Fridrix Vilgelm Nitsshe

Agar inson nima uchundir yashayotgan bolsa, u istalgan qanday qilibni yenga oladi. (Nitsshe)

Reja:

1.Nitsshe adibning hayoti va ijodi haqida

2.

3.

Fridrix Vilgelm Nitsshe (nemicha: Friedrich Wilhelm Nietzsche, [ˈfʁiːdʁɪç ˈvɪlhəlm ˈniːtsʃə]; 15-oktabr 1844, Rekken, Saksoniya — 25-avgust 1900, Veymar) — nemis faylasufi, hayot falsafasi namoyandasi. Protestant ruhoniysi oilasida tugʻildi, taqvodorlik muhitida oʻsdi. Gimnaziyadagi doʻstlari uni „ibodatxonadagi 12 yoshli Iso“ga oʻxshatib, „mitti pastor“ deb atashgan. Nitsshe Injildan parchalarni va cherkov qoʻshiqlarini taʼsirchan ijro etgan. 10 yoshidan sheʼrlar ham yoza boshlagan. Bonn va Leypsig shaharlarida taʼlim oldi (1864—1868). Bazel universitetining professori boʻlib ishlagan (1869—1878). Kasalligi tufayli universitetdagi ishini tashlab ketishga majbur boʻldi. 1871 yildan Nitsshening salomatligi yomonlashib, qattiq bosh ogrigʻiga uchraydi. 1888 yilda falaj boʻlib qoladi, koʻp oʻtmay aqli zaiflasha boshlaydi. Singlisi Elizabet Fyorster-Nitsshe unga oʻlimiga qadar mehribonlik koʻrsatadi, vafotidan soʻng esa Nitsshening ijodiy merosi haqida qaygʻuradi. Nitsshe kasalmand, odamlarga qoʻshilisha olmaydigan, noqulay inson edi. U oʻzi xayolan yaratgan ideal inson timsoliga butkul berilib, tanxolikda yashashni afzal koʻrardi. 1872 yil Nitsshening „Musiqa ruhidan fojianing tugʻilishi“ deb atalgan 1-kitobi bosilib chiqdi. Bunda u borliqning 2 asosini — bir tomondan, „hayotiylik“, „maishat“ va „fojiaviylik“ni va 2-tomondan, „mushohadaviylik“, „mantiqiylik“, „bir tomonlama intellektuallik“ni oʻzaro qarama-qarshi qoʻygan. Bu kitobni zamondoshlari gʻayriilmiy asar sifatida rad etishdi. Nitsshe 1873—1876 yillarda yozilgan „Bemavrid mulohazalar“ida D. F. Shtraus va tarixiylik tarafdorlarini keskin tanqid qilib, ayni vaqtda faylasuflardan Shopengauer va Rihard Vagnerni ulugʻlaydi. Biroq koʻp oʻtmay, Nitsshening Vagnerdan ixlosi qaytadi.

Nitsshening mashhur asari „Zardoʻsht tavallosi: hamma uchun va hech kimga atalmagan kitob“dir (1 qismi — 1883, 1-toʻliq nashri 1892 yilda chiqqan). Oʻzining bu asarini Nitsshe „insoniyat qoʻlidagi kitoblar ichida eng terani“, deb hisoblagan. Nitsshe oʻzini insoniyat imkoniyatlari chegarasidan tashqariga chiqqan ongni oʻzida mujassamlashtirgan Zardusht bilan tenglashtirgan. Nitsshe „Hokimiyatga intilish“ kitobini oʻzining asosiy dasturiy asariga aylantirishni oʻylagan edi. Lekin Nitsshe uni tayyorlash jarayonida tugʻilgan bir qancha fikrlar va hikmatli soʻzlarnigina yozib qoldirdi.