Ёзувчи ўзи беқиёс ишон ган, ягона ҳақиқат деб бил

“Моҳият"газетаси, 2007 йил 26 октябр
90 
"Ярим аср дафтари". 
Ў ткир Ҳ ош им ов

---

Кар қул о қн и н г очилиш и
Дунёда иккита беғубор инсон бўлса, биттаси - Йўлдо] 
Сулаймон эди.
Дунёда чин юракдан қаҳ-қаҳ уриб куладиган одам икк^ 
та бўлса - биттаси Йўлдош ака эди (охирати обод бўлсин!).
Бир даврада устоз Саид Аҳмад аканинг Йўлдош акада 
хавотирланиб айтган гапини эшитганман.
- Йўлдошали, - деди Саид Аҳмад ака, - мен сени? 
қаришингдан қўрқаман-да, укам!
- Нега унақа дейсиз, устоз? - деди Йўлдошали ака.
- Нега бўларди, - Саид Аҳмад ака астойдил тушунтир 
бошлади. - Худо узоқ умр берсин-ку, қариб-чуриганингд 
бир куни росмана куламан деб кучинг етмай қолади-д; 
“пирт” этиб жонинг чиқиб кетади-ёв!
Бу гапга Йўлдошали ака одатдагидан ҳам қаттиқроқ кулд]
Агар “кулгу - ҳар қандай дардга даво” деган ran тўғр
Шоир Йўлдош Сулаймон билан қўқонлик м ухлислар даврасида
У ткир Ҳош им оп. 
"Ярим аср дафтари"
91

---

бўлса, айнан Йўлдош Сулаймон ҳақида айтилган бўлади. Бу 
воқеани ўзим кўрмаган бўлсам ҳам, устоз Саид Аҳмад ака- 
дан эшитганман.
Соддароқ бир одам макка ёйиш учун томга чиқибди-да, 
палакат босиб, йиқилиб тушибди. Шу кўйи қулоғи том би- 
тиб, биров ёнбошига келиб замбарак отса ҳам эшитмайди- 
ган бўпқопти. Кунлардан бирида шу одам чойхона сўрисида 
тасодифан Йўлдош Сулаймоннинг ёнига ўтириб қолибди. 
Даврада Саид Аҳмад ака ҳам бор эканлар. Устоз бир лати- 
фа айтганда Йўлдош ака бояги кар томонга қараб “воҳ- 
воҳ-вооо-о-оҳ!” деб бир кулган экан, гаранг бирпас у ёқ-бу 
ёққа аланглабди-да, тўсатдан: “Эшитяпман, эш итяпман!” 
деб бақирибди. Сўнг Йўлдош акани қучоқлаб, “Қулоғимни 
очганинг учун раҳмат, укажон!” деб у юзидан, бу юзидан 
ўпавериб, ялаб ташлабди.
Йўлдош аканинг ўзига хўп ярашган қорамағиз юзи бир- 
пасда башарасига ҳовучлаб ун сепилган занжининг афтидек 
оппоқ бўлиб қопти.
Эртасига ўша одам азза-базза зиёфат қилиб, Йўлдош ака­
нинг елкасига тўн ёпиб, бошига марғилон нусха дўппи кий- 
гизибди...
Шунақанги ҳожатбарор инсон эди Йўлдош Сулаймон!

---