127
rivojlangan mamlakatlarga nisbatan past edi. YOnilg`i – xomashyo narxining,
ayniqsa neftning narxini baland bo`lib ketilishi, katta o`zgarishlarga olib keldi.
Yaponiya sanoati o`zida tezda o`zgarishlar yasab, kam resurs sig`imli tarmoqlarga
o`tishni ta’minlay
oldi va resurs tejamli, mehnat tejamli texnologiyalarni ishlab
chiqib, sanoatda qo`llay boshladi.
Yaponiya kompaniyalarining turg`unlik xususiyatini yaponcha yollanma
mehnat tizimi bilan bog`laydilar. Bu tizimning uch tomoni mavjud: 1)
ishchilarning umr bo`yi yollanishi. Bunda ishchilarning to nafaqaga
chiqquncha ish
bilan ta’minlanishi kafolatlib, ish joyining doimiyligi ta’minlanadi. 2) Maxsus ish
haqi tizimi. Bunda yoshiga va kompaniyadagi ish stajiga qarab maosh ortib boradi.
3) Kasaba uyushmalari tarmoq bo`yicha emas, balki firma bo`yicha tuziladi va
muayyan korxona ichida faoliyat ko`rsatadi.
“Umr bo`yi yollanish” asosan yirik korporatsiyalarda va qisman o`rta
korxonalarda qo`laniladi. Umuman taxminan sanoat ishlab chiqarishidagi
bandlikning 15-20 foizini tashkil etadi. Bu tizim yuridik asossiz bo`lib,,
kelishuv
bo`yicha amalga oshiriladi. Yaponiyada ikki xil mehnat bozori mavjud bo`lib,
birinchisi “tashqi mehnat bozori” deyiladi. Bu boshqa mamlakatlardan deyarli
farqlanmaydi. Ikkinchisi “ichki mehnat bozori” bu korporatsiya yoki “Keyresu”
sanoat guruhida qo`llaniladi. Bunda firma ichida past samarali joydan boshqasiga
o`tkazilib, yuqori malakali ishchilarni saqlab qolishga erishiladi.
Shu bilan birga
ishga qabul qilish ma’lum mutaxassisligi, malakaga egaligi asosida bo`lmay,
“inson yollanishi” tarzida amalga oshadi. Chunki o`qitish, hunarga o`rgatish butun
ish va amal davrida davom etadi. Halollik va mehnat bilan bog`langan insof,
xatarlikka qattiq e’tibor beriladi va bunda mehnat bilan menejment o`rtasilagi to`la
kelishuvlik katta ahamiyat kasb etadi. Malakali ishchilar va boshqaruv
xodimlarining ish haqi farqi juda kam bo`ladi.
Injener-texnik xodimlar va
ishchilarning bir-biriga yaqin bo`lishi va farqning kamligi rag`batlantiriladi.
Bu tizim hozirgacha ham Yaponiyada asos bo`lib hisoblanadi. Tadqiqotlar
bo`yicha 1000 kishiga nisbatan sanoat kompaniyalarida universitetlardan to`g`ri
yollanganlar ichida 30 yoshgachasi – 78,9 foiz, 40 yoshgachasi – 70 foiz, 50
yoshgachasi – 66,2 foiz, 60 yoshgacha – 33,6 foizni saqlab qolgan. Bu raqamlar
“umr bo`yi” tizimining amalda ekanligini ko`rsatadi.
Malakali xodimlarni saqlab qolish uchun
kompaniyalar yangi usullar
qo`llashni lozim topadilar. Aytaylik, o`rta va yuqori menejerlar uchun aksiyalarni
imtiyozli baholarda sotish. Bu avvalo AQSHda qo`llanilgan bo`lib, hozir
Yaponiyada ham keng qo`llanila boshladi.
Yaponiya ishchilari dunyoda eng yuqori ish haqiga ega. Bu mehnat bilan
menejment o`rtasida to`la kelishuvning katta asosi bo`lib hisoblanadi. Masalan, ish
kunining yo`qotilishi bo`yicha yyetakchi rivojlangan mamlakatlar ichida yaponiya
eng past o`rinda turadi. Ma’lumki, ish kunlarini yo`qotish avvalo mehnat bo`yicha
kelishmovchilik
sababi bilan yuz beradiki, ishchilar o`z boshliqlariga qarshi
norozilik bildirishini natijasi hisoblanadi.