Zubayr ibn Avvom

“Abu Bakr 
jannatda, Umar jannatda, Usmon jannatda, Ali jannatda, Tolha jannatda, Zubayr jannatda, 
Abduramon ibn Avf jannatda, Sa’d ibn Abu Vaqqos jannatda, Said ibn Zayd jannatda Abu 
Ubayda ibn Jarroh jannatda”
, dedilar” 
(Imom Termiziy rivoyati).
Abu Abdulloh roziyallohu anhu musulmon bo‘lgandan to Rasululloh sollallohu alayhi va sallam 
vafot etgunlaricha u zot bilan birga bo‘lgan. Barcha ishlarda Nabiy alayhissalomning yordamchilari 
bo‘lgan. Uhud jangi oldidan mushriklar bayroqdori Talha ibn Abu Talha yakkama-yakka jangga 
chaqirdi. Musulmonlardan Zubayr roziyallohu anhu chiqdi va dushman bilan olishib uni yengdi. 
Shunda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: 
“Har bir nabiyning havoriysi bor. Mening 
havoriyim Zubayrdir. Odamlarning yakkama-yakka olishuvga chiqmay qolganlarini ko‘rdim. 
Agar u chiqmaganida, albatta, o‘zim chiqardim”
, deganlar. 
Oysha roziyallohu anho: 
“Ularga jarohat yetgandan keyin ham Alloh va 
Payg‘ambar 
(buyruqlari)
ga itoat etgan edilar. Ularning chiroyli ish qilib, taqvoli bo‘lganlariga 

---

ulkan mukofotlar bordir”
(Oli Imron surasi, 172-oyat)
oyatini o‘qib, Urvaga: “Ey opamning 
o‘g‘li, otang Zubayr va Abu Bakr o‘shalardan edi”, degan. 
Badr jangida Zubayr roziyallohu anhu boshiga sariq salla o‘rab olgan edi. Jang paytida Allohning 
izni bilan yordamga tushgan farishtalar ham sariq sallada bo‘lishgan. Bu haqda Nabiy 
alayhissalom: 
“Farishtalar Zubayr siymosida tushishdi”
, deb marhamat qilganlar. 
Xandaqda jangida ittifoqdosh Banu Qurayza qabilasi o‘z ahdini buzib, dushman bilan til biriktirgani 
haqida xabar keldi. Buni aniqlash uchun Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: