.*naging seryoso ang face* Gian.. Bakit. Bakit mo, bakit mo iniwan ang anak ko?. Nashock ako. Nahiya. What will I say? Hindi ako makatingin ng deretso sakanya. Pero Tita just touched my shoulder and said 'Just tell me, I won't judge you.' And with those words, kinwento ko sakanya lahat. Detailed. Specific. She was shocked. Habang nagkekwento ako.. Hindi ko na napigilan ang maging emotional. I'm not gay! =________= It's just that.. I'm easily moved or affected by the situation. "Ohmy. Gian." Niyakap ako ni Tita. Tapos nirurub niya yung likod ko to comfort me. "I don't know. Akala ko you just fall out of love. But I really really doubt that thing. Kilala kita. Kilala ko kayo ni Chanel. Alam ko kung paano niyo mahal ang isa't isa." "It's too late tita, kahit anong gawin ko, hindi ko na maibabalik ang oras. Si Kean na ang mahal niya. She.. won't come back to me." "I'm sorry. Alam kong mahirap sa part mo, pero.. siguro. Noong mga panahon na kailangan ka ng anak ko, wala ka, kaya si Kean ang.. alam mo na. I can't help you. I'm so sorry. Pero. thanks for saying the truth." "You have the right to know the truth Tita. Don't worry. I think magiging okay naman po kami ng ganito ee." At hinug na lang ako ni Tita. Siguro nga.. It's better this way. CHANEL'S POV Kanina, hindi ko maintindihan si Gian. Bakit.. Bakit siya ganon? Sinabi niyang mahal pa niya ako. Pero.. Si Kean na ang mahal ko. Kahit na may natitira pang love para sakanya. Hnd nun kayang palitan ang love ko for Kean. And speaking of Kean.. Andito ako, papunta sa bahay nila. Walang tao. Pero bukas naman ang ilaw. "Kean? Andyan ka ba?" At binuksan ko ang pinto. Nandoon siya. Natutulog. Tinabihan ko siya sa maganda niyang kama. At.. Inaantok na naman ako! Buntis na ata ako! Joke. ** *Smack* *smack* *smack* *smack* Ano ba yun?! -___-? Antok pa ako ee. *Smack* *smack* *smack* *smack* Ano bang--KEAN?! *smack* Inalis ko ung kamay ko. "Kean!" "Nagising ka din! Namamaga na ang lips ko kakikiss sayo!" "Sa kamay ko fyi. Bakit ka nagmumukmok dito ha? Labas diyan. May party doon." "Alam mo bang.. 1130 na?" "Ah. Eh ano--ANO?! 1130 NA?! 930 AKO PUMUNTA DITO!" "Natulog ka kasi. Dito na lang tayo sa kwarto ko. Ayoko doon. Hinihila ako ng mga babae." "Hinihila? Bakit naman?" "Wala ka po kasi! Hinihila nila ako. Akala nila wala na tayo. Saan ka ba galing?" "I'm with Gian." "Huh? Kasama mo yung lalaking yun?" "Oo. Kanina. May.. Ginagawa ako ee. Tapos nakita niya ako sa starbucks. Then ayun, nagdate kami." "Ah." Nakahiga kami sa kama, yung kamay niya inilagay niya sa likod ng ulo ko. Kaya parang naging unan ko. Tapos pinaglalaruan niya ang buhok ko. "You know what?" "Hmm?" "Sabi sa akin ni Gian mahal niya pa din ako." Napatigil siya sa paglalaro ng buhok ko.. Pero tinuloy ulit niya. "Hindi ko naman mapipigilan yun, hindi rin ako t*nga para sabihin na wag ka niyang mahalin. Basta mahal kita okay na ko doon. At wag kang.. Mawawala. Kasi.. Fiancee pa rin kita!" Awww. Hindi siya galit? Hindi siya nagseselos? Ganun ba siya kamoody na kapag trip niya magselos saka pa lang? "Courtney." "Hmm?" "Wanna dance?" "Huh--aaah!" Hinila niya ako patayo. Pinlay ang dvd player at.. O____O T____T May tumunog.. Runaway by Bruno Mars. At.. At.. At.. Siya ang kumakanta. Ohmygosh. Ang.. GANDA NG BOSES NIYA! NAKAKAINLOVE! <3 Bigla niya akong hinawakan sa hips at inilapit saknya. Our faces are just inches away. Ang.. Gwapo niya. No I mean, iba talaga e. Mahal ko siya hindi dahil sa gwapo siya, mahal ko siya kasi siya si Kean Padua. **So easy to forget our love, the little things we do. Like calling, for no reason just to say THREE WORDS, Baby I love you. I know lately I've been busy, but a second doesn't go by without you crossing my mind. It's been so long since we had time, let's take a day and make everything alright. Just take my hand, fall in love with me again. We were slow dancing inside his room. Both staring at each other. Memories keep flashing back. "AMP! Ano ba naman to?! Magingat ka nga kasi. BULAG KA BA?!" Yan yung pinakauna niyang sinabi sa akin. Noong dinala ni Cass ang friends niya para sa roleplay nila. And tanda niyo ba noong ako ang pumalit sa role ni Bianca. Bigla niya akong niyakap? HAHA. Yung uber sungit niya pero weird siya pag dating sa akin. "Ui, tinatago ang taba!" "Ang kapal mo Kean! Bakit ikaw naka t-shirt din?!" "E sa gusto ko eh." "Alisin mo yan!" "E di alisin mo din yan! Dareee!" "O sige. CALL!" First time kong mag two piece dahil sakanya! At sa bet na ito! Remember? Noong nagsleepover kami sa bahay niya? [Great Pretender." And the moment I heard his voice.. I cried. ;(] **Let's runaway to the place, where love first found us. Let's runaway for the day, don't need anyone around us. When everything in love gets so complicated, it only takes a day to change it. What I have to say, can't wait, all I need is a day. So let's runaway, let's runaway, just for the day. "Happy Birthday to you. Happy Birthday to you. Happy Birthday happy birthday.." Naluluha naman ako. ;") "Happy Birthday Courtney." "Your boyfriend is always there." Sus, iniwan na nga ako ng boyfriend ko eh. Haaay. "Kean will always be there." So.. What?! Tayong dalawa ang magmemeet? Tayo ang iaarrange?! **Girl, you've been so patient, spending nights alone and not complaining. But I'll make it up to you and I promise today I won't kee you waiting. Please give me this one chance to remind you of everything we have. I won't give up, I'm too much in love, and I want you to know that. Just take my hand and fall in love with me again. **Let's runaway to the place, where love first found us. Let's runaway for the day, don't need anyone around us. When everything in love gets so complicated, it only takes a day to change it. What I have to say, can't wait, all I need is a day. So let's runaway, let's runaway, just for the day. "I love you Chanel Courtney Chua. Three words, Eight letters, I'm saying it cause Baby I'm definitely yours." And a kiss to seal our love was what was done to gave a perfect ending to a perfect day. "MERRY CHRISTMAS Chanel!" "Merry Christmas Kean! Our first christmas together!" And then I gave him my gift. Aba. Pinaghirapan ko yan! Kinuha niya at napangiti.. "Masaya pala magkasyota eh noh? Dapat pala dati pa ako nanligaw para marami rami na rin akong nakukuha." Binatukan ko nga! Panira ng moment ee! "Baliw ka din eh noh? Akin na nga!" "Yoko nga! Sira. Bakit ko ito ibibigay sayo. Akin na ito. At nandiyan ang picture natin ee." Binuksan niya. "Bakit di puno?" Patay. Kasi naman ee. Hanggang doon na lang effort ee! "Kasi, ikaw na ang magpupuno niyan! Okay?!" Yun yun eh. Galing ko lumusot. Pero totoo yung sinabi ko, gusto ko siya ang magpatuloy ng scrapbook na yun. "Sige na nga. Pagbibigyan ko dahilan mo at sa pagcocover up mo sa katamaran mo!" Ay. Alam? Haha. "Yabang mo! Hindi kaya! Tara na sa party? Haha." "Wait lang. Wait." "Ano yun?" "Wala lang. Gusto ko lang sabihin na.. Iingatan ko ito. Unang regalong natanggap ko sa babaeng special sakin ee. Habang nasa akin ito.. Tandaan mo.. Symbol ng Love." "Paano pag nagbreak?" "*tinaasan lang ako ng kilay*" "Joke lang! Init agad ng ulo ee." Naisip ko lang kasi si Gian. Akala ko kasi.. Siya na ang forever ko. Hindi pa pala. Kaya.. Hindi ko alam. "Basta.. Mahal kita. Yun lang ang paniwalaan mo. Gagawin ko lahat para patotohanan yang salitang yan. Mahal kita." Ngumiti lang ako sakanya. "Ikaw lang ba?! Ikaw lang?! Ako din!" Tumawa kami, and we headed back to the party. *** Bianca: Ayan na pala ang LOVERS ee! Aba. Merry Christmas! Steve: Anong ginawa niyo sa loob ha?! Ano?! .Tigilan mo ko! *sabay hampas ng dyaryo sa ulo*. Nagtawanan na lang kami. Tas chikahan na din. Maya maya tumunog bigla ang phone ko. Si MM pala. Amm.. Si Margaret! Haha. "Hello! Margaret? MERRY CHRISTMAS!" "SURPRISE! LOOK AT YOUR BACK!" At nakita ko ang aking cute na pinsan! Nag hug lang kami! "Ohmygosh! Buti nakarating ka. I'm super happy!!" "Me too! I'm gonna stay here. My mom bought a house in your village!" "REALLY?! WAAAAAAH!" "I KNOOOOOOW!" Nagsisigawan na kaming dalawa doon. Natawa bigla tuloy ako saming dalawa. Kasi naman si Steve at Yael.. Steve: *imitating Chanel* Really? Waaaah. Yael: *imitating Margaret* I KNOW RIGHT? Waaah. Tumawa naman kami lahat kasi parang bakla yung dalawa! Kuhang kuha ee. Mayamaya may biglang umakbay sa akin. "Anong meron?" Si Kean pala. Saan ito galing? Tumingin ako sakanya at.. Ay naku! Galing na naman ito sa kwarto ko! Bakit?! Suot na naman kasi niya yung blouse ko! Hindi ko alam kung bakit gustong gusto niya isuot yun! Bakla ata to ee. Hindi naman talaga blouse. Parang t-shirt lang siya pero may design yung sleeves.. Luke: Pre.. Hindi ko alam kung papano to sabihin pero.. Cholo: Pre. Ako na. Steve: Hindi ako na lang. Yael: Mabuti pa ako na lang. Luke: TAYO NA LANG KAYANG LAHAT?! Yael: Hindi sige ikaw na lang ano ba yun? HAHAHA. Lakas ng topak! Grabe tawa kami ng tawa. Si MM mukhang nagegets naman niya ang pinaguusapan namin! Nakahawak lang siya sa braso ko. Ganan kami kaclose. Luke: Kasi pare.. *ehem ehem* ANG SEXY MO! HOT PARE. HOT! INLOVE NA ATA AKO! Yael: Oh hindi! Luke!! Ano ka ba! AKIN SI KEAN!! Cholo: Ano?! Eh nahalikan ko na yan ee! Akin na yang chicks na yan! Si.. Keana!! Steve: Tarantado ka! Sige.. Inyo na si Kean..a? Basta akin si.. CHANEL! Tapos hinigit ako ni Steve tapos inakbayan! Kaming girls tawa na lang ng tawa! Pati GFs lumalapit na dito. Yung iba natatawa na din. .ULUL! Hindi pwede Steve!..(Sabay higit sa akin) Baka kasi.. Magalit sakin si Gian kasi props namin si Chanel para di mabuko relationship namin ni Gian.. Tapos sinabit niya kamay niya kay Gian na mukhang gulat na gulat sa pinagsasasabi ni Kean! Dapat makita niyo facial expression ni Gian! Nakakatawa! Naki OO na lang ee. Tas sumali na din. .Kean.. Kasi ano.. Ano kasi ee ano kasi... .Ano ba yun SWEETHEART?. Lahat naman kami natawa na sa sweetheart! Hahha! XD Ambabaliw ng boys! Hnd ko alam na ganito sila kaclose.. And si Kean.. Anlaki ng pinagbago niya. Dati kasi.. Ayaw sakanya ng boys. Aba! Pinagaagawan na siya ngayon! .Kean I'm sorry pero.. Pero kasi.. May.. May.. RELASYON KAMI NI JACOB! *sabay hila kay Jacob na kumakain sa sulok.. .Aray pre! Nakain naman ako Lul!. .Ha?! Buntis ka?!. .Oo! Effective ang paglalagay ng matres sa akin ni Belo!. Super tawa na naman kaming girls.. Pero ito talaga nakakatawa sa lahat. .Aray.. Aray naku. Oh kay sakit naman ng ginawa mo (sabay turo kay Gian) Di ko kayang tanggapin na mawawala ka na sa akin!" (biglang umembot embot tapos si Steve. Yael. Luke at Cholo pumwesto sa likod niya at naging backup dancers) "Hoy boy kulot bakit mo sinulot ang syota kong harot! (dinuro duro si Jacob, si Gian at Jacob naman kunware nagyayakapan) But Baby I will wait for you.. Forever is not enough for me to love you." Tapos tumalikod si Kean. Tumalikod din yung apat na backup.. Sabay nagbulungan.. Sabay talikod tapos tungo.. .Sinaktan mo ang puso ko, sinaksak mo ng kutsilyo, binuhusan mo ng asido, sinaktan mo ang puso ko.. Kaya.. Paalam na. Aking mahal. Paalam na.. Mas mahal na kita ngayon.. Bagay ka sa iyong ataol.. Four boys: Ol ol ol ol ol ol.. Nakanang! Ginawa daw bang echo! Hahaha. Super laughtrip! Tapos tumayo sila sa gitna nagbow at nagappear sa isa't isa at nagtawanan! Kaming mga girls lumapit sa mga boys. At lahat kami tawa ng tawa doon. Pati si Mama natawa pero si Papa.. Ewan. Natawa pero.. Parang fake ee. Bakit kaya? May problema kya? *Clap Clap Clap* Natahimik ang buong paligid. Lahat kami napatingin sa likod. Sa may gate. May shadow na pumapalakpak.. Unti unting lumakad ang shadow at.. Aray! Ang sakit pinisil kasi ni Kean ang kamay ko. As in sobrang higpit. Sisigawan ko na dapat siya.. Kaso pagtingin ko saknya. Yung mata niya. Hindi ko maintindihan.. Sa way ng pagpisil niya sa kamay ko mahahalata mong may galit.. Pero ang mata niya.. Malungkot.. Masaya.. Bakit? Tiningnan ko kung saan nakatingin si Kean at nakakita ako ng babae. Yung nakita ko sa plaza noong isang araw. Yung elegant na babae. "Ma--Mama." Mama? Ni Kean? Siya? Ang Mama ni Kean nagpakita na. Bakit? CHAPTER 45 CHANEL'S POV Hindi ko alam kung matutuwa ako o ano ang irereact ko. Masaya ako dahil nakita ko na sa wakas ang mama ni Kean.. Pero, bakit ganun? I Can feel the tension in the air. Ano bang merun? Bakit ganito na lang makahawak ng kamay si Kean? "Kean?" Binulong ko. Pero wala naman akong nakuhang sagot. Si Kean.. Halong pain, sadness, happiness and.. Anger? "I'm a big party crasher here ayt? I just want you all to have a MERRY Christmas." Woah. English speaking siya. Sosyal nga talaga siya. "Where's the owner of this house? Where's my EX husband? Where's Ken?" EX?? Anong Ex?! Bakit Ex?! At mukhang hnd lang ako ang nakakaisip niyang ex na yan! Kasi si Kean ginagawang stress ball ang kamay ko. Maya maya, lumabas si Tito Ken. "What's Happe--CAMILLE?! Ba-ba-bakit k-ka na-na-nandi-di-dito?" Parang kinakabahan na masaya na natatakot na nagagalit na.. Mixed emotions na lang! Si Kean naman parang, hinawakan ako sa bewang. Parang.. Sakin siya nakuha ng support.. Nanghihina siya? Yung kamay ko naman manhid na. Grabe kasi makapisil si Kean. Ngayon naman bewang ko ang sinasaktan.. Sobrang lapit ko na sakanya ee. Gusto ata akong pisain ng lalaking ito. Inilagay ko na lang din ang kamay ko sa waist niya. Tapos hinagod ko yung likod niya, ramdam ko naman na medyo kumalma siya. Buti naman. "Nandito ako para.. Kunin ang anak ko." Bumalik na naman ang tension. Halos lahat napa 'What?' 'Ano daw?' 'Si Kean?' KUNIN ANG ANAK NIYA?! SI KEAN?! Ba-bakit? Paghihiwalayin niya ang anak niya at ang Papa niya?! Kung kelan naman malapit na sila sa isa't isa! Lalong humigpit ang hawak sa akin ni Kean. Inalis ko ang hawak niya sa akin. Mukhang nagulat siya at tumitig na lang sa akin. Ako ang yumakap sa bewan niya using my left hand tapos yung right hand ko kinuha ko yung right hand niya at inilagay sa waist ko. "I won't let you go. I promise." "You just did." "It's so tight ee. I needed space. Hindi maganda sa relationship yung may part na masikip at nakakasakal.. Kasi may nasasaktan." "K." Ba-bakit na naman? May nagawa ba akong mali? O dahil sa tensyon dito? Siguro.. Dahil sa nakita na naman niya ang mama niya? Bakit ba kukunin ni Tita si Kean? Baka naman.. Gusto niya lang na magspend ng quality time? "I brought our divorce papers." "DIVORCE WHAT?!" napasigaw si Mama.. Kasi naman ee. Ano ba?! Lahat tahimik. Silang matatanda lang nagsasalita. .Oo. Divorced na kami.. Tinapon niya ang divorce papers sa may tapat ni Papa. .Isn't it obvious?! I already THROWN the papers. The papers that show that we are already over. He is not my husband and I am not worthy to be called his wife.. .Camille umayos ka nga! Parang hindi mo naman minahal si Ken! Alam ko ang nangyari sa inyo, alam ko ang story niyo kaya wag kang umarte na parang hindi mo kilala si KEN!. .HOY ALESSANDRA! You don't know EVERYTHING! Were you there when he treated me like dirt?! WALA KA! Kaya kahit alam mo ang simula namin, wala kang alam sa mga nangyari. Hindi mo alam kung paano niya ako.. kinalimutan. KUNG PAANO SIYA NAGBAGO! Kung paanong ang lalaking ibinuhos ko ang buong buhay ko ay nagbago.. HINDI MO ALAM LAHAT ALESSANDRA KAYA YOU DON‘T HAVE THE RIGHT TO EFFIN JUDGE ME!. Naglapit na silang dalawa. Hala. Grabe. Baka magsabunutan si Tita at si Mama! Gumitna na agad si Papa sakanila. .SHUT UP! BOTH OF YOU! SHUT UP!!!. Hala. Parang line lang sa pelikula ni Richard Gutierrez, Anne at Claudine! >_< Ay naku Chanel, hindi ito ang tight time para magjoke ka! .ANO BANG SHUT UP HA KEN?! Ako na naman ba ang lalabas na masama?! Pabaya?! Ako na naman?! (Unti unti.. Nakita kong, Pumatak ang luha ni Tita. Seryoso na talaga) LAGI NAMAN AKONG KEN EH! Ako ang masama. Ako nang-iwan. Bakit ganun KEN! BAKIT?!. .Camille.. I‘m really really sorry! Wala akong alam dati kung hindi ang paunlarin ang business natin, gusto ko lang na gumanda ang buhay niyo ni KEAN! At ni—" .HINDI KO KAILANGAN ANG PALIWANAG MO OKAY?! Please. Past is past. Nandito ako para.. KUNIN SI KEAN.. Ito na naman yung issue, ang kukunin si Kean. Siguro naman pag sinabing kunin si Kean.. Ilalayo lang niya kay Papa diba? Bagong bahay? Ganoon lang naman diba? Wala naman sigurong migrate migrate diba? Ganoon kasi ang napapanuod ko sa iba ee. .Kung kelan naman okay na kami saka mo siya kukunin?! CAMILLE NAMAN!. .Binigay ko sayo ang lahat ng oras na pwede para makasama mo si Kean tapos.. tapos.. sasabihin mo sakin, bakit ngayon lang?! HA?!. .HINDI MO ALAM KUNG GAANO KO SIYA GUSTO ALAGAAN! Hindi ko lang alam kung paano! DAHIL ALAM KONG GALIT SIYA SA AKIN! At dahil alam kong Hindi niya ako kayang patawarin! Hindi ko alam kung napatawad na ba niya ako ngayon pero.. AT LEAST OKAY NA KAMI! TAPOS KUKUNIN MO SIYA!? HINDI AKO PAPAYAG!. .Kahit hindi ka pumayag, I have the power. May legal statement ako na nagsasabi na sa akin dapat mapunta si Kean now that we‘re divorced.. .No! 19 years old na si Kean! Hindi mo na siya pwede controlin dahil lampas na siya sa tamang edad.. .But I still have the papers. Ang batas ay may butas, and.. nalusutan ko yun. Hindi pa kaya ni Kean ang sarili niya kaya pinayagan ako ng batas na kunin siya. Kaya.. Sorry Ken. *grin*. Tiningnan ko si Kean na.. nakatitig lang sa kawalan. As usual, mixed emotions na naman siya. Nilet go niya ang yakap ko. O_______O At.. Tumayo. At tumingin sakanila. Sobrang emotionless. Pero.. Kita mo sa mata niya, na punong puno ng emosyon, halo halo. .Pwede ba, tigilan niyo nay an. WILL YOU JUST FCKNG STOP?! WTH! Hanggang ngayon ba naman.. SA HARAPAN KO!? Mag-aaway kayo?! Pwede bang ipakita niyo naman sakin.. KAHIT ALAM KONG PEKE na masaya kayo?! T*NGINA NAMAN KASI EE! TALAGANG SA HARAPAN KO PA SINASABI LAHAT?! SA HARAPAN KO PA IBABATO ANG DIVORCE PAPERS?! Kahit matagal na kayong hiwalay.. kahit.. kahit.. ganoon.. UMAASA PA RIN AKO NA MAKUKUMPLETO AT MAGIGING MASAYA ANG PAMILYA! KAHIT MINSAN LANG! Kahit lahat kasinungalingan.. KAHIT SA PANAGINIP lang! UMAASA AKO NA MANGYAYARI YUN! Kaso.. T*ngina. PATI AKO?! PATI AKO?! PAGAAWAYAN NIYO?! FCK THIS THING! D*MN SH*T!. Hinawakan ko siya, pero.. HE STARED AT ME ANGRILY. Napabitaw ako. Natakot ako ee. .Will you just fcking stay out of this?!. Sinabi niya yun ng sobrang galit. Mahina na parang sumisgaw. I‘m.. I‘m.. scared. Si.. Si Kean ba ito? Ba-bakit.. ganito?! Hinila na lang ako ni Gian sa gilid. Napatingin na lang ako kay Gian at.. nagsmile lang siya. .Intindihin mo na lang panget. Intindihin mo na lang.. Pagkasabi niya noon, napayakap ako sakanya. Sa oras na ganito talaga, si Gian lang ang nagpapakalma sa akin. Buti na lang nandito siya. Kelangan ko siya ngayon. Sa may gilid nakita ko si Anika. Napaalis agad ako sa yakap ko kay Gian. .Chanel, I understand. Wag mo kong isipin. Hindi ko kayang magalit sayo.. Bakit ang bait niya?! Yung tipong, kapag ginawan mo siya ng kasalanan, ikaw pa mismo ang magagalit sa sarili mo. Nagsmile na lang ako sakanya, at siya ang niyakap ko. Maya maya napatingin ako kay Kean. Na nakatingin din sa amin. Nag roll eyes na lang siya. At umalis. Alam kong kelangan ko siya intindihin pero.. BAKIT PATI AKO NADADAMAY?! Psycho. .KEAN! (Napatigil si Kean, nasa tapat na siya ng nanay niya) You‘re not going anywhere. You‘re going with me. Sa akin ka na ulit anak. Namiss kita alam mo ba yun?. Niyakap siya ni Tita. Tiningnan ko reaction ni Kean. Mukhang nagulat. At.. napaluha siya. Pati tuloy ako naluluga na din. Alam ko kung paano niya gustong yakapin ulit ang mama niya. Alam ko ang ganoong feeling, dahil.. ganoon din ang gusto kong gawin sa Papa ko. Ang.. yakapin ulit siya. Kahit.. saglit lang. .Kean. Sobrang namiss kita anak. Hindi mo alam kung gaano kita inintay. Kung gaano ko inintay ang oras na ganito. Na makakasama ulit kita anak. Go with me. Sumama ka sa akin ha?. Napatulala lang si Kean. Malamang naguguluhan siya. Si Papa naman.. nakasandal kay Mama. Paano kaya pag sila ang nagkadevelopan? Hmm.. NO WAY! Hindi pwedeng maging magkapatid kami ni Kean! No way! .Kung iniisip mo ang papa mo, wala na siyang karapatan sayo anak. Siya ang dahilan kung bakit kita iniwan. Hindi niya ako.. inalagaan.. At bigla na lang kumalas sa yakap nila si Kean. .Ano? Sinisisi mo si Papa? Dahil busy siya.. SISIHIN MO SARILI MO! Dahil WEAK KA! WEAK! Hindi mo man lang natiis lahat ng iyon para sa akin. LOVE BA YUN HA MAMA?! Oh please.. At tuluyan ng nagwalk out si Kean. Pero bago siya makaalis.. May sinigaw si Tita Camille. .Kahit pa magpumiglas ka.. May mga papeles ako. At.. SAKIN KA SASAMA! Sa ayaw at sa gusto mo, KEAN PATRICK TOLENTINO! Sa akin ka.. Sinundan ko si Kean. Natatakot ako kay Tita. Mali! Hindi ito ang iniisip ko. Hindi ganito.. ang iniisip ko ang mama niya parang mama ni Kuya Ervin or ni Ate Charlotte. Akala ko mabait siya. Pero mukhang nagkakamali ako. Mukhang.. Iba ang mangyayari. Mukhang ang wish ko na magkita sila at maging masaya ang lahat.. mukhang.. Magiiba? Anong mangyayari? May magbabago ba? Sa huli.. Kami pa rin ba ni Kean? O.. hindi na? *** Sinundan ko si Kean. Pero hinila ako ni Gian. "Chanel. Bigyan mo muna siya ng time? Baka masigawan ka niya o kung ano.. Baka magakalit pa kayo. Leave him alone muna, Baka naman he needs time?" Nakakatuwa. Ngayon alam ko na kung bakit nagtagal kami ni Gian. Dahil ganito siya. Sobrang uderstanding. Kaya gustong gusto ko magtantrums sa kanya dati, kasi binababy niya ako ee. :) Sana.. ganito din si Kean. :| Well, I mean.. Kean's sweet pero.. palagi kaming nagkakatampuhan dahil parehas kaming isip bata at mahilig magtantrums. Now I understand why they say that relationships should be handled by grown ups. "I know Gian, alam kong sisigawan niya ako o susungitan.. HE'S KEAN! Like. KEAN PATRICK TOLENTINO PADUA! B.S HEARTROB Major in Pagsusungit and Pamimilosopo." Natawa si Gian. Natawa din ako. Astig ang course niya. :) Kaya pala siya Matalino. For sure. TOP 1 siya! "Pero Gian.. Fiancee pa rin ako. Hayaan mo. Kahit sigawan niya ako.. Iintindihin ko siya. Just like what you said. Isa pa, siguro it's time na ako naman ay matutong umintindi. Kasi dati.. palaging ikaw. Kaya naging batang isip ako. Siguro it's time na matuto naman ako maging katulad mo." Noong una mukhang nagaalala pa ang mukha niya pero nagsmile rin siya. "I trust you." Sobrang.. Nakakalakas naman ng loob yun. He trusts me. Kahit na alam niya na parang posporo lang ang pasensya ko compare sa patience na pwedeng icompare sa kandila, he still trusts me. Nagsmile lang ako sakanya. Thank you Gian. Naglakad na ako, sinundan ko si Kean. Dumeretso siya sa.. Rooftop ng bahay nila. -____- Sige. Alam niya kung paano mag EMO ha! Talagang sa rooftop talaga?! "Ke--Kean." WHOO! Grabe. Para akong nakalunok ng tinik dahil sa pagsabi ko noon. Kinakabahan ako sa pwedeng mangyari, pero siguro hindi naman niya ako itutulak dito. Tumingin siya sa akin. Still emotionless. Nakakatakot. Yung parang hindi mo alam kung anong iniisip niya. Yung tipong wala siyang iniisip pero marami talaga. Matatakot ka kasi hindi nakakunot ang noo niya, pero dahil sa.. alam mong.. galit, pero.. EMOTIONLESS. Kung sobrang sungit niya dati.. Mas ngayon! YUNG TIPONG hindi mo gugustuhing kausapin. Pero kelangan ee. Kelangan niya ng kasama.. At alam kong.. SUSUNGITAN niya lahat. I need to try. CHANEL! PREPARE FOR THE GREATEST REJECTION NA MARARANASAN MO IN YOUR LIFE. "Kean.. (*jusko po lord please, wag niya po sana akong susungitan please!*)" "Huh?" "HUH?! ANO YUN?! BAKIT?! ANONG MERON?!" Jusko! Nataranta ako! Nataranta ako noong nagsalita siya. Para lang ako magcoconfess na crush ko siya ah! Yung tipong 6 years ko siya pinagpantasyahan at ngayon ay nagkaroon ng lakas ng loob na magconfess X| ano ba naman to. Ayoko na ng ganito. Kean! PASKO NA EE! bakit naman ganito?! Diba dapat.. MERRY CHRISTMAS?! "Sorry. Umm. Ang lamig ah! Ang sarap naman dito! Andaming stars oh!" Habang sinasabi ko ito unti unti akong nalapit sakanya, kunwari patay malisya ako na badtrip siya. Eepekto naman to ee. :) "Kean. Ang.. sarap naman dito. Ang sarap ng hangin, ang ganda ng view tap--" "I already told you to.. LEAVE. ME. ALONE." O__________________O Okay. Ang sakit nun. Humarap siya sa akin tapos sobrang galit siya talaga. PERO.. Sabi ni GIAN.. PATIENCE! Kailangan.. Kailangan niya ng kasama. Dinedeny niya lang! "E kasi Kean--" "LEAVE. ME. ALONE." "Pero Kean.. Alam kong kelangan mo ng--" "HINDI KA BA NAKAKAINTINDI?! HA?! IWANAN MO AKO!" Tinitigan ko lang siya. Natatakot ako magrespond ano ba! Hindi ko maigalaw ang paa ko, ayaw lumabas ng boses sa bibig ko. NAKAKATAKOT. In a major way. Maya maya siya naman ang umalis. Akala ko ba ako ang mangiiwan?! SIGE IIWAN KO SIYA! BAHALA SIYA! JOKE! Hindi ko kaya! Ngayon pa?! E mahal ko na talaga siya. Sinundan ko ulit siya. STALKER NA KUNG STALKER.. Pero.. Basta! It's mu duty as her fiancee to make sure na hindi siya maglalaslas! HAAAAY! Courtney! Hindi ito ang time para magpatawa! COURTNEY?! I'M CHANEL! YOU DUMMY! Isa pa.. Ganoon talaga ako kapag kinakabahan. Pinipilit kong gawing JOKE lahat. HAAAY! KEAN?! KEAN?! AND.. Pumunta naman siya sa pool! "KEAN!" "ANO BA?! PWEDE BANG WAG NIYO AKONG TAWAGING KEAN?!" "Pa-Patrick???" "AISH! FCK! THIS IS CRAZY!" CRAZY MO MUKA MO! Naku.. I HATE-- Okay. PATIENCE IS A VIRTUE Courtney! Courtney?! Chanel! Chanel! Asar ka Kean alam mo ba yun!? ASAR KA! Umalis siya, umupo siya doon sa malapit sa pool. Nakaupong hindi nakaupo! I mean hindi nakaupo sa floor pero nakaupo siya. BASTA YUN NA YUN! Natataranta ako! Hayaan niyo na ang explanation ko! "Patrick?" "*glare*" "O___________O" "*glare*" "T____________T" "*Tatayo na sana*" Pinigilan ko siya. Hinawakan ko kamay niya. Tapos tiningnan ko siya. Pero wala.. He just gave me his cold stare. AND HIS FIERCE GLARE! Im scared! Mommy! T^T. Hawak hawak ko kamay niya, kaso.. inalis niya.. SOBRANG LAKAS! Sa sobrang lakas, nadulas ako sa gilid ng pool, at nadali ko yung paa ko sa gilid at.. NAHULOG AKO SA POOL! Marunong ako maglangoy pero.. Ang sakit ng paa ko dahil nadali kanina. Noong una, nahulog lang ako sa pool. Pinakiramdaman ko pa ang tubig, kaya lang noong nauubusan na ako ng hininga, doon ko pa naramdaman na masakit ang paa ko at hindi ko kaya ipadyak. Kaya kamay ang gamit ko, pero.. Nanghihina ako, at wala na akong masaydong air sa system ko. Kaya.. "*bloooblooo* HELP! *bloobloo* *cough cough* Ke-kean. KEAN! KEAN! HELP! *bloo bloo* KEAAAAAAAN!" Nauubusan na ako ng hininga.. Nagdidilim na ang paligid.. Kean? Nasan na ba siya? I.. I need him. Unti unti na talagang dumidilim ang paligid. Natatakot ako, hindi dahil sa baka mamatay ako dahil nalunod. Natatakot ako dahil.. pakiramdam ko nagiisa na lang ako. Na sa dami ng kakilala ko, wala ni isa man lang ang makarinig sa pagsigaw ko ng tulong. Ang.. sakit. *AIR* "Wake up. Chanel. Wake up." Chanel? "WAKE UP PLEASE!" Inaalos alog na niya ako.. Buti na lang may hangin, umubo ubo muna ako at.. nangatal! LAMIG KAYA! Pagmulat ko.. O__________O "Okay ka na ba? What happened?" O__________O "CHANEL?!" Chanel?! -_________- O_________O "Gian???" Bakit si Gian ang nandito?! Paano niya ako nakita?! Sinundan niya ba ako?! Pero ang tanong talaga.. ASAN SI KEAN?! Iniwan niya talaga ako?! Hinayaan niya ako malunod?! GANOON NA BA TALAGA?! Grabe. I hate KEAN. *** "Chanel ano ka ba! Bakit ka nalulunod?! We took swimming lessons together and I know marunong ka! WHAT HAPPENED?! Buti dumating ako! Do you know how worried I AM?!" Hindi ko na napigilang umiyak. Naghahalo na ang emotions ko, pain, ignorance, lalo na ang TAKOT. Kasi kahit anong tawag ko kay KEAN walang dumadating, unti unti akong nawawalan ng pag-asa and air. Nasaan siya? Bakit niya ako hinayaan malunod? Kung hindi dumating si Gian I could have been dead! Naramdaman ko na parang niyakap ako ni Gian. Hindi siya yakap. Nakahawak siya sa likod ko, yung isang kamay sa ulo ko. Noong ginawa niya yun, kumalma naman ako ng konti. "Ssshh. It's okay. Sorry nasigawan kita. It's okay. Don't cry. I'm here. You're not alone. Okay? Everything's fine. Okay? It won't happen again. I won't let that happen again okay? Stop crying." Gian. Gian. Niyakap ko na lang siya, kaso sumakit ang paa ko. Sprain ata. Pero niyakap ko siya ng nakaupo. Si Gian.. noong mga bata kami, siya lang ang may kakayahan na magpatahan sa akin kapag umiiyak ako. Kahit sina Mama hindi ako kaya patahanin. Kasi kapag umiiyak ako, pag tumigil ako pakiramdam ko.. nagpapansin lang ako. Kaya gusto ko may lalambing sa akin. At si Gian yun. Bumalik sa akin ang mga past memories. Napasmile naman ako bigla. Nakakamiss naman kasi ee. Pero.. Bakit ganito? Kung kailan naman mahal ko na talaga si Kean saka siya mawawala. At babalik na naman si Gian. Ano ba to? Kapag nainlove ako kay Gian mawawala siya at babalik si Kean?! Pero baka naman masyado lang ako nagiisip? Masyado kong inuunahan ang pwedeng mangyari? Kasi baka sobrang nalilito lang si Kean ngayon. And, baka hindi niya talaga ako nakita kanina? Baka gusto niya talaga mapagisa kasi nalilito siya. Alam ko naman kung gaano niya kamahal ang mama niya. Siguro AKO ang iniisip niya kung bakit hindi siya makasama sa mama niya. Siguro.. Tinitimbang niya ako at ang mama niya. Kasi.. kapag sumama siya sa mama niya. Natural.. wala na ang kasunduan namin. Hindi ko na siya fiancee. Diba? Kasi nasa puder na siya ng mama niya. May mga papeles ee, ang yung pagiging mag fiancee naman namin ee dahil lang sa gusto ni PAPA at siguro pati na rin ni MAMA. Isa pa, walang papel ang pagiging magfiancee namin. Walang singsing. Walang nangyaring proposal. Basta na lang naging.. KAMI. Kaya siguro kaya ayaw niya ako makita ay dahil sa kapag nakikita niya ako lalo siyang nalilito, mahal niya ang mama niya, mahal niya ako. Sana nga lang.. Matanggap ko kung sino ang pipiliin niya. ** Dinala ako ni Gian sa bahay. Buhat buhat niya ako kasi may sprain ako. Saan na nga nagpunta si Kean kanina? Hinayaan niya ba ako malunod? No. Kahit naman ganoon si Kean and super confused siya hindi niya ako hahayaan malunod at masaktan. Hindi siya ganun. .Myghad Chanel what happened?? Why are you so wet?! " Yael- .Ay baka kasi dahil medyo nahulog siya sa pool?! " " HOW DID YOU KNOW?! " Yael- " Ay baka kasi.. Yun lang ang pwede niya paghulugan noong pumunta siya sa way na yon?! Nu yan.. Nabasa agad?! Umulan sa tapat niya ganoon?! " " Binatukan ni Cass si Yael. Kulit ng magshotang to. Kulit ni YAEL! Pwedeng pampalit kay Kean sa pagiging pilosopo ee. Amp. Haaay. Buti andiyan sila. "Panget okay ka ba? Nahihilo ka ba? Nilalamig ka ba? Okay ka? Gusto mo ikuha kita ng gamot? Kumot? Damit? Magpalit ka na kaya? " Habang sinasabi niya yan, hinahawakan niya yung noo ko at chinecheck ang braso ko. Tapos may hawak siyang towel at tinutuyo ang buhok ko pati mga braso. "I'm fine. Gian... Where's Kean? Nakasalubong mo ba siya noong pumunta ka sa may pool? I mean.. Siguro kung umalis siya makaksalubong mo siya diba? Kasi hindi naman ako slow motion nahulog sa pool and bago ako mahulog I saw him pa." Tapos nagbago yung reaction ng mukha niya. What did I--nasaktan ko na naman ba siya? Nakakainis naman. Hindi ko na alam kung saan ako lalagay. Friend? Paano kami magiging friends kung nasasaktan ko siya sa ganitong bagay?! -___________________________- Chanel. Breathe in, breathe out. Wag mong paakyatin ang dugo sa ulo mo. Calm down. At wag mong sisihin si Gian, at wag siya ang pagbuhusan mo ng inis kay KEAN! "I don't know. Hinabol kita kanina kasi baka di ka pansinin ni Kean kaso pagtingin ko sayo nalulunod ka na. Hindi ko naman nakita si Kean. Tell me.. What happened?" Ano nga bang nangyari? Kagabi lang.. Sinasabi niya sa akin na trust him because he loves me and that's enough. Tapos ngayon, muntik na ako mamatay dahil wala siya? Haaaay. "Well. I followed Kean. And, tinry ko idistract siya. Sinabi ko na ang ganda ng stars pero nakulitan siya then pumunta kami sa pool. At ganun pa din, nangulit ako hanggang sa nainis siya natulak niya ko, nadali ang paa ko sa gilid ng pool, noong nahulog ako pinakiramdaman ko muna ang tubig tapos nung nauubusan na ako ng hangin, ang sakit ng paa ko nagkasprain then, sigaw ako ng sigaw tapos.. AKALA KO MAMAMATAY NA AKO then.. You came. Thank you." "Thank you? Haha." "Why are you laughing?!" "Wala lang. Bata palang kasi tayo sinabi ko na sa sarili ko na ako ang palaging magtatanggol sayo hanggat kaya ko." Sana nga, bata ulit tayo. Sana tayo ulit. Sana.. Walang problema. -___- Pero baka naguguluhan lang talaga si Kean. Sa isang araw magsosorry na yan! And then ako.. I'll be happy na ulit! :D SANA lang. GANOON ang mangyari. 2:30 na ng umaga. Kumain na lang kami. Nagkekwentuhan sila. Kunwari walang nangyari, pero hindi pa rin namin mapigilan isipin. Si Tita Camille naman umalis na. Si Mama at Papa nakaupo sa bench. Naguusap. Kaming barkada nakain pa rin. Si Gian nasa tabi ko. Ayoko siyang umalis. Kahit pagkukuha ng pagkain. Pakiramdam ko kasi.. Maiiwan ako mag-isa. Ewan ko. Pakiramdam ko kanina noong nalulunod ako, wala ng magliligtas sa akin. Kasi kahit anong sigaw ko ng Kean wala naman si Kean. Buti na lang nandiyan si Gian. Dumating si Gian sa table. May dalang pagkain. Sabi niya kasi upo na lang ako. Kaya di na ako sumunod kasi mabilis na lang daw siya. "Cha, kumain ka na. Please. Wag ka na masyado magisip. It's christmas! And.. Kilala mo si Kean, ikaw ang may kilala sakanya sa ating lahat. Kaya alam kong alam mo na hindi ka niya kayang iwan. Naguguluhan lang siya. " "I know. It's just that.. Natakot ako kanina. Kasi.. Kahit anong gawin kong sigaw, wala si Kean. :( " "Siguro wag ka na lang muna sumabay sa iniisip niya ngayon. " Oo nga ano? Sumasabay ako masyado sa iniisip ni Kean. Ako lang nagpapahirap sakanya. Pero.. naman kasi, normal lang naman na mag-alala diba? .Subo. (Tapos sinubuan niya ako, ako naman kinain ko yung sinubo niya) Sarap?. .Sarap ^__________________^V. .Kahit kelan talaga, pagkain lang solusyon sa lungkot mo. O kain pa. (sinubuan niya ulit ako). Nakakatuwa, ewan ko pero kasi ormal naman para sa amin to ni Gian ee. I mean.. All of you naman know our past. Kababata ko siya, and I'm very comfortable with him. Sana lang.. Wag ako madevelop. Ulit. Kasi.. Maraming masasaktan. At.. Maraming maguguluhan. *** ANIKA'S POV Hi. I'm Glaizza Anika Bea Rocafort. 18 years old. Some of my friends call me Gab, but most of them call me Anika. Anak mayaman, finesse, di makabasag pinggan. Iyan ang mga description sa akin ng tao. Sometimes, tinatanong nila ako if kumakain daw ba ako ng isaw, sumasakay daw ba ako ng jeep, okay lang ba daw sa akin magstay sa room na walang aircon.. I mean. TAO DIN AKO. Nagkataon lang na pinanganak ako sa isang mayaman na pamilya and ito na ang kinasanayan ko na manners kaya ganito ako kahinhin. Pero lahat yun nagbago ng maging kaibigan ko ang barkada nina Chanel. Hindi lang dahil sa lahat sila anak mayaman din, ang friends ko din naman ganoon ee. Tinuturing lang nila ako na ordinary ANIKA. Although, hindi na natin maalis sa kanila yung thinking na I'm special. Alam niyo ba yun? Palagi na lang ako may special treatment. Pero sakanila, hindi masyado. Nararamdaman ko ang true friends.. Nararanasan ko ang reality ng life. Bata pa lang ako, palagi lang akong nasa bahay. Playing with barbie, dollhouse, kitchen set and lahat ng pwedeng toys na pinapangarap ng girls nasa akin na. Masaya na ako doon, akala ko dati, that's the meaning of fun. Hanggang sa isang araw, sinama ako ni Papa sa office niya kasi my mom has something to do. Then, there.. I saw a boy. FOR THE FIRST TIME. I mean.. Boy na kaage ko. Kasi nag-aaral ako sa all girls school and after naman noon, susunduin agad ako ng car and then.. sa bahay na lang. I saw a boy. And I was.. 8 years old noong panahon na yun. Nalaman ko na yung boy na yun anak ng isa sa business partners ni Papa. And simula noon, siya na ang naging meaning ng HAPPINESS ko. Gian Kirby Mercado is my definition of Happiness. Hindi niya ako kilala, kasi hindi ako nagpapakita sakanya. Pero simula noon, siya lang ang iniisip ko. Inalam ko kung saan siya napasok. Basta lahat ng pwede kong alamin nalaman ko na. Well of course marami kasi kaming connection. Alam ng mom and dad ko about him. Siyempre bata pa kami kaya hindi nila alam kung paano nila kami iuugnay, pero.. I don't care. As long as nakikita ko siya, I'm fine with it. Hanggang sa isang araw. October 14. Hindi ko na kinaya, I just want to meet this guy and tell him na may crush ako sakanya.. No.. I fell in love with him when I saw him. HAHA. I was 10 years old that time. And yun agad ang nasa isip ko. I was pretty mature na noh? Ayun nga, sasabihin ko na sana kaso.. Noong papasok na ako sa school nila, nakita ko yung ibang boys na parang disappointed. Hmm.. Pagtingin ko sa place kung saan sila galing. I saw.. the guy that I LOVE talking to a beautiful girl. "Ano ka ba, kung joke lang yun e di pag nalaman nila babalik yun?" "So, girlfriend na nga kita?" "Oo nga!" After that hinug niya yung girl tapos pinaikot ikot. My first heartbreak.
