Бухоро давлат университети

Оила Cobitidae – вюнсимонлар
Тур 1. Nemachilus barbatulus (L) – голен
2. Cobitis taenia (L) – гентовка
3. Misgurnus phossilis (L) – вюн (илонбалиқ)
Оила Siluridae – лаққасимонлар
Тур Silurus glonis (L) - лаққа
Оила Gaolidae – трескасимонлар
Тур Lota lota – налим
Оила Gosterosteidae – калюшкасимонлар
Тур Pungitius platygaster (Kessler) - кичик жануб колюшкаси
Оила Syngnathidae – денгиз игналари
Тур Syngnothus aliaster caspius Eichusald (S. nigrolineatus) (cuspius Eichreald) – каспий игна балиғи
Оила Atherenidae – атерианасимонлар
Туркум Atherina boyeri Risso (A. mochon pantica Eichvold) – атерина
Оила Perlixdae – окунсимонлар
Тур Luciperca lucioperca (L) – судак (сла)
2. L. volganses (Gemelin) – берш
3. Perca phluviatilis L. – окун
4. Acerina cernua (L) – ерш
5. A. acerina (Gulad) – birloбирлочокchok
Оила Cabidae – бичок (буқача) симонлар
Тур Kniponsitschia caucasica (karvrajsky in Berg) – бичок - бубир
2. K. longecoudata (Kessler) – бичок книпович
3. Neogobus melanostomus (Polles) – бичок юмалоқ (крюгляк)
4. N. Kessler (Gunther) – бичок головач
5. N. phluviatilis (Pallas) – бичок песчанник
6. N. gimnotrachetus (Kessler) – бичок гонеп
7. Pratorhinus marmapatus (Pallas) – бичок куцик
8. Benthophilus stellatus (Sauvage) – юлдузсимон пуголовка
9. Caspiosama caspium (Kessler) – каспиосома
10. Benthophilus gramulosus Kessler – донадор пуголовка

Балиқлар синфини (система) классификациясини ғояларини ривожлантириш ва табиий системасини ишлаб чиқишда И. С. Берг тавсия этган система асос бўлиб ҳисобланади. Ҳозирги кунда И. С. Берг системасига асосланган ҳолда балиқларнинг 22 минг тури аниқланган.

Ихтиология асосан балиқ овлаш, илмий асосланган балиқчилик хўжалигини яратиш, балиқ заҳирасини камайиб кетишига қарши курашиш каби ҳолатларни бошқаради. Океан, денгиз ва континентал сувликлардан балиқ овлаш тез суратлар билан ривожланди. Натижада битмас-туганмас бойликка эга бўлган океан ва денгизларда шу жумладан континентал сувликларда ҳам балиқ турлари ва маҳсулдорлиги кескин камайиб кетди. Балиқ ва балиқ маҳсулдорлиги камайиб кетишини олдини олиш мақсадида, чекланган миқдорда ҳамда минимал овлаш чегаралари белгиланди ва чора – талбирлар тавсия этилди.
Х1Х асрнинг 70 йилларида Гензен сўнгра Апштейнлар планктон ва пелагик балиқларнинг тухумларини ўрганиш ишларини бошлашган. 1874 йили Неополда биринчи бўлиб зоологик станция ташкил қилинган. 1883 йилда Ироф Рей томонидан, Лондонда халқаро балиқ саноати кўргазмаси ўтказилди. Лонкестр биринчи бўлиб балиқ овлашни илмий равишда бошқариш, балиқ овини назорат қиладиган илмий станция ташкил қилади. Худди шундай биологик станциялар Германиядла, Голландияда, Норвегияда ҳам ташкил қилиниб, балиқ заҳирасини камайиб кетишига йўл қўймаслик, ўта овлаш каби иллатларни олдини олишнинг илмий асослари ва чора – тадбирлар ишлаб чиқилган. 1902 йилда Копенгагенда денгиз ва континентал сувликларни тадқиқот қилиш бўйича халқаро маслаҳат ташкилоти амал қила бошлади. Натижада барча кўринишдаги сувликларнинг гидробиологияси, ихтиофаунаси айниқса балиқлар биологиясини ўрганиш асосий масала бўлиб ҳисобланди.
Халқаро маслаҳат кенгашининг хизмати ниҳоятда катта бўлган. Илмий асосланган ишларнинг натижаси китоблар шаклида нашр этилган. Бу илмий китоблар балиқ овлаш билан шуғулланадиган ташкилот, илмий тадқиқот ишларини олиб борувчилар учун асосий дастурамал бўлган.
Шу даврнинг ўзида олиб борилган тадқиқотлар балиқчилик соҳасида ажойиб ишларни бошлаган. Бу ишларни олиб борган олимлар: Гайке, Эренбоум, Петерсон. Логонн Шмидги, Эйнар Леа ва бошқалар.
Ўша даврда балиқчиликдаги муаммолар ва уларни олдини олиш масаласи билан шуғулланганлар: Б. Гобер, М. Пиэн, Волтер, Шимменслардир. Улар айниқса балиқ касалликлари, балиқларнинг камайиб кетиш сабабларини ва уларни олдини олишни ўрганишган.