. Эси йўқ болалар йиртиб қўймасин деб, сал баланд- 
роққа ёпиштирдик. Биз елим солинган 'косачаларни уш- 
лаб турдик, Султоналига ўхшаган новчароқ акалар бис-