Beynin I i m I i -js

bıraktığı sinirsel tahribatın varlığı, ancak otopsi sonucunda or­
taya çıkar. O ysa bu kişiler, yaşarken herhangi bir belirti verme­
mişlerdir. Böyle bir şey nasıl müm kün olabilir? Araştırmalar bu
kişilerin, yaşlılık dönem lerinde de beyinlerine meydan okumakta
direnip, etkin bir çalışm a hayatına, bulmaca çözm eye ya da nöron
gruplarını antrenm anlı tutan herhangi bir etkinlikte bulunmaya
devam ettiklerini göstermektedir. Zihinsel açıdan canlı kalmanın
bir sonucu olarak, nöropsikologların bilişsel rezerv olarak adlan­
dırdıkları bir kaynak oluşturm ayı başarır bu insanlar. Tüm bunlar,
bilişsel bakım dan zinde insanların Alzheim er hastalığına yakalan­
madığı anlam ına gelm ez; m esele, bu kişilerin beyinlerinin belirti­
lere karşı korunm uş olmasıdır. Beyinlerinin bazı bölümleri işlev
yitimine uğrasa da, problem çözm ek için başka yollar bulabilirler.
“Tek çö zü m ” rutinine sıkışıp kalmamışlardır; ömür boyu aradık­
ları ve inşa ettikleri strateji bolluğu sayesinde, alternatif çözüm ler
üretebilirler. N ö ro n topluluğunun bozulup bir kenara atılan parça­
larının eksikliği, bu kişilerde hissedilmez bile.
Bilişsel rezerv -v e genel anlam da zin d elik - bir problemin örtü­
şen çözüm lerle, kapsam lı biçimde ele alınması yoluyla elde edile­
bilir. Benzetme yapacak olursak, bir tamirciyi ele alın. Alet çanta­
sında çok sayıda alet olduğu için, bir çekici kaybetmek ona işini
kaybettirmeyecektir. Onun yerine bir levyeden ya da boru anah­
tarının yassı kısm ından yararlanabilir. Ama yalnızca bir iki aletle
dolaşan bir tam ircinin başı belada demektir.
İşin sırrı olan bolluk, bir zamanlar ancak tuhaf bir klinik gizem
olarak algılayabildiğim iz bir durumu anlam amıza yardımcı olm uş­