YOLG‘ONCHI
(Arman xalq ertagi)
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir podsho bo‘lgan ekan. Kun-
larning birida u har tomonga jarchilar yuboribdi. Ular xalqqa
shunday xabar qilibdilar:
— Odamlar-u odamlar, kimda-kim yolg‘onchilikda g‘olib
chiqsa, podshoyimiz unga oltin olma beradilar!
Podshoning huzuriga har yoqdan odamlar kela boshlabdi.
Shahzodalar, vazir-u nozirlarning bolalari va boshqalar kelibdi.
Ammo kelganlarning hech biri podsho ko‘nglini ovlay olmabdi.
Bir kuni podsho huzuriga bir kambag‘al katta xum ko‘tarib
kelibdi.
— Senga nima kerak? — deb so‘rabdi podsho.
— Assalom, podshohi olam, — deb javob beribdi kambag‘al.
— Men o‘z haqimni olgani keldim: siz mendan bir xum oltin
qarzdorsiz-ku.
— Yolg‘on, — debdi podsho. — Men sendan hech narsa qarz-
dor emasman.
— Yolg‘onmi? Unday bo‘lsa, o‘sha oltin olmani, marhamat
qilib menga bersinlar.
Podsho uning ayyorligini sezib, o‘zini go‘llikka sola boshlabdi.
— Yo‘q, aldayotganing yo‘q.
— Aldamayotgan bo‘lsam, unda qarzingizni bering.
Podsho yolg‘onchining yutganini tan olib, bir og‘iz ham
gapirmay, oltin olmasini kambag‘alga bergan ekan.
Do'stlaringiz bilan baham: |