Ёзувчи ўзи беқиёс ишон ган, ягона ҳақиқат деб бил

314 
"Ярим аср дафтари". Ўткир Хошимов

---

дақиқа давом этадиган бу саҳна нима учун керак бўлиб 
қолди? Ҳанифанинг эри Панжи Жуманов қуруқ туҳмат би­
лан қамоққа тиқилган. Ҳанифа... бир этак бола билан муш- 
кул аҳволда қолган. Лўлини фол очиришга чақирган (ҳаётда 
бунақаси бўлиб туради). Лекин ҳуржун кўтарган фолбин 
қаёқдаю Ўзбекистонга “тартиб ўрнатиш ” учун келган “адо- 
латпеш а” Мясников (тагмаъноси Қассабов), унинг югурдаги
- маҳалий ҳуқуқшунос Бердиев (тагмаъноси “у ёқдан ” бери- 
ладиган “унвонлар” учун ўз хешларининг қўлига кишан со- 
либ берадиган) қаёқда?
Табиий - Лўлининг жаврашлари Мясниковга ҳам, Берди­
евга ҳам малол келади.
Мясников Бердиевга, Лўлини ҳайдаб юбор, деб имо 
қилади.
“Бердиев (
Л ўлига
): - Бўлди-да энди, қисқа қилинг!
Лўли (
давом эт и б):
- Шу хонадонда қўша-қўша тўйлар 
бўлсун! Ёмонларнинг нияти ўзига йўлдош бўлсун! Кун 
кўрсун, рўшнолик кўрмасун!
Бердиев: - Э, бўлди, деяпман! Сени ким чақирди ўзи?
Лўли: - Омин, Оллоху акбар! (
Б ердиевга
) Ҳай, менга қара, 
бача! Сен ким ўзе? Нега дуони белига тепасан? Сан дуоданам 
улуғме? Мани келин бача чақирган. Ман фол очгони келго-
о-он!
Мясников: - Нима деб алжираяпти?
Бердиев: - Мени чақириш ган, дейди. Фол очаман 
дейдим и-ей. 
(Лўлига)
Бўпти, йўлингдан қолма!
Лўли: - Ман кета-а-ай? Қаёқҳа кетаман? Сан кет!
Бердиев: - Йўқол дейман! 
(Лўлининг т ўрвасига чанг сола-
ди).
Мясников: - Фол очарканми? 
(Барм оғини илгак қилиб,
Лўлига “бери к ел ” деб имо қилади. Кафтини очади).
Бердиев (
ҳайрат ланиб
): - Михаил Васильевич...
Лўли (