Дядя Горгудун мязар йери щаггында

-daş şəkilçisi qohumluq, yaxınlıq mənasını bildirir.
Başıma iş gəldi, yoldaş derəm,
Yoldaşımdan yeg! – dedi (1, 66).
Bu hər iki nümunədə isə -daş şəkilçisi həmrəylik, birgəlik mənalarını verir.
Fars mənşəli “dastan” felindən yaranan bu şəkilçi türk mənşəli -çı⁴ və -lı⁴ şəkilçisinin sinonimi kimi götürülür və hər iki əsər üçün ortaqlıq xarakteri daşıyır.
Ərzincan dialektlərində isimlərə xas olan nümunələrə nəzər salaq.
+cuğ İki yılın ayrılmişidük, hasdalandu annecuği. (2,1.8.9) +cıx (+cik, +cux,+cüg)
Alçacux duvardayim,
Baş açux ovadayim. (2,3.22.14)
Xayır efendim, annemgilden mektub gelmiyo. (2,1.1.12) Orası böyük bi tarla İmdatoğlugilin, tarla gibi. (2,2.4.27) +lek Evlegini yapacam. (2,5.7.5) +lı, +nı. Başpınarlı; Annesi oriye getdi....dedi ben Tercanniyam. (2,6.11.8) Bizi sünnėtdi ki, biz şėyuk, Yunannı. (2,4.3.30) +lik. üş sene de ona hapislıx verdiler. (2,2.27.46) Beş yuz senelix kövv yıxılırsa bu kövv yapar. Qarannux qarışmasız ben kövve getmem. 6.13.40 Esgi zengünnük, esgi din. (2,5.16.37) +çı. Guzlaçı olacax ki, baxım da (2,2.11.14). -qu//ğu. Sorğuya cüvap lazım (2,2.1.2). +ğın//qun. Ben qaşqėn firal değilem (2,6.6.37). İşde, soyqun, verdiler, bu Ermenigin başında (2,3.1.10).
+x, +k, +ık, +ıx. Yemax bişürecem, bolaşax yıxıyacam (2, 4.5.45).
Bir of çekdüm qaladan
Dağlar qaxsın aradan
Ne dilek diliysene
Onu verür yaradan (2,4.22.9).
+muğ. Bureyi mi süpüreysin? kesmuği unitdiler (2,1.12.1). +intu. Niye canın sıxıntulu? +ti. (2,1.1.25). Eylenti yeri olmėye ki? (2,2.23.15). Tezeden ev yapdılar (2,6.2.11). Yani eyi, mi, kötü mü? (2,4.4.8).
-ıg, -ik. Acuh, seçük, cılpah, şukur Allaha neyimize gülecekler (2,1.15.13).
Bir tabax da çekirdeksüz üzüm (2,1.1.17). Ninno ğızlar her-gün seni everek (2,2.45.13). Onnar gapidan dişarı çihmazdilar, eteginin ucünü nemehrem gördimi, o erkeğin daha işi iras getmez. (2,5.3.38) Böğün de dediğim sacuh ahşam geleceklermiş (2,7.1.41).
Bundan başqa bu bölgə dialektinin “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanı ilə nda da oxşar və fərqli xüsusiyyətləri görürük.