Ёзувчи ўзи беқиёс ишон ган, ягона ҳақиқат деб бил

Иккинчи жаҳон уруши ногирони, Тўрацўрғон
Ў т к и р Х о ш и м о в . 'Я р и м аср даф тари'

---

* * *
...Мен Андижон вилоятининг Марҳамат туманида яшай- 
ман. Ёшим 23 да. Касбим - иқтисодчи. Ёшлигимдан бадиий 
адабиётга қизиқаман. Учинчи синфда ўқиётганимда “Ғунча” 
журналида биринчи шеърим босилган. Ватанни, дўстликни, 
ҳақиқий севгини куйлашни истайман... 1989 йил 31 ян- 
вар куни “Совет Ўзбекистони” газетасида босилган “Нега? 
Нега?!” сарлавҳали ҳикоянгизни ўқиб, юрагимда бир нарса 
узилиб кетгандек бўлди. Шу асарни ўзимча шеърга солмоқчи 
бўлдим. Биламан, шеърим ҳеч қаерда чиқмайди. Мухлиси- 
нгиз, ўқувчингиз сифатида жавоб хати ёзсангиз, ўзимни 
бахтиёр санаган бўлур эдим.
Кунгил т оғдай м ак т уб келибди бугун
Ё лғиз ўғл и - Раҳмат идан - зоридан.
“Мени кут ит , уйга қайт арм ан т ез к ун ”
дебди. М ана бу хат ифтихоридан.
Хаёл кет ди... Ост онада келинчак.
Кўлларида сочиқ т ут ар, чой т утар,
Уй т ўрида гўдак ила беланчак,
“Б обо”, дея ҳар кеч йўлини кут ар.
Ширин ўй -л а кет иб борар.бош эгиб,
Кун санаш га барм оқлари ет майди...
Шунча кунни ўт казди у зо р кутиб,
Ўғлим келар, шубҳа безор эт м айди...
О ст онада пайдо бўлди бир одам,
Кучоқлади ва зў р бардош тилади.
С овуқхон а... Н ега унмайди қ а д а м ?
Н ега м узл а р , нега нотинч ю раги?
Ана! “Секин!”Наҳот ш у ўғл и бўлса?
“О т а!” деди ингранибж онсиз овоз.
Болам! Болам! Қани кўзим кўр бўлса?!
Сочлари оқ, ран гп ар юзи оқ қоғоз!
Тур, жон болам, m yp, ўрнингдан, кетамиз!