NLoUya
Byudjet fondini shakllantirishda ikki xil tushunchadan foyda
laniladi:
1) byudjetga.to'lovlar (soliqlar, ajratmalar, bojlar va boshqalar);
2) davlat byudjetining daromadlari.
Bu tushunchalar bir xil m a’noni anglatadi. Chunki ularning
ikkalasi ham davlat va mablag4 to'lovchilar o'rtasida vujudga
keladigan bir xildagi taqsimlash munosabatlarini ifoda etadi. Bu
yerda faqat m a’no jihatidan emas, balki miqdoriy jihatdan ham bir
xillikka erishilgan. Zero, ularning h a r ikkalasi ham milliy
daromadning yagona qismiga tegishlidir. Biroq bu tushunchalarning
ikkiyoqlamalik xarakterga egaligini ham unutmaslik lozim.
Davlat byudjetiga to'lovlar (soliqlar, ajratmalar, bojlar va
boshqalar), eng avvalo, to'lovchilaming xarajatlaridan iborat bo'lib,
ulaming daromadlaridan chegirilsada, bir vaqtning o'zida ular davlat
byudjetida davlatning daromadlari sifatida gavdalanadi. Ana shundan
taqsimlash munosabatlariga kirishgan ishtirokchilar (tomonlar)
o'rtasidagi manfaatlarda ba’zi bir farqli jihatlar vujudga keladi. Davlat
byudjetning daromadlarini oshirishdan manfaatdor bo'lsa, bu narsa
uyoki bu darajada to'lovchilaming (yuridik va jismoniy shaxslaming)
manfaatdorligini (qiziquvchanligini) pasaytiradi.
Shunday qilib, «byudjetga to'lovlar» va «davlat byudjetining
daromadlari» tushunchalari yuqorida ko'rsatilgan umumiylikka ega
bo'lsalar-da, bir vaqtning o'zida, ular o'rtasida ob’ektiv farqiar ham
mavjud. Byudjetga to'lovlar xo'jalik yurituvchi sub’ektlar yoki
to'lovchilar moliyasining tarkibiy elementlaridan hisoblanadi va
boshqa taqsimlash munosabatlari bilan o'zaro organik ’oog'liqlikda
ko'riladi; davlat byudjetida ular darom adlar shaklini oladi va
byudjetning sub’ektiar (xo'jaliklar) bilan byudjet munosabatlari keng
sohalarining boshqa elementlari bilan o'zaro bog'liqlikda tahlil
qilinadi. Bu holda, taqsimlanayotgan milliy daromadning yagona
qismi ikki xil iqtisodiy mazmun kasb etadi va moliya tizimining
turli bo'linmalarida turlicha ko'rinishga ega bo'ladi.
Davlat byudjetining daromadlari o'zining yaxlitligi (yagona-
ligi, birligi) bilan farqlanadi va ular yagona maqsadga — ijtimoiy
ehtiyojlam i qondirishga xizmat qiladi. Undirish m etodlari,
to'lovchilaming tarkibi, to'lash muddatlari va hokazolarda katta
farqlanishlar bo'lishiga qaramasdan, ularning barchasi davlat pul
fondini shakllantirish bo'yicha davlat va to'lovchilar o'rtasida
vujudga kelgan taqsim lash m unosajbatlarini ta sh u v c h ila r
(ifodalovchilar)dir. Bu o'z navbatida, mablag'larni to'lovchilar bilan
davlat o'rtasidagi munosabatlaming barchasi orasidan moliyaviy
(byudjet) k ateg o riy an in g bir k o 'rin is h i sifa tid a a lo h id a
munosabatlami ajratib olishga asos yaratib beradi. Agar moliya
iqtisodiy kategoriya sifatida e’tirof etilgan bo'lsa, byudjet bu
kategoriyaning tarkibiy qismi, ko'rinishlaridan biridir. O 'z navbatida,
byudjet o'ziga tegishli bo'lgan (byudjetli) kategoriyalarni vujudga
keltiradi. Ular davlat byudjeti deb nomlangan kategoriyaga nisbatan
ma’lum darajada bo'ysunuvchanlik xarakteriga ega bo'lib, uning
tarkibiy qismlari sifatida maydonga chiqadi. Ana shunday byudjet
kategoriyalaridan biri davlat byudjeti daromadlaridir.
Davlat byudjeti darom adlarining byudjet kategoriyalari
ko'rinishlaridan biri sifatida ajratilishi ularning umumiy iqtisodiy
asoslari va xarakterli belgilarini yaxshiroq tushunishga imkon
yaratadi. Byudjet daromadlari davlatning sub’ektlar (xo'jaliklar va
aholi) bilan o 'zaro m unosabatlarining aniq chegaralangan,
aniqlangan qismini ifoda etadi. Bu munosabatlar xilma-xil bo'lishiga
qaramasdan, ular umumiy belgilarga ega va umumlashtirilgan,
abstrakt holda ishlab chiqarish (byudjet) munosabatlarining alohida
elementi sifatida maydonga chiqadi. Byudjet daromadlari o'zlarining
iqtisodiy tabiatiga ko'ra ob'ektiv bo'lib, ulai davlatning sub’ektlar
(xo'jaliklar va aholi) bilan barqaror aloqalarini ifodalaydi. Ularning
ob’ektiv zarurligi davlatning o'ziga xos funksiyalarga ega bo'lgan
mavjudligi bilan belgilanadi.
Keng m a’noda daromadlar moliya fanining emas, balki iqtisod
ilmining kategoriyasi hisoblanadi. Ular taqsimlash ob’ekti (masalan,
korxonaning yalpi yoki sof daromadi) yoki taqsimlash natijasi
(masalan, aholining oxirgi daromadlari) bo'lishi mumkin. Davlat
byudjeti daromadlarining farqlanuvchi belgisi shundan iboratki, ular
taqsimlash natijasi (byudjetga to'lovlar) va yanada taqsimlash ob’ekti
(byudjet ichidagi fondlarni shakllantirish va moliyalashtirish) sifatida
maydonga chiqadi. Demak, davlat byudjetining daromadlari aniq
ifodalangan byudjet kategoriyasi bo'lib, ularni shakllantirish va
ulardan foydalanish taqsimlashning byudjet mexanizmi orqali amalga
oshiriladi.
Davlat byudjeti daromadlarining turli ko'rinishlarini (qo'shilgan
qiymat solig'i, aksizlar, daromad solig'i va boshqalar) byudjet katego-
riyalarining navbatdagi ko'rinishlari sifatida talqin qilish uchun
asoslar yetarli emas. Chunki mazmuniga ko'ra iqtisodiy kategoriyalar
ob’ektiv bo'lib, ular iqtisodiy qonunlaming harakatini ifodalasa,
ularning namoyon bo'lish shakli esa, ma’lum darajada, sub’ektiv
bo'lishi mumkin. Shuning uchun ham daromadlaming har bir
ko'rinishiga tegishli bo'lgan xususiyatlar o b ’ektiv harakatdagi
iqtisodiy kategoriyaning — davlat byudjeti daromadlarining namoyon
bo'lish, ifodalanish shaklidir. Bu xulosaning to'g'riligini ko'p yillik
amaliyot ham tasdiqlaydi.
Davlat bor ekan, davlat byudjetiga to'lovlar ham mavjud bo'la
di. Lekin byudjetga to'lovlaming shakli m a’lum bir bosqichda
jamiyatning oldiga qo'yilgan vazifalarga muvofiq ravishda o'zgarib
boradi. Tarixiy taraqqiyotning ma’lum bir bosqichida byudjetga
to'lovlaming u yoki bu turi hal qiluvchi rol o'ynashi, vaqt o'tishi
bilan esa ular o'z ahamiyatini yo'qotib, boshqa to'lovlar bilan
almashtirilishi mumkin. Bu esa, o'z navbatida, davlat byudjeti daro
madlari kategoriyasining namoyon bo'lish shakllarining o'zgarib
borganligiga qaramasdan, bu kategoriyaning saqlanib qolganligini
anglatadi. Demak, byudjetga to'lovlar ko'rinishining o'zgarishi, bir
to'lovning boshqa biri bilan almashtirilishi iqtisodiy kategoriya
mazmunining emas, balki shakllarining evolyusiyasidir. Biroq
bundan moliyaviy va byudjet kategoriyalari q at’iyan ob’ektiv,
ularning namoyon bo'lish shakllari esa sub’ektivdir, degan xulosa
chiqarmaslik kerak. Iqtisodiy qonunlaming harakati, iqtisodiyotning
taraqqiyot darajasi, ishlab chiqarish munosabatlarining yetukligi va
boshqa omillar, ma’lum darajada, davlat byudjeti daromadlarining
shakllarini ham belgilab beradi. Bozor iqtisodiyoti (yoki unga o'tish)
sharoitida eng asosiy vazifa iqtisodiy taraqqiyotga erishish, uning
samaradorligini ta’minlash, raqobatbardoshligiga erishish hisoblansa,
bu vazifalarning bajarilishiga byudjetga to'lovlaming shakllari ham
o'zining sezilarli hissasini qo'shishi kerak. Ular byudjet daromad
larini miqdoriy jihatdan ta ’minlabgina qolmasdan, balki ishlab
chiqarish samaradorligini oshirish va moliyaviy resurslaming oqilona
va maqsadli taqsimlanishini rag'batlantirishi ham kerak. Shunday
qilib, davlat tomonidan o'matilgan tartib natijasida vujudga kelgan
byudjetga to'lovlaming turli shakllari davlatning qonunlarida,
moliyaviy boshqaruv organlarining normativ hujjatlarida o'z ifodasini
topgan ob’ektiv omillarga m a’lum darajada bog'liq bo'ladi.
Ikkinchi bosqichda, yuqorida qayd etilganidek, hududiy va ma’lum
maqsadlarga mo'ljallangan ko'p sonli fondlarning shakllanishi yuz
beradi, ya’ni umumdavlat pul fondini bo'lishning murakkab
taqsimlanish jarayoni amalga oshiriladi. Tashqi tomondan u barcha
ijtimoiy bo'linmalardan ajralgan ichki byudjet jarayonidek ko'rinadi.
Haqiqatda esa bu taqsimlash ijtimoiy munosabatlaming barcha
sohalarini qam rab oladi. Bu bosqichda jam iyatdagi barcha
sub’ektlaming manfaatlari o'zaro to'qnash keladi. Mamlakatdagi har
bir ma’muriy-hududiy birlik o'z byudjetiga ega bo'lganligi uchun bu
•bosqichda ana shu byudjetlarning (ya’ni hududlarga mo'ljallangan
fondlarning) umumiy hajmini to'g'ri aniqlash alohida ahamiyat kasb
etadi. U yoki bu byudjetning xarajatlari joylarda olingan daromadlaming
hajmi bilan mos kelmasligi oqibatida ulami qo'shimcha mablag'lar
bilan ta’minlash zaruriyati vujudga keladi, barcha quyi byudjetlami
balanslashtirish zarurati paydo bo'ladi. Shunday qilib, murakkab
taqsimlash jarayoni sodir bo'ladiki, unda mamlakat ma’muriy-hududiy
bo'linmalarining barchasi ishtirok etib, ularning ayrimlari o'z
mablag'larini berishsa, boshqalari esa byudjet mexanizmi orqali bu
mablag'lami oladi.
Sirtdan qaralganda, hududlararo byudjetli taqsimlash byudjetlarning
yuqori va quyi bo'g'inlari o'rtasidagi munosabatlardek ko'rinadi. Chunki
byudjetli tartibga solish yuqori byudjetlarning mablag'lari hisobidan
amalga oshiriladi. Biroq o'z daromadlari hisobidan quyi bo'g'inlarning
byudjet munosabatlarini tartibga soluvchi har bir byudjet bo'linmasi
amalda bu munosabatlam ing tarkibiga yuqorida ko'rsatilgan
balanslashtirish sodir bo'layotgan ko'plab ma’muriy-hududiy birliklami
kiritadi. Ular esa, o'z navbatida, byudjetli tartibga solishda xo'jalik
yurituvchi sub’ektlar va aholidan tushgan mablag'lami sarflaydi. Demak,
bujarayonda ham turli sub’ektlar o'rtasida murakkab va ko'p tomonlama
taqsimlash munosabatlari vujudga keladi.
Bir vaqtning o'zida, byudjet va uning barcha bo'linmalarida
iqtisodiyot, ijtimoiy soha, ijtimoiy ta’minot, markazlashtirilgan
investitsiyalar, hokimiyat va boshqaruv organlari, mudofaa va bosh-
qalarning ehtiyojlarini qondirishga yo'naltirilgan maqsadli fondlar
shakllantiriladi. Bunda, albatta, iqtisodiyot tarmoqlari, ijtimoiy
sohaning bo'linmalari va hokazolar o'rtasida mablag'lami qayta
taqsimlash sodir bo'ladi.
Byudjet fondlari o'zining miqdoriga ko'ra ko'p sonlidir. Ular
davlat byudjetining barcha bo'g'inlarida va bo'linmalarida yaratiladi.
Shu bilan birgalikda, tashkil etilgan har bir yirik byudjet fondlari
nisbatan tor doiralarga mo'ljallangan boshqa fondlarga bo'linadi.
Masalan, «Iqtisodiyot xarajatlari» fondi alohida tarmoqlar fondi,
ular esa, o'z navbatida, yana bir necha fondlarga bo'linishi mumkin.
Bularning hammasi davlat byudjetining asosi sifatida umumdavlat
pul fondi turli maqsadlarga mo'ljallanganligi, ma’muriy hududlarga
tegishliligi va o'zgaruvchanligi bilan xarakterlanadigan ko'p sonli
fondlar konglomeratidan iboratdir, degan xulosa chiqarishga asos
bo'la oladi. Bu fond ko'p sonli taqsimlash kanallari orqali bir
tomondan, xarajat qilinib, ikkinchi tomondan esa, to'ldirilib boriladi.
Uchinchi bosqichda byudjet fondlari hududlar va maqsadga
mo'ljallanganligi bo'yicha xarajat qilinadi, ya’ni ko'pchilik hollarda,
bir mulkchilik shakli doirasida byudjet mablag'larini qaytarilmaslik
tarzida berish sodir bo'ladi. Ularning haqiqatda sarflanishi esa
byudjetli taqsimlash jarayonining oxirgi bosqichida byudjet
mablag'larini olganlar tomonidan amalga oshiriladi.
Davlat byudjetining xarajatlari, xuddi uning daromadlari singari,
ikkiyoqlama xarakterga ega. Bir tomondan, bu davlatning xarajatlari,
boshqa tom ondan esa — sub’ektlarning ixtiyoriga tushadigan
qaytarilmaydigan mablag'lar bo'lib, ularning daromadlariga aylanadi
va ular tomonidan turli maqsadlarga mo'ljallangan tegishli fondlarni
shakllantirishda foydalaniladi. Ana shu ikkiyoqlama xarakter davlat
byudjeti xarajatlarining yakuniy emas, balki taqsimlash jarayonla
rining oraliq bosqichi ekanligidan dalolat beradi. Bu yerda byudjet
fondlarining egasi — davlat va pul mablag'larini oluvchilar —
sub’ektlar o'rtasida yangi taqsimlash munosabatlari paydo bo'ladi.
Bu bosqichda (birinchisidan farqli o'laroq) davlat va aholi o'rtasida
bevosita taqsimlash munosabatlari paydo bo‘lmaydi. Chunki bu
bosqichda iste’mol maqsadlari uchun ajratilgan barcha byudjet
resurslari tegishli sub’ektlarning fondlarini (masalan, ijtimoiy soha
xodimlarining ish haqi fondi, ijtimoiy iste’mol fondlari va boshqalar)
shakllantirishga yo‘naltiriladi.
Daromadlar singari, davlat byudjetining xarajatlari ham ob’ektiv
iqtisodiy (byudjet) kategoriya(si)dir. U kategoriya sifatida byudjetli
taqsimlash munosabatlarining ma’lum bir yakuniy qismini abstrakt
holda um um lashtiradi. Ularning moddiylashuvi byudjetdan
sub’ektlarga pul mablag'larining teskari oqimi bilan xarakterlanadi.
Bu m u n o sab a tla m in g asosida m oliya tiz im in in g barch a
bo'linmalariga xos bo'lgan taqsimlash jarayoni — pul fondlarini
shakllantirish va ulardan foydalanish yotadi. Lekin bu yerda jarayon
teskari tartibda sodir bo'ladi: pul fondlarini shakllantirish ulardan
foydalanishidan oldin sodir etilmasdan, byudjet mablag'laridan
foydalanuvchilarda fondlarning shakllanishiga olib keladi.
Byudjet mablag'larini ish bilan sub’ektlar o'zlarining pul
fondlarini tashkil qiladilar. Bu pul fondlari, o'z navbatida, ma’lum
maqsadlaiga mo'ljallangan kichik fondlarga bo'linadi. Shuning uchun
ham davlat byudjetining xarajatlari tranzit xarakterga ega bo'lib, ulami
tom ma’nodagi xarajatlar deb bo'lmaydi. Byudjet bu xarajatlarning
o'lchamini limitlashtiradi (biroq to'liq darajada emas), xarajatlar esa
sub’ektlaming o'zi tomonidan amalga oshiriladiki, bunda byudjetdan
moliyalashtirish tartibida pul mablag'lari yo'naltiriladi va shu yerning
o'zida taqsimlashning yangi bosqichi boshlanadi.
Yuqoridagilarni inobatga olgan holda, xarajatlar emas, balki
amalda (haqiqatda) byudjet assignovaniyalari tushuniladigan davlat
byudjetining xarajatlarini iqtisodiyot moliyasi bilan tenglashtirish
maqsadga muvofiq emas. Masalan, maorifga qilinadigan byudjet
xarajatlarini maorif moliyasi deb atash mumkin emas. Xuddi
shuningdek, mudofaa xarajatlarini Qurolli Kuchlar moliyasi deb
bo'lmaydi.
Byudjet kategoriyasi sifatida davlat byudjetining xarajatlari
o'zining turli ko'rinishdagi shakllariga ega. Ulaming shakllari
quyidagi ko'rinishlarda bo'lishi mumkin:
— smetali moliyalashtirish (bunda korxona yoki tashkilot o'z
daromadlariga ega bo'lmasdan davlat byudjetining mablag'lari
hisobidan to'liq saqlanadi);
— davlatning korxona va tashkilotlariga mablag' berishi (bunda
moliyalashtirish ob’ektlari sifatida faqat kapital qo'yilmalar, aylanma
mablag'lar va operatsion xarajatlar maydonga chiqadi);
— dotatsiyalar (bunda byudjet rejali-zararga ishlaydigan
korxonalaming zararlarini qoplaydi) va boshqalar.
Byudjet xarajatlari byudjet daromadlarining ayrim shakllariga
o'xshash baholami shakllantirish bilan bog'liq bo'lishi ham mumkin.
Bunda byudjet xarajatlari tovarlam ing bahosi uning haqiqiy
qiymatidan past darajada o'rnatilib, sotilganda vujudga kelgan
zararlarni qoplash manbai sifatida maydonga chiqadi.
«Davlat byudjetining xarajatlari» va «byudjetdan moliyalash
tirish» tushunchalari bir-biriga yaqin, lekin aynan bir-biriga teng
tushunchalar emas. Agar davlat byudjetining xarajatlari byudjet
kategoriyasini ifoda etsa, byudjetdan moliyalashtirish esa bu
kategoriyaning amalda sub’ektlarga barcha aloqador tadbirlar bilan
m ablag'lam i berish shaklidagi ifodalanishidir. Pul fondlarini
shakllantirish jarayoni byudjetdan tegishli sub’ektlarga mablag'lar
berilganidan so'ng ham davom etadi. Lekin u endilikda byudjetdan
tashqarida davom etib, sub’ektlar (iqtisodiyot, ijtimoiy soha va
ularning tarm oqlari, korxonalar va boshqalar) moliyasining
elementlarini tashkil etadi. Biroq byudjetdan sub’ektlarga mablag'
berish, yuqorida sanalgan usullarning istalgan birini mustaqil byudjet
kategoriyasi sifatida talqin qilish mumkin emas. Chunki ularning
har biri byudjet kategoriyasi hisoblangan davlat byudjeti xarajatlari
ning namoyon bo'lish shaklidir.
Shunday qilib, davlat byudjetining iqtisodiy mazmuni deganda
umumdavlat pul fondini shakllantirish, mablag'lami byudjetlar
ichida taqsimlash va sub’ektlam i byudjetdan moliyalashtirish
natijasida vujudga keladigan, o 'zaro bog'langan taqsim lash
munosabatlarining butun kompleksi tushuniladi.
Lekin ishlab chiqarish munosabatlari har doim buyumlashgan
tarzda vujudga keladi. Bu munosabatlaming buyumlashgan qatlami
yalpi ichki (milliy) mahsulot hisoblanadiki, u taqsimlash jarayonida
qiymat shaklida ishtirok etadi. Byudjetli taqsimlash munosabatlariga,
ichki jihatdan, qator iqtisodiy qonunlaming ta ’siri ostida boMgan
moliyaviy aloqalaming keng doirasi xarakteriidir. Davlat byudjeti
ko‘p sonli va bo'lingan taqsimlash aktlarining majmui orqali yalpi
ichki (milliy) mahsulot harakatining asosiy yo'nalishlarida namoyon
bo'ladi. Aynan byudjet iste’mol va jamg'arish fondlarining shakl-
lanishida, iste’mol fondining qismlarga ajralishiga, sof daromadning
davlat va sub’ektlar o'rtasida bo'linishiga hal qiluvchi ta ’sir
ko'rsatadi.
I Davlat byudjetining turli belgilari va xususiyatlarining yuqorida
bayon qilingan tavsiflariga tayangan holda uning mohiyatini aniqlab
beruvchi quyidagi ta ’rifni berish mumkin: mamlakatning asosiy
moliyaviy rejasi ko'rinishida qonuniy rasmiylashtirilgan, davlat pul
fondlarini yaratish (shakllantirish) va ulardan foydalanish borasidagi
iqtisodiy (moliyaviy) munosabatlar majmuiga davlat byudjeti
deyiladi.
v. Davlat byudjetining mohiyatini ochib berishda uning boshqa
taqsimlash vositalari va moliya tizimining bo'linmalari bilan o'zaro
aloqalari muhim rol o'ynaydi. Shu bois ta ’kidlash joizki, davlat
byudjeti jamiyatning boshqa taqsimlash instrumentlari (baho, kredit,
ish haqi va boshqalar) va moliya tizimining bo'linmalari bilan uzviy
bog'langandir. Bunday o'zaro bog'liqlik davlat byudjetining mohiya-
tidan, taqsimlash munosabatlari tizimidagi roli va o'm idan kelib
chiqadi. Davlat byudjetdan markaziy taqsimlash mexanizmi sifatida
foydalanadi, u ijtimoiy-iqtisodiy hayotdagi proporsiya (nisbat)larni
tartibga solishga yordam beradi/
Davlat byudjetining baho bilan o'zaro bog'liqligi ikki yoqlama
xarakterga ega. Bir tom ondan, byudjet baho m exanizm idan
moliyaviy resurslami jalb qilish uchun foydalanadi. Masalan, davlat
byudjeti daromadlaming bir qismi qo'shilgan qiymat solig'i shaklida
bo'lib, bu soliq bahoning, aniqrog'i, sof daromadning elementlari
tarkibiga kiradi. Bu baho holda davlat byudjeti tomonidan sof
daromadning bir qismini davlatning ixtiyoriga olishda alohida
mexanizm rolini o'ynamoqda. Boshqa tomondan esa, davlat byudjeti
mol yetkazib beruvchilaming yo'qotganlarini kompensatsiya qilish
yo'li bilan bahoning qiymatdan farqlanishida moliyaviy imkoniyatlar
yaratib, baholarni shakllantirishda ham ishtirok etadi. Masalan,
mamlakat agrar sektori uchun qishloq xo‘jaligi texnikalari va mineral
o‘g‘itlar yetkazib berish bu sohada faoliyat ko'rsatuvchi sub’ektlarga
ulaming haqiqiy qiymatidan past baholarda amalga oshirilib, baholar
o'rtasidagi farq davlat byudjeti hisobidan kompensatsiya qilinadi
(qoplanadi). Bunday hollarda davlat byudjeti baholarni shakllantirish
mexanizmidan foydalangan holda agrar sektomi bilvosita qo'shim
cha moliyalashtiradi. Aholi uchun ijtimoiy ahamiyat kasb etuvchi
xizmatlar bahosidagi farqlarni byudjetdan qoplanishi ham xuddi
shu mexanizmga asoslangan.
/ Davlat byudjetining uzoq va qisqa muddatli kreditlar bilan o'za
ro bog'liqligi ham uncha oson emas. Eng avvalo, amaliyotda byudjet
va kredit resurslarining o'zaro almashuvchanligi tarkib topganligini
e ’tirof etish kerak. Mablag'laming kredit va byudjet manbalari bir-
birini to'ldirib turishi mumkin. Albatta, bunday o'zaro ta ’sirchanlik
(bog'liqlik) ob’ektiv ravishda o'zining chegarasiga ega bo'lib, undan
chetga chiqish iqtisodiy jihatdan maqsadga muvofiq-emas. Masalan,
shunday faoliyat sohalari va moliyalashtirish ob’ektlari mavjudki,
unda faqat davlat byudjeti va aksincha, faoliyatning tijoriy turlarida,
asosan, kredit hal qiluvchi rol o'ynashi kerak.
Davlat byudjeti va kreditning o'zaro ta ’sirchanligi banklarning
kredit resurslarini shakllantirish jarayonida ham yaqqol namoyon
bo'lishi mumkin. Davlat byudjeti, avvalo, zarur hollarda banklarning
qat’iy passivlarini shakllantirishning muhim manbai sifatida may
donga chiqadi. Ular, o'z navbatida, uzoq muddatli kreditlashtirish
(ustav fondi, zaxira fondi, banklarning kredit resurslarini to'ldirish
uchun maxsus byudjet assignovaniyalari va boshqalar) uchun zarur.
Bundan tashqari, byudjet hisobvaraqlarida va byudjet tashkilotlari
ning hisobvaraqlarida bo'lgan davlat byudjetining vaqtincha bo'sh
mablag'lari qisqa muddatli kreditlashtirish yo'li bilan banklarning
kredit resurslarini to'ldirishi mumkin. Shu bilan birgalikda, banklar
ning kredit operatsiyalari daromadlami shakllantirib, bu ularning
daromadi bir qismini byudjetga olishda manba bo'lib xizmat qiladi.
Iqtisodiy kategoriya sifatida ish haqi ham davlat byudjeti bilan
uzviy bog'langan. Xususan, ijtimoiy sohada faoliyat ko'rsatayotgan
xodimlaming ish haqi fondini shakllantirishda davlat byudjetining
mablag'lari hal qiluvchi rol o'ynaydi.
Davlat byudjeti mamlakatning moliya tizimida markaziy o'rin
egallab, uning barcha bo'linmalari bilan bog'langan. Bunday bog'la
nish ikki yo'nalish-byudjetga to'lovlar va byudjetdan moliyalashtirish
orqali amalga oshiriladi.
'^Davlat byudjeti moliyaning tarkibiy qismi sifatida, uning boshqa
bo'linmalari singari ikki xil funksiyani bajaradi:
1) taqsimlash;
2) nazorat.
Davlat byudjetining taqsimlash funksiyasi orqali uning mohiyati
naVrioyon bo'ladi. Bu davlat byudjeti tomonidan amalga oshirilayot
gan taqsimlash munosabatlarining mazmunida yaqqol ko'rinadi.
Davlat byudjeti orqali amalga oshiriladigan taqsimlash bu jara
yonning ikkinchi (oraliq) bosqichidir; Shuning uchun ham davlat
byudjetining taqsimlash funksiyasi o'ziga xos bo'lgan xususiyatga
ega bo'lib, undan taqsimlangan yalpi ichki (milliy) mahsulotni qayta
taqsimlashda foydalaniladi. Agar taqsimlashning birinchi bosqichida
byudjet mablag'lari (byudjetga to'lovlar) milliy daromadda davlat
ning ulushi sifatida maydonga chiqsa, uning ikkinchi bosqichida
esa ana shu ulush qismlarga bo'linadi va ko'p sonli kanallar orqali
turli tadbirlami moliyalashtirishga va fondlarni shakllantirishga
yo'naltiriladi.
Aholining byudjetga to'lovlari ham qayta taqsimlash xarakteriga
ega. Ularning byudjetga turli soliqlar ko'rinishida kelib tushishi
ikkinchi taqsimlash aktidan iboiatdii. Ayniqsa, ijtimoiy sohada
faoliyat ko'rsatayotgan xodimlar tomonidan turli ko'rinishdagi
soliqlaming byudjetga to'lanishi ham bu mablag'laming ko'p sonli
taqsimlash bosqichlaridan o'tishini taqozo etadi. Chunki juda ko'p
hollarda bu mablag'lar ancha oldinroq byudjet yordamida taqsimla
nish bosqichidan o'tib, ijtimoiy sohaga byudjet assignovaniyalari
shaklida yetib borgan bo'ladi.
Demak, mamlakatda yaratilgan yalpi ichki (milliy) mahsulot
(milliy daromad)ning alohida olingan bir qismi taqsimlashning
byudjet mexanizmi orqali bir necha marta taqsimlanishi (qayta
taqsimlanishi) mumkin. Bu davlat byudjeti taqsimlash funksiyasining
birinchi xarakterli xususiyatidir.
Amalga oshiriladigan operatsiyalar ko'lamining, pul oqimlari-
ning kengligi va tashkil topadigan maqsadli fondlarning xilma-xilligi
davlat byudjeti taqsimlash funksiyasining ikkinchi xususiyati bo‘lib
hisoblanadi. Byudjet yalpi ichki (milliy) mahsulot (milliy daromad)
ning kattagina qismini taqsimlab, turli maqsadlarga moMjallangan
ko‘p sonli fondlarni shakllantiradi. Davlat byudjeti bilan iqtisodiyot
va ijtimoiy sohaning barcha boMinmalari bevosita yoki bilvosita
bog‘langandir.
Davlat byudjetining taqsim lash funksiyasining uchinchi
xarakterli xususiyati shundan iboratki, bunda taqsimlashning asosiy
ob’ekti bo‘lib jamiyatning sof daromadi (qo'shilgan qiymat soligM,
foyda va boshqalar) maydonga chiqadi. Lekin bu milliy daromad,
yalpi ichki (milliy) mahsulot va milliy boylikning boshqa elementlari
ham qisman taqsimlanishi mumkinligini inkor etmaydi. Byudjet
orqali soliqlar shaklida jismoniy shaxslaming daromadlari ham qayta
taqsimlanadi. Shuningdek, byudjet mexanizmi orqali xo‘jalik
yurituvchi sub’ektlar o'rtasida ham mablagMar qayta taqsimlanishi
mumkin.
Byudjet kanallari bo'yicha qiymatning jamg‘arish va iste’mol
fondlari tomon harakati sodir boMadi. Iqtisodiyotga xarajatlarning
m a’lum bir qismi, markazlashtirilgan investitsiyalami moliyalash
tirish va ijtimoiy sohani saqlash bilan bogMiq xarajatlarning asosiy
qismi byudjet mablagMari hisobidan amalga oshiriladi. Davlatning
moddiy rezervlari o'sgan qismining hammasi ham byudjetdan to'liq
moliyalashtiriladi. Davlat byudjeti ijtimoiy iste’mol fondlarini
shakllantirishning asosiy manbai boMib xizmat qiladi, ijtimoiy soha
xodimlari uchun iste’mol fondining yaratilishini ta ’minlaydi.
Byudjet orqali taqsimlash jarayoni ko'p bosqichda amalga
oshiriladi. Agar uning birinchi bosqichi iqtisodiyot sohalarida
(birlamchi taqsimlash) amalga oshirilsa, byudjet orqali yalpi ichki
(milliy) mahsulotning ikkilamchi taqsimlanishi (qayta taqsimlanishi)
sodir boMadi. Uning uchinchi bosqichi (byudjetdan moliyalashtirish)
iqtisodiyot va ijtimoiy sohalarning bo'linmalarini qamrab oladi.
Biroq taqsimlanayotgan yalpi ichki (milliy) mahsulotning ayrim
elementlari byudjet orqali ko‘p martalab ham taqsimlanishi mumkin.
Masalan, ijtimoiy soha tashkilotlarining ijtimoiy sug'urta fondiga
toMovlari byudjetli taqsimlashning mahsulidir. Chunki bu soha
tashkilotlarida ish haqi fondi byudjetdan moliyalashtirish asosida
vujudga keladi. Lekin taqsimlashning ikkinchi bosqichidan o‘tib,
ular yana ijtimoiy sug‘urtaga ajratmalar shaklida byudjetga kelib
tushadi.
Shunday qilib, davlat byudjetining taqsimlash funksiyasi
taqsimlashning ko‘p martaligi bilan xarakterlanadi. U ijtimoiy
munosabatlaming barcha sohalarida namoyon bo'ladi. Jamiyat
iqtisodiyot, sog‘liqni saqlash, maorif, madaniyat, fan, san’at, mudo
faa va aholining turmush tarzini yaxshilashda undan foydalanadi.
Faqat davlat byudjetidagina yalpi ichki (milliy) mahsulotni taqsim
lashning ana shunday xilma-xil shakllari va metodlari taqdim etilgan.
|JDavlat byudjetining nazorat funksiyasi ham o ‘ziga xos
xususiyatlarga ega. Byudjetning milliy iqtisodiyot bilan uzviy bog'liqligi
takror ishlab chiqarishning barcha bo‘linmalarida ahvolning qandayligi
to‘g‘risida ma’lumotlar bilan doimiy ta ’minlab turadi.
Mablag'laming byudjetga kelib tushishi, byudjet assignovaniya-
larining yo‘nalishi va ulardan foydalanish ishlab chiqarish, taqsim
lash, almashuv va iste’moldagi muvaffaqiyat va kamchiliklami ifoda
etadi. Ular milliy iqtisodiyotda nomutanosibliklarning vujudga
kelayotganligi, rivojlanish sur’atlaridagi buzilishlar, milliy iqtiso
diyotda sodir bo'layotgan taqsimlash jarayonlarining to ‘g‘riligi va
o‘z vaqtidaligi, ishlab chiqarishning samaradorligi va hokazolar
to‘g‘risidago‘yo signal berib turadi. Milliy iqtisodiyotning istalgan
Do'stlaringiz bilan baham: |