Ferma 4-fasl

3205-yil 26-noyabr.

Shtabdagi onalar qatoriga bugun 15 yoshli qiz qo'shildi. O'zi ko'pincha qizlarni 14-15 yoshda shtabga keltirishadi, ammo Elizabetni 12 yoshida olib kelishgan. Elizabet umuman hech narsadan qo'rqmay, juda ham tez kunlar ichida shtab va onalar maktabi hayotiga ko'nikib ketgandi.

–Demak qizlar, tanishib qo'yamiz,-dedi qo'liga sochlari o'rilgan, katta-katta ko'zlari bilan atrofga alanglayotgan qizning yelkasini ushlab olgan Ameliya buvi,-Bu qizning ismi Kara. Bugundan sizlar bilan shtabda yashaydi. U bilan juda ham tez muddatda chiqishib ketasiz degan umiddaman.

Ameliya Karani qizlar tomonga turtkiladi. Barcha qizlar u bilan birma bir tanishib chiqib, qo'lini siqib qo'yishdi. Faqatgina Elizabet qo'llarini chovushtirib, uning yoniga tanishish uchun kelgan Karaga e'tibor bermay, yonidagi dugonalariga qarab suzildi:

–Mana bu bechorani turishiga qarang. Sochining ahvolini gapirmasa ham bo'ladi. Ko'zlari piyolaga o'xshaydi. Turishidan esa landavurligi ma'lum. Xuddi o'tgan oy kelgan Ivettaga o'xshab uning ham yuragiga vampir guli sanchishadi. Shunday ekan tanishib ovora bo'lib o'tirmang.

–Sochlarim anchadan beri o'zimga qaramaganim uchun hurpayib ketdi,-gap boshladi Kara,-Ko'zlarim esa yig'layverganimdan shishib ketdi. Tanishishni xohlamasang, tanishma. Bu sening ishing.

–Menimcha bu ketishda ko'zlaring yana ham shishib ketadi. Bu menga birinchi va oxirgi marta gap qaytarishing bo'lsin. Aks holda, o'zing afsuslanasan.

Kara hech narsa demay, qolgan qizlar bilan tanishib chiqish uchun jo'nab ketdi. Uning ortidan qandaydir qiziqish bilan qarab qolgan Elizabet esa istehzo bilan jilmayib qo'ydi:

–Bir oyga bormay yuragingga g'uncha sanchiladi...