G‘arb falsafasi Reja: Qadimgi yunon-Rim falsafiy maktabi

Neokantchilik  falsafasi Germaniyada XIX asrning 60-nchi  yillarida paydo bo‘ldi.  «Kantga 

qaytish» chaqirig‘i Otto Libman (1840-1914) tomonidan uning «Kant va taqlidgo‘ylar»  (1865) 

asarida  yangradiki,  unda  Kant  falsafasi  izchil  idealistik  nuqtai  nazardan  talqin  qilingan  edi. 

Kantning  falsafiy  qarashlari  bir  qator  fiziolog  tabiatshunoslar  bo‘lgan  Iogann  Myuller  (1801-

1858)    va  German  Gelmkols  (1821-1894)  lar  tomonidan  qo‘llab-quvvatlandiki,  ular  o‘z 

asarlarida  inson  sezgilarini  tashqi  ta’sir  etuvchilar  bilan  shartlangan  (Myullerning  tashqi  his-

tuyg‘ularning  maxsus  energiyalari  deb  atalgan  qonun)  bizning  sezgi  organlarimizning  asab 

tuzilishi holati yoki ashyolarning «belgilari» (Gelmgolsning ierogliflar nazariyasi) sifatida qarab 

chiqadilar; ular ashyolarning o‘zlarini qanaqaligi va bizning his-tuygularimiz tomonidan qanday 

qabul qilinishi haqida gapirmaydilar. 

YAngi kantchilikning asosiy yo‘nalishlari Marburg va Baden (yoki Freyburg) maktablaridir. 

Marburg  maktabining  asoschisi  German  Kogen  (1842-1918)  edi.  Bu  maktabga  Paul  Natorp 

(1854-1924), Ernst Kassirer (1874-1945) va boshqalar ham mansub edilar.