Қайта қўриш даврида Ўзбекистонда тарих фани (1986-1991 йй.) «Қайта қуриш» сиёсати. Илм-фанда ошкоралик тўлқини. Тарихнависликда эркин фикрлаш, холислик. «Оқ доғлар» масаласи. Маданий мерос, жамият ва шахс масалалари. Публицистик ва илмий тарихий адабиёт.Ўзбекистон тарихининг соҳталаштирилган ва нотўғри тасвир этилиб келинган саҳифаларини янги тафаккур асосида тасвир ва талқин этишнинг бошланиши. Миллатлараро муносабат. Мустабид тузум инқирози.
Мустақил Ўзбекистонда тарих фани Тарих фани тараққиётидаги янги босқич. Тарих фанидаги туб бурилиш. Ислом Каримов асарлари –мустақил Ўзбекистон тарихининг илмий-назарий, услубий асослари. Тарих фани ва миллий тараққиёт масалалари. «Ўзбекистоннинг янги тарихи маркази»ни ташкил этилиши (1996 й). ЎзФА Тарих институти фаолиятини такомиллаштириш тўғрисида»ги Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг Қарори (1998). Кадрлар тайёрлаш Миллий Дастури. «Ўзбекистоннинг янги тарихи» тадқиқотчилиги. Миллий ғоя ва миллий истиқлол мафкураси. Тарих фанининг жаҳон илмий марказлари билан интеграцияси. Ўзбекистон халқлари тарихи тарихнавислиги ва жоҳон халқлари тарихи тарихнавислиги.
Амалий машғулот Тарихшунослик фанининг предмети, манбалари, методологияси, вазифалари. Антик давр тарихнавислиги. Илк ўрта асрлар тарихнавислиги. Тарихнавислик усули. Мусулмон уйғониши даврида Ўрта Осиё халқлари тарихи тарихнавислиги. Янги босқич. Амир Темур ва темурийлар даври тарихнавислиги. XVI-XIX аср биринчи ярмида Туркистон халқлари тарихи тарихнавислиги. Чор Россияси мустамлакачилиги даврида Туркистон халқлари тарихи тарихнавислиги. Туркистонда Шўро мустамлакачилиги даврида тарих фани. 20-50 йилларда Ўзбекистонда тарих фани. 50-80 йилларда Ўзбекистонда тарих фани. Қайта қуриш даврида Ўзбекистолнда тарих фани. Мустақил Ўзбекистонда тарих фани. Миллий ғоя ва миллий мафкура.
Мустақил иш «Авесто» тарихий асар. Аристотельни «Сиёсат» асари. Самосотолик Лукианнинг «Тарихни қандай ёзиш керак» номли трактати. Мусулмон тарихнавислигининг усули. Педагогик маҳаллий мактаблар (Ўрта Осиёда Беруний тарихи асарларида манбаларга муносабат ва воқеалар баёни усули). Шиҳобиддин Муҳаммад ан-Насавийнинг «Султон Жалолиддин Мангуберди ҳаёти тафсилоти» номли асари. Низомиддин Шомийнинг «Зафарнома» асарида воқеалар баёни усули. «Темур тузук» лари тарихий асар. Ибн Арабшоҳнинг «Темур тарихи» номли асарида воқеалар баёни усули. Муҳаммад Солиҳнинг «Шайдонийнома» достони. Фазлуллоҳ ибн Рузбехоннинг «Меҳмонномаи Бухоро» номли асарида воқеалар баёни усули. Ҳофиз Таниш Ал-Бухорийнинг «Абдулланома» номли асари. XVIII аср Бухоро хонлиги тарихи тарихнавислиги. Ўтамиш Хожининг “Чингизнома” асарида тарихий манбаларга муносабат.