Anvar botir ulg‘ayish g’azallar

Do‘stkim, do‘st kulfatin oldida issiq jon – chikor,

Do‘stki minnatlik erur, tosh otsa, jez-qalqon chikor.

Kim agar yoningda har ishkim madad bergay mudom,

Bitgay ul ish bo‘lsa ham mushkul-u ming chandon – chikor.

Chunki gul gulzorda unmakdin etarkan tarki ish,

Zehni zo‘r dehqon chikordir, qo‘li gul bog‘bon chikor.

Balki bu baytlar qo‘poldir, yo dag‘aldir men kabi,

Yoki aytarsiz bular jo‘n, yengil-u oson, chikor.

Lek shukurkim shunga ham, bermish so‘z aytmoq lazzatin,

Chun, kim aytmas shukr Anga hech, tog‘dayin xirmon chikor.

Shamol tinmas, bulut yig‘laydi, na osmonni tobi bor,

Sabab: bu tongni na sehri, zaminning oftobi bor.

Yechilgay asta ko‘klamlik, keyin kiymish xazoniy to‘n,

Xazon fasli kirib bog‘lar, daraxtlarning xarobi bor.