Çolpan’in köŞe yazilari (İnceleme-metiN)

3.1.28.
 
“Yardım”a Yardım
78
 (1923) 
Çeşitli memleketlerin yüksek ve ortaokullarına Türkistan’ın yerli halkının 
çocuklarını doldurmak amacı ile kurulan “Yardım” kuruluşunun baş idaresi son zamanda 
tamamen sönüp gitti. Merkezde durum bu halde iken, beldelerde “Yardım” kuruluşunun 
iyi işlere başladıkları anlaşılmaktadır.
77
Som: Para birimi 
78
“Türkistan” gazetesinin 1923 yılı 17 Nisan, 110. sayısında “Q” imzası ile basılmıştır. İlk kez Çolpan’ın 
“Eserler”inde 4. ciltte tekrar neşredilmiştir. 

---

158 
Eğer Semerkant’ta çıkan dostumuz “Zerefşan”
79
ın mahalli haberlerini takip etsek 
neredeyse her sayıda “Yardım” ın faaliyeti hakkında haberler okuruz, okuruz da seviniriz. 
Dostumuz “Zerefşan”ın sonuncu (37) sayısında Yoldaş A. İsmailzade “Yardıma 
önem verelim” başlıklı bir makale yazmıştır. “Yardım” ı: “Cehalet ile mücadele 
meydanında, bilimsizliğe karşı halkın kendi içinden çıkan bir kahramandır”, diye tarif 
ettikten sonra, kahramanın görevlerine geçip: “Her bir mücadele meydanında o 
mücadeleyi yönetici merkezin (baş karargâh) zor görevleri olduğu ölçüde, kendisi de 
ehemmiyete malik sayılır. Karagahın her yönüyle ıslah edilmesi başarıyı da bereberinde 
getirir”. 
Yoldaş İsmailzade o makalesinde Semerkant “Yardım” kuruluşunun son günlere 
kadar olan mevcut niyetinden memnun değildir. O kendinin bu memnuniyetsizliğini: 
“Yardımın önemini başka yerlerde halk biraz anlamış olsa da, bizim Semerkant 
vilayetinde şimdiye kadar yeterli derecede anlatılamamıştır, “Yardım” kuruluşu uzaktan 
yok gibi görünmektedir”, diye sözler ile anlatmıştır. Lakin Semerkant’ın “Yardım” ı son 
zamanda oldukça canlanmış, güzel güzel, ciddi ciddi adımlar atmaktadır. Biz bunu 
“Zäräfşån” [Zerefşan] da okuyup öğrendik. Bunu Yoldaş İsmailzade kendi de: “… her 
şey, son zamanlarda bazı eğitim sever yoldaşların teşebbüsü ile biraz yola koyuldu. 
Yurtdışındaki öğrencilere mümkün olduğu kadar destek de oldu”, diye sözlerle itiraf 
etmiştir.
“Yardım” kuruluşları beldelerde dirilip canlandılar. Merkezde ise onun sesi hiç 
çıkmamaktadır. Bu sıradışı ve belki biraz da utanç verici…