Beynin I i m I i -js

aslında bu “yola d evam ” stratejisinin bir sonucudur. Ancak bi­
yoloji, yapay zekânın tersine, farklı bir yaklaşım benimsemiştir.
H a rek et algısı için biyolojik bir devreyle karşı karşıya gelindi­
ğinde, bunu rapor edecek bir ana programcı yoktur. Bu nedenle
129

---

i n c o g n i t o
rastlantısal nuıtasyoıılar süreci devreler için aralıksız olarak yeni
varyasyonlar icat ederek h areket algısı problem ini beklenm edik ve
yaratıcı yeni biçimlerle çözer.
Bu bakış açısı beyni ele alış biçim im izle ilgili yeni bir yaklaşımı
gündem e getirmektedir. N örobilim literatürünün büyük bölümü,
üzerinde çalışılan beyin işleviyle ilgili prob lem in , tek olduğu var­
sayılan çözüm ünü arayan örneklerle doludur. A m a bu yaklaşım
yanıltıcı olabilir. Bir uzaylı D ünya’ya inip ağaca tırm anabilen bir
hayvan keşfetse (diyelim, bir m aym un), m aym unun bu beceriye sa­
hip tek hayvan olduğu sonucuna varması aceleci bir tutum olarak
değerlendirilir. Uzaylı bakınmaya devam ederse karıncalar, sincap­
lar ve jaguarların da ağaca tırm andığını çok geçm eden görecektir.
Biyolojinin akıllıca işleyen m ekanizm aları için de geçerlidir aynı
şey: Bakmaya devam ettikçe daha fazlasını buluruz. Biyoloji hiçbir
zaman bir probleme “çözü ld ü ” dam gasını vurup listeden silmez;
sürekli yeni çözüm ler icat eder. Bu yaklaşım ın nihai ürünü, birbi-
riyle büyük ölçüde örtüşen bir çözüm ler sistem idir, yani rakipler
takımı mimarisi için gerekli koşulları sağlayan bir sistem
.34
Ç O K P A R T İL İ S İ S T E M L E R İ N Z İ N D E L İ Ğ İ
Bir takımın üyeleri sıklıkla anlaşm azlığa düşebilir am a bu, ille de