Bu yurt barchamizniki

Sharafli burch

(Rivoyat)
Bir kuni mavlono Alisher Navoiy mulozimlari bilan otda uzoq tog‘ sayriga ketayotgan ekan. Yo‘l qabriston oralab o‘tar edi. Qabristonga yuz qadam chamasi qolganda mavlono otdan tushibdi, qolganlar uning orqasidan ergashibdilar. Qabristondan ancha uzoqlashgach, yana otlarga minib ketishibdi. Biroz yurishgandan keyin mulozimlar shoirning qabristonga yaqinlashganda otdan tushish sababini so‘rabdilar. Alisher Navoiy ancha vaqt sukut saqlab turibdi-da, keyin mulozimlaridan norozi ohangda shunday deb javob beribdi:
– Bu yerda xalqimizning jigargo‘shalari, tabarruk padari buz- rukvorlari mangu uyquga ketganlar. Bular yonidan ot choptirib, cha- ngitib o‘tish insonlik sha’niga isnoddir, nahotki shuni ham bilmasa- ngiz? Buni bilmaslik tiriklikdagi o‘liklikdir. Ota-onalar haqini, xotirasini e’zozlamoq har bir kishining sharafli burchidir.

Muqaddas ayol

Ayol! Bu so‘z zamirida olam-olam ma’no jamlangan. Ayol gul kabi chiroyli, mehnatkash, fidokor va mehribon zot. O‘tmish faylasuflaridan biri: „Jamiyatning qay darajadaligi ayolga bo‘lgan e’tibor bilan o‘lchanadi“, – deya haq gapni aytgan.
Zero, ma’lum ma’noda, ayollarning jamiyatimiz hayotidagi tutgan o‘rinlari, izzat-hurmatlari, umuman ayolga bo‘lgan e’tibor mazkur jamiyatning ma’naviy darajasini belgilab beradi.
Ayollarimiz o‘z mehnatlari, iqtidorlari bilan jamiyatimizning yuksalishiga munosib hissa qo‘shib kelmoqdalar. Hozirgi kunda faol xotin-qizlarimizni jamoat tashkilotlarida, siyosiy partiyalarda, tadbirkorlar orasida, olim va yozuvchilar orasida uchratish mumkin. Ular o‘z kasbining mohir ustalari, uyda esa ajoyib bekadirlar.
Ayol haqida gapirar ekanmiz yana bir oddiy haqiqatni eslatib o‘tish joizki, u ham bo‘lsa, har bir ayol – ona. Dunyoga daho farzand yetkazib berayotgan onani buyuk demay bo‘ladimi!

Ona – ulug‘ zot

Azaldan xalqimiz onalarni „uy bekasi“, „xonadon farishtasi“, deb ulug‘lab kelishgan. Oilada bolaning yaxshi inson bo‘lib yetishishida onaning o‘rni kattadir.
Ona o‘z bolasini: „O‘qitay, qornini to‘q tutay, katta odam qilay“, – deb o‘z rohatidan ham voz kechadi. Bolani jismonan sog‘lom bo‘lib yetishishi uchun uni chiniqtirish, badantarbiya bilan shug‘ullantirish kerak bo‘ladi.
Onalarimiz kechirimli bo‘ladilar. Ular o‘z bolalari bilib-bilmay qilgan ayb ishlarini kechiradilar. Bolalaridan o‘z nasihatlarini ayamaydilar. Ularni to‘g‘ri yo‘lga yetaklaydilar. Farzandlarining erishayotgan yu- tuqlarini ko‘rib quvonadilar,