Boshqaruv faoliyatida nizolar. Muloqot madaniyati. Karyera va uning bosqichlari. Boshqaruv kompetensiyalari

Раҳбар шахсининг индивидуал-психологик хусусиятлари.

• Раҳбар ўзининг шахсий фазилатлари, мустаҳкам характери кучли иродаси, барқарор ҳиссиёти барча нарсаларга ва жабҳаларга нисбатан махсус қобилиятлари билан халқ хўжалигини бошқара олади, холос.
• 1. Ташкилотчилик қобилияти. Раҳбар кадр бозор иқтисодиёти даврида ўта уддабурон ишбилармон муаммоси ёки корхонанинг идора ёки илмий марказнинг олдида турган вазифаларни мақсадга мувофиқ собитқадамлилик билан бажаришни уюштира олиш имкониятига эга бўлиши керак.

Раҳбар шахсининг индивидуал-психологик хусусиятлари

2. Иймон – эътиқодга фаол – ҳаётий йўналганлик қобилияти. Раҳбар иймон – эътиқодли, муайян ҳаётий позитсияли, мустаҳкам паймонли соф, ростгўй самимий, жонкуяр, инсонпарвар, ватанпарвар фазилатли инсон бўлмоғи – одимлар учун ибрат – намуна вазифасини бажармоғи лозим.

Нутқий қобилият. Раҳбар саводхон сўзлашга ва нотиқлик санъатига эга бўлиши шарт. У теварак – атрофдагилар билан узлуксиз равишда муомалага киршиб турганлиги туфайли нутқи ихчам, маъноли, оҳангдор, муяян ритм, темп, частоталик бўлиши муҳим аҳамиятга эга.

Раҳбар шахсининг индивидуал-психологик хусусиятлари

• Нуфуз обрўга эга бўлишлик. Раҳбарнинг нуфузи билан бошқаришни амалга ошира олади, холос, лекин эгалланган лавозим туб маънодош обрў келтирмайди, чунки кишиларнинг унга нисбатан муносабати вақтли хусусиятга эга бўлади.
• Персептив қобилияти: раҳбар учун биринчи ва иккинчи даражали масалалар бўлиши мумкин эмас, чунки ҳаёт муайян қисмлардан ташкил топган бўлади. Худди шу боис барча нарсаларга эътибор қилиш керак. Раҳбар қисқа вақт оралиғида ишлаб чиқариш участкалар, бўлимлари, аъзолар, амалдорлар ва ёрдамчи ходимлар ташқи қиёфаси, ишга тайёрлиги, меҳнат фаолиятини ташкил қилишга тахтлиги, техниканинг созлиги, кишиларга этказиш билан боғлиқдир.

Раҳбар шахсининг индивидуал-психологик хусусиятлари

• Академик қобилият. Ҳозирги замон талаби раҳбар кадр ҳар томонлама камол топган инсон бўлишини тақозо қилади. Давлатлараро, миллатлараро, шахслараро, ихтисослараро, амалга ошириш учун раҳбар ҳар бир соҳадан минимал билимларга эга бўлиши улардан улардан ўз ўрнидан мувафаққиятли фойдаланиш лозим.
• Диққатни тақсимлаш қобилияти. Раҳбарнинг фаолиятини кенг кўламли, худди шу сабабли у лоқайдликка йўл қўйиши мумкин эмас. Энг оддий нарсадан давлат аҳамиятга молик муаммогача масъул бўлганлиги туфайли раҳбар синчков, теран, кузатувчан бир даврнинг ўзида бир неча объектларга ўз муносабаларини билдира олиши лозим. Эътиборлилик ходимларни хушёр торттиради, масъуллик эса тартиб, интизомни мустаҳкамлайди. Лоқайдлик иллати муҳитни тарк этади.