Nazorat savollari: 1. Insondagi ayrim monogen kasalliklarni davolash uchun qo'llanilayotgan terapevtik usullar.
2.
In vivo gen terapiyasi.
3.
In vivo gen terapiyasini amalga oshirish bosqichlari.
4.
Ex vivo gen terapiyasi.
5.
Ex vivo gen terapiyasini amalga oshirish bosqichlari.
MASHG‘ULOT № 13 -
Mavzu: Fermentlar samaradorligi va barqarorligini oshirish usullari. -
Mashg'ulot shakli: «Biotexnologiya» yo‘nalishi talabalari uchun amaliy mashg‘ulot.
-
Mashg'ulot uslubi: «Skarabey» texnologiyasi.
-
Mashg‘ulot maqsadi: Immobillash turlarni o‘rganish
-
Mavzuning ahamiyati: Fermentlarning barqarorligini oshirishning usullarini o‘rganish Ishning nazariy qismi Zamonaviy biotehnologiyada fermentlarning o'rni beqiyos. Fermentlar va ferment sistemalar
sanoatning turli sohalarida, tibbiyotda, qishloq ho'jaligida, kimyoviy tahlilda va h.k. keng
qo'llanilmoqda.
Fermentlar oqsil tabiatiga ega bo'lganligi uchun ularni saqlash ancha qiyin. Shuningdek
ular issiqlik ta'siriga ham chidamsiz. Bunda tashqari ularni reaktsiyadan so'ng qayta ishlatib
bo'lmaydi. Chunki fermentlarni reaktsiya mahsulotlari orasidan ajratib olish murakkab.
Yuqoridagi muammolarni fermentlarni immobilizatsiyalash yordamida hal etish mumkin.
Immobilizatsiyaga 1916 yil J.Nel'son va E.Griffinlar asos solganlar. Ular ko'mirga
adsorbtsiyalangan invertaza
17
fermentining katalitik faolligi saqlanib qolishini ko'rsatib
berganlar.
Ferment immobilizatsiyasi deyilganda oqsil molekulasini erkin harakatini cheklash
tushuniladi. Immobilizatsiyaning tehnikasi 2 hil:
faol holatdagi fermentni erimaydigan asosga bog'lash yoki ulash;
faol holatdagi fermentni yarim ot'kazgich memranaga kiritib qo'yish
Fermentlarni asos ya'ni tashuvchiga biriktirish adsorbtsiya yoki kimyoviy bog' hosil qilish
bilan amalga oshiriladi. Fermentlarni organik va anorganik gellarga ham kiritish mumkin.
Ferment va tashuvchi o'rtasida kimyoviy bog' hosil qilish o'ta ehtiyotkorlik talab etadi.
Tashuvchi bilan kimyoviy bog' hosil qilayotgan fermentning funktsional guruhi fermentning
katalitik markaziga kiruvchi yoki ferment-substrat kompleksini hosil qiluvchi guruh bo'lmasligi
kerak. Tashuvchi (matritsa) granula, plastinka, trubka, plenka, kapsula va boshqa shakllarda
bo'lishi mumkin. Tashuvchi zarralarining o'lchami ham katta ahamiyatga ega. Zarralarning
diametri 0,1-0,2 mm bo'lgani maqsadga muvofiq. Tabiiy moddalar yoki sintetik polimerlarni
tashuvchi sifatida ishlatish mumkin.
Immobillizatsiyalangan fermentlar quyidagi afzalliklarga ega:
1.
Katalizatorni reaktsion muhitdan ajratib olish oson (chunki katalizator tashuvchiga
ulangan). Bu esa reaktsiyani istalgan vaqtda to'htatish va katalizatorni boshqa
reaktsiyalarda qayta ishlatish imkonini beradi. Olinayotgan mahsulot toza hamda
katalizator bilan aralashmagan holda bo'ladi.
17