Diyot instituti o’zbekistonning eng yangi tarixi теxnik yo’nalishdagi barcha oliy o’quv yurtlarining bakalavriat talabalari uchun darslik 2021-yil

DEPUTATLIKKA NOMZOD – qonunda belgilangan tartibda davlat hokimiyati vakillik organlari deputatligiga nomzod sifatida tegishli saylov komissiyalari tomonidan ro’yxatga olingan, passiv saylov huquqiga ega bo’lgan fuqaro. Davlat hokimiyati vakillik organlari deputatligiga nomzodlar ko’rsatish siyosiy partiyalar tomonidan, qolaversa, xalq deputatlari tuman, shahar kengashlari deputatligiga nomzodlar ko’rsatish huquqiga esa siyosiy partiyalar bilan bir qatorda fuqarolarning o’zini-o’zi boshqarish organlari tomonidan amalga oshiriladi.
DEPUTATNING RASMIY (SO’ROVI) TALABI — vakillik muassasasi deputatining davlat boshqaruv organiga yoki mansabdor shaxsga mazkur vakillik muassasasi vakolatiga kiradigan masala bo’yicha axborot va tushuntirishlar berish talabi bilan murojaati.
DINIY MAROSIMLAR – fuqarolarning diniy ta’limotlardan, ularning qonun-qoidalari va aqidalaridan kelib chiqadigan diniy faoliyat va hatti – harakatlari.
DUNYOVIY DAVLAT - dunyoviy davlatda diniy tashkilotlar davlatdan ajratilgan bo’ladi. Davlat diniy tashkilotlarning ishiga aralashmaydi.
E’TIQOD — (ishonch, iymon) — muayyan maqsad, qadriyatga ishonch, shu asosda shakllangan tafakkur. Ilmiy-falsafiy adabiyotlarda e’tiqod tushunchasi turlicha izohlanmoqda. Bilim e’tiqodni vujudga kelishi uchun eng muhim asos vazifasini bajaradi. Lekin e’tiqod va bilim biri ikkinchisiga uyqash tushunchalar emas. Turgan gapki, bilimlarning chinligi e’tiqodni mustahkam bo’lishida hal qiluvchi ahamiyatga ega bo’ladi. Ammo e’tiqodni mustahkam bo’lishida bilim yagona asos deb bo’lmaydi. Inson ongida qayta ishlab chiqilgan, ya’ni tajriba chig’irig’idan o’tgan, ikkinchi marta qayta hosil bo’lgan bilimlargina (g’oyalar, nazariyalar) e’tiqodni mustahkam bo’lishini ta’minlaydi.
EKSPORT – tovarlar, xizmatlar, investitsiya, qimmatli qog’ozlar, texnologiyalar va boshqalarni tashqi bozorga chiqarish.
ELEKTRON HUKUMAT – (angl. e-Government) – 1) fuqarolar, biznes, davlat hokimiyatining boshqa tarmoqlari va davlat xizmatchilariga axborotni taqdim qilish va shakllanib bo’lgan davlat xizmatlarining to’plamini ko’rsatish usulidir, bunda davlat va arizachi o’rtasidagi o’zaro shaxsiy aloqa minimallashtirilgan va imkon boricha maksimal ravishda axborot texnologiyalardan foydalaniladi. 2) elektron hukumat– davlat miqyosida idoralararo va boshqaruv jarayonida ishtirok etuvchi sub’ektlar o’rtasida elektron hujjat aylanishi, avtomatlashtirilgan axborot-ma’lumot tizimi, interaktiv davlat xizmatlari ko’rsatish servisi hamda axborot resurs bazalaridan samarali foydalanish amalga oshiriladi. Natijada davlat boshqaruvi tizimida ma’muriy tartib-tamoyillar va davlat xizmatlarini ko’rsatish elektron shaklda amalga oshirilishi yo’lga qo’yilishiga erishiladi. 3) elektron hukumat – ham „ichki“, ham „tashqi“ aloqalar va jarayonlar majmuasi bo’lib, tegishli axborot-kommunikatsiya texnologiyalari bilan quvvatlanib va taʼminlanib turadigan hukumat. Kommunikatsiya tarmoqlari (shu jumladan internet) orqali axborotga ishlov berish, uni uzatish va tarqatishni elektron vositalari asosida davlat boshqaruvini tashkil qilishni, davlat hokimiyati organlarini barcha boʻgʻinlari tomonidan fuqarolarning barcha toifalariga elektron vositalar bilan xizmatlar koʻrsatish, oʻsha vositalar yordamida fuqarolarga davlat organlarining faoliyati haqida axborot berish. „Elektron hukumat“ tushunchasi 1990-yillarning boshida paydo boʻlgan, lekin amaliyotga soʻnggi yilardan boshlab tatbiq qilina boshladi.
4) elektron hukumat – mamlakat miqyosida boshqaruv jarayonlarning butun majmuasini avtomatlashtirishga asoslangan hamda davlat boshqaruvining samaradorligini sezilarli darajada oshirish va jamiyatning har bir a’zosi uchun ijtimoiy kommunikatsiyalar harajatlarini kamaytirish maqsadiga xizmat qiluvchi davlat boshqaruvi elektron hujjat almashinuvi tizimi. Elektron hukumatni yaratish hujjatlarni va ularni ishlash jarayonlarini boshqarish bilan bog’liq vazifalarning to’liq ko’lamini hal etishni amalga oshiruvchi ijtimoiy boshqaruvining umumdavlat taqsimlash tizimi qurilishini nazarda tutadi.