ONA YURTING - OLTIN BESHIGING
Ona yurting-oltin beshiging. Xalq ona yurtni ana shunday deb ulugiaydi. Vatanning liar bir qarich yerini muqaddas bilib, uni sevishga, ardoqlashga da'vat etadi. Darhaqiqat, ona yurt - oltin beshik. Biz ana shu oltin beshikda dunyoga kelamiz, birinchi bor ilk qadam tashlaymiz, osib-ulgayib, voyaga yetamiz, el-yurt xizmatiga bel boglaymiz. Ha, ona diyorning qadriga yetish, uning kamoloti, gullab-yashnashi, osoyishtaligi uchun qaygurishni yoshlikdan ongimizga singdirilishida chuqur ma'no bor. Chunki, har qanday inson ona-Vatani, ota-bobolari otgan muqaddas zamin bilan faxrlanib yashaydi. Bu tuygu unga kuch-quwat beradi, aql-idrok ato etadi, jasoratlarga chorlaydi, mardliklarga undaydi. Insondek yashash, mehnat qilish, hayot kechirishni ta'minlaydi.
Vatanni sevish bu ona yurtning ravnaqi yolida halol mehnat qilish, ozini qahramonliklarga tayyorlab borish demakdir. Ozing yashab turgan zaminni e'zozlash, tabiatini va nafosatini saqlash, uning gozalligiga gozallik qoshish, odamlarni seva bilish, a'lo oqish, xushxulq, xushsurat bolish demakdir. Vatanni sevish, uning har bir qarich yerini muqaddas bilib qadrlash godaklik chogimizdanoq ona allasi bilan qon-qonimizga singadi...
DOSTLIK-OLTINDAN QIMMAT
Dostlik! Bu soz toglardan azim, tofonlardan qudratli, quyosh yanglig tuygudir. Dostlik bilan har qanday ofatni daf qilish, har qanday yovni mahv etish, har qanday tosiqni yanchib otish mumkin. Dostlik bor yerda har qanday ogir yengil, mushkullar oson boladi, hal etilmagan muammo qolmaydi. Haqiqiy dostlik oldida hatto olim ham chekinadi.
Darhaqiqat, «Dostlik» sozi elda muqaddas sanalib, mojizalar kaliti, omad, baxt-saodat omili, deb ataladi. Haqiqatan ham, qoshiqdek jarangdor, osmondek musaffo, olmosdek jiloli, polatdek mustahkam, quyosh nuridek qaynoq va yoqimli, mehrigiyodek hayotbaxsh bu sozning zamirida olam- olam ma'no yotadi. Insonning azal-azaldan oziga dost izlashi, quvonch va tashvishlarini u bilan baham korishga intilishining boisi ham shunda.
Xalq dosti yoq kishini baxtsiz kishi deb ataydi. Dostlari koplar esa dunyodagi eng baxtli insonlardir. Xalqimiz dostlik va ortoqlikni azal- azaldan qoshiqqa solib kiiylab, bu haqda dostonlartoqib, afsonalaryaratgan. Bu mavzu xalqda, uning ogzaki ijodida asosiy mavzulardan hisoblanadi.
Dostlik tufayli bahodirlar haybatli toglarni teng ajratib, ozlariga yol ochadilar, azim daryolarni kechib maqsad tomon olga intiladilar. Cholu biyobonlarni bog-roglarga aylantiradilar. Dushrnanlami maglub qiladilar, baxt-saodatga erishadilar.
IFTIXOR
Milliy gurur bu milliy iftixordir. Milliy iftixor millat ozini yaxlit ijtimoiy birlik ekanligini ongli ravishda his qilishidir. Bu shunday bir kuchli ruhiy holatki, u tufayli tarixiy birlik, qon-qarindoshlik, til, madaniyat, ma'naviyat, iqtisodiy hayot va kelajak birligi millat vakillarining qalbidan chuqurorin oladi.
Milliy birdamlik tuygusi milliy ongning negizidir. Milliy birdamlik yetuk va mukammal ma'naviy fazilat sifatida milliy ongi rivojlangan millatlarda tolaroq namoyon boladi. Mahalliychilik va guruhbozliklar milliy birdamlik hissiyotining kuchsizlanishiga olib keladi.
Milliy iftixor millat ma'naviy kamolotining barcha jihatlarini, merosi va bugungi qadriyatlarni oz ichiga oladi. Milliy istiqlol natijasida erishilgan va erishilajak iqtisodiy va ma'naviy yutuqlar kopaygani sari Ozbekiston bilan faxrlanish hissi-milliy iftixor shunchalar kuchayib boraveradi. Milliy iftixor mamlakatimizning barcha fuqarolari uchun birdek tegishli va uning yuksala borishi uchun barcha fuqarolar barobar mas'uldirlar.
Xullasi kalom, yuqoridagi sharhlarimizdan ham korinadiki, iymon serma'no, tabarruk, muqaddas soz va xosiyatli tushunchadir. Bir soz bilan aytganda, iymonli odam risoladagi fuqarodir. Bu CTzbekiston Respublikasining Konstitutsiyasiga, Parlamentimiz tomonidan qabul qilingan fuqarolikka doir qonun-qoidalarga ham mos keladi.
(162 so 'z- A.Ibrohimov. «Yoruglug» kitobidan)
Do'stlaringiz bilan baham: |