Chexovning garov hikoyasi qaxramonlariga chizgilar

Taqriz 7
Taniqli rus yozuvchisi Anton Chexov dunyo hikoyachiligiga katta hissa qoʻshgan adiblardan hisoblanadi. Adibning mashhur hikoyalardan biri boʻlgan, "Garov" hikoyasi bankir va yosh yuristning qatl hukmi bilan, qamoq jazosi borasidagi ziddiyatlar asosiga qurilgan.
Garov hikoyasi Bankirning 15 yil oldin boʻlib oʻtgan bazmdagi garovni eslash bilan boshlanadi. Bazmda yosh yurist bilan Bankirning oʻrtasida oʻlim jazosi va qamoq jazosi borasida baxs ketadi.
Baxs shu darajaga yetadiki, bankir va yurist garov oʻynashadi. Garovga muvofiq, yurist 15 yil davomida qamoqda oʻtirishi, bankir esa 2million toʻlashi kerak edi. Shu tobda ular garov oʻynashdi. Yosh yurist Bankirning bogʻidagi fligellardan birida tutqunlikda saqlanadi. Tutqunlik davomida koʻplab kitoblarni oʻqiydi, 6ta tilni oʻrganadi, falsafa , tarix kabi yoʻnalishni oʻrganadi. Injilni hatm qiladi.
15 yil oʻtib, bankir boy bankirdan , oʻrta hol bankirga aylanadi, uni 2million pul toʻlashga qurbi yetmay qoladi. Shunda bankir yuristni oʻldirishga qaror qiladi. Yuristni fligeliga kirganida , yurist uhlab yotardi. Shunda bankir stol ustidagi xatga koʻzi tushadi. Xatni bankir oʻqir ekan, yigʻlab yuboradi, oʻzidan nafratlanib ketadi. Va yuristni oʻldirmaydi. Ertasi kuni yuristni qochib ketgani haqida qoruvul yetkazadi. Asarni oʻqir ekanmiz hayotning teran mohiyatini anglaymiz.
Hayot mohiyatini har kim turlicha oʻylaydi, kimdir mol- mulkka hayotini sarflasa , yana kimdir ilm izlashga sarflaydi.
Asarda mol -mulk hamma vaqt ham insonni baxtli qila olmasligini boylikdan boshqa narsalar ham borligi anglaymiz.
Faxriyeva Nilufar

Taqriz 8
"Donolik ortganda qayg'u ortadi,bilimning ko'payishi esa g'amginlikni ko'paytiradi"
✓Sulaymon alayhissalom.

Chexov umrining so'ngi yillarida hayot tajribalari va to'plagan ilmlari asosida falsafiy "garov" hikoyasini yozgan.

Avvaliga yoshlik qiziqqonligi ( va balkim pulga o'chlik ham) yosh yuristni garov o'ynashga chorlaydi.Lekin...
U yillar davomida kitoblarni o'qishi asosida kamolga yetadi. Omonat dunyoning oniy ekanligini his qila boshlaydi.Injilni o'qiganida esa u olamdagi hamma jumboqlarni yechib bo'lgan ( u o'zini o'ldirgan(Rumiychasiga aytganda)), qafasdagi qush singari o'zining asl oshiyoniga intila boshlagan edi.

Kamolga yetgan yurist "hayot shaydo"lari ustidan "kuladi" ,"osmonni yerga almashganlar"ga boqib hayratga tushadi.Lekin o'zining to'plagan bilimlaridan ham nafratlanadi. U to'xtaydi.Peshonasi devorga urilgan yo'lovchi kabi yo'lning adog'iga kelib qoladi.

Bu asarni olti soniga o'xshatdim : kimdir oltini ko'rdi,kimdir to'qqizni.
Sardor Ibodullayev