Bulardan tashqari, tovush o'zgarishlarining yana quyidagi ko’rinishlari mavjud

q undoshi bilan tugagan so‘zlarga egalik qo‘shimchalari qo‘shilganda q jaranglashib g‘ ga o‘tadi va bu hodisa imloda aks etadi: taroq-tarog‘i, qo‘shiq-qo‘shig‘im, o‘rtoq-o‘rtog‘ing kabi. Ammo bir bo‘g‘inli so‘zlarda, chetdan o‘zlashgan so‘zlarda bunday paytda q undoshi aslicha aytiladi va yoziladi: haq-haqqi, to‘q-to‘qin, ishtiyoq-ishtiyoqi, huquq-huquqim, ravnaq-ravnaqi kabi.

q bilan tugagan so‘zlarga jo‘nalish kelishigi qo‘shimchasi -ga, va g bilan boshlanuvchi boshqa qo‘shimchalar qo‘shilganda, g undoshi q tarzida aytiladi va bunday so‘zlar qo‘shaloq q bilan yoziladi: soliqqa, yoqqach, chiqquncha, qo ‘rqqudek, achchiqqina kabi.

X-h undoshlari

X (x) harfi chuqur til orqa, sirg‘aluvchi, jarangsiz undosh tovushni ifodalaydi.

So‘z o‘rtasida va oxirida ba’zan q tovushiga moyilroq aytilsa ham, asliga muvofiq yoziladi. Masalan: axloq-aqloq, mix-miq, soxta-soqta kabi. O‘zbek tilida, asosan, e dan boshqa unlilar bilan yonma-yon kelganda yoziladi va ularning qattiqroq talaffuz qilinishiga sababchi bo‘ladi. Qarang: xalq, xabar, to‘xta, paxta; xush, xamir kabi.

H (h) harfi ham sirg‘aluvchi, jarangsiz undoshni ifodalaydi. Ammo bu tovush bo‘g‘izda hosil bo‘lgani uchun bo‘g‘iz undoshi hisoblanadi. O‘zbek tilida bu tovush oh, eh, ha kabi undov so‘zlarda va, asosan, arab-fors tillaridan o‘zlashtirilgan so‘zlarda uchraydi.