Fiziologiya so’zi yunoncha bo’lib, tabiiyot ma’nosini bildiradi. XVI asrdan

HOMILADORLIK DAVRIDA KUZATILADIGAN GORMONAL
O’ZGARISHLAR
Urug’langan tuxum hujayra bachadonga tushgach, bir necha kun erkin
holatda bo’ladi, so’ngra uning shilliq pardasiga yopishadi (implantatsiya ro’y
beradi). Implantatsiya jarayoni progesteron va estrogenlarga muhtoj.
Urug’langan tuxumdan rivojlangan blastotsistaning bir qismidan va unga
yondosh bo’lgan endometriydan yo’ldosh rivojlanadi. U orqali homila ona
qonidan kerakli moddalarni oladi. Yo’ldoshning bir pardasi – xorion –
gormonlar ishlab chiqarish qobiliyatiga ega. Unda xorionik gonadotropin (XG)
va platsentar laktogen gormon (PLG) sintezlanadi.
Xorionik gonadotropin glikoprotein gormonlardan bo’lib, homiladorlikning
boshlanishida sariq tana faolligini va undan progesteron ajralishini ta’minlaydi.
Platsentar laktogen gormonesa bu holatda metabolik jarayonlarga ta’sir etadi.
Homiladorlik davrida qonda progesteron miqdorining yuqori bo’lishi
endometriyni yemirilishdan saqlaydi. Sariq tana homiladorlikning birinchi oyi
oxirida o’z faoliyatini tugatadi. Homila rivojlanishi uchun zarur bo’lgan
progesteron va estradiolni sintezlash bundan keyin yo’ldosh zimmasiga tushadi.
Yo’ldoshning yana bir gormoni – relaksin – qov suyaklari simfizini
yumshatib, kichik tos suyaklari bog’lamlarini bo’shashtirib, tug’ruq yo’llarining
kengayishiga imkoniyat tug’diradi.