Farmakologiya

Kaliy saqlab qoluvchi diuretiklar. Buyrakusti bezining
po‘stloq qismidan chiqariladigan aldosteron gormoni natriy
ionining hujayralar membranasidan faol o‘tishini ta’minlaydi
(bunga javoban kaliy ionlari chiqadi). Shunday qilib, bu gor-
mon natriy ionlari va ular bilan suvning kanalchalardan qayta
so‘rilishini boshqaradi. Ushbu gormon ta’sirining yo‘qolishi
natriy ionining reabsorbsiya bo‘lishining kamayishiga olib keladi.
Shu maqsadda aldosteronga antagonist bo‘lgan preparatlar
olingan. Bularga veroshpiron  (aldalakton, spironolakton) kiradi.
Bu preparat kimyoviy tuzilishi bo‘yicha aldosteronga o‘xshaydi.
Shuning uchun ham aldosteron bilan raqobat qilib, uni
biokimyoviy reaksiyadan siqib chiqaradi. Bu raqobat to‘qima
pardalarida va buyrak kanalchalarida ro‘y beradi.
Veroshpironning ta’siri natijasida natriy ionining qayta
so‘rilishi kamayadi, kaliy ionlarining ajralishi esa tormozlanadi.
Peshob miqdori ko‘payadi. Shuning uchun ham ushbu preparat
kaliyni saqlab qoladigan diuretik deb ataladi. Preparatning
peshob haydaydigan ta’siri saluretiklarga qaraganda kuchsizroq.
Diuretikni uzoq vaqt davomida berish mumkin. Elektrolit
balansini o‘zgartirmaydi. Veroshpiron ta’siri asta-sekin (1—2
kundan keyin) boshlanadi. Preparatni berish to‘xtatilgandan
keyin ta’siri 2—4 kun davomida saqlanadi.
Yurak, buyrak, jigar kasalliklarida bo‘ladigan shishlarda
ishlatiladi. Boshqa diuretiklarning samarasi yaxshi bo‘lmaganda
ko‘proq veroshpiron beriladi. Veroshpiron dixlotiazid bilan birga
berilganda giðokaliyemiya kamayadi.