Дядя Горгудун мязар йери щаггында

-q, -ıq⁴. Allah-təala maña bir qız vericək olursa, siz tanıq olun (1, 52).
-ım⁴, bu şəkilşi də hər iki əsər üçün ortaqlıq xüsusiyyətini daşıyır. “Bu yaradan sana ölüm yoq­dur; dağ çiçəgi, anan südü sana məlhəmdir”(1, 33).
Bunlardan başqa -ış⁴. Aslan kibi turuşundan (1, 74). -aq, -ək, -q, -k. Qazan bə­gün qardaşı kafirin tüğıyla sancağı qılıcladı (1, 50). -anaq². Qızılcıq dəgənəgimcə gəl­­məz mana (1, 39). -t, -ıt⁴. Qız ana­dan görməyincə ögit almaz (1, 20). -ı⁴. Anın əlin­­­dən nə ölümiz, nə dirimiz qurtulmış (1, 155). -maq². Çaqmaq çaqub od yakdı (1, 40). -ma². qara qaurma bişirib (1. 45). -gi, -gü. Qadın anamın sevgisi (1, 20). -ın⁴. Qədəmi qutsız gəlin deyincə (1, 20). -ınc⁴. ...bənim başıma qaqınc qaxarlar (1, 44). -ım⁴. bu yaradan ölüm yoqdır (1, 33). -lı⁴. Adağ­lu­sundan ərgənlik bir qırmızı qaftan gəldi (1, 60). -ğın⁴. Dərə­lərdə, dəpələrdə kafirə qırğun girdi (1, 50). -cak⁴. Əmcəgini ağzına verdi (1, 126). -ıstan⁴. Toquz tümən Gürcis­tanın xəracı gəldi (1, 120). -xana. Qaçuban Salaxana qayasına girəm derdim (1, 129). Mürəkkəb isimlər­: Qabangücü, Dəmirgücü bu iki qardaşı yanına aldı (1, 38).
Sifət. Xüsusi mövqeyinə görə əşyanın əlamət və keyfiyyətini bildirən sözlər sifətlərdir və sifətlər necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir. Türk mənşəli sifətlərə “Kitabi-Dədə Qor­qud” dastanı və Erzincan ve yöresi ağızlarının dilin­də çox rast gəlinir. Sadə sifətlər: Bir yerə ağ otaq, bir yerə qızıl otaq bir yerə qara otaq qurdırmışdı (1, 24). Əski pambıq bez olmaz (1, 20).
Düzəltmə sifətlər: lı⁴. Məgər Trabzon təkürinin bir əzim-görklü məhbub qızı vardı (1, 104). Boz ayğırlu Beyrək çapar yetdi (1, 49).
Təxt vergil ərdəmlidir.
Binər olsun hünərlidir (1, 28).
Onu da qeyd edək ki, Erzincan ve yöresi ağızlarının dilində sifət düzəldən şəkiklçilərdən ən çox -lı⁴ şəkilçisinə rast gəlmək olar.