Баҳтли оила 1 Кириш

Фарзанд туғилгандан кейинги вазифалар
1. Табрик ва таҳник.
Хоҳ қиз бўлсин, хоҳ ўғил бўлсин фарзан дунёга келган пайтда аввало онага "муборак 
бўлсин" дейилиши, ота-онани янги "меҳмон" билан табрикланиши керак. Ундан 
кейинги иш хурмо ёки бошқа бирор ширин нарсани эзиб, боланинг томоғига 
суртишдирки, бунга "таҳник" дейилади. Бу Ҳазрати Пайғамбар (с.а.в.)нинг 
тажрибаларидир. Соғлигига ҳам фойдали. Шундай йўл билан жағни ҳаракатлантириб 
қувватлантириш, шу тариқа онасининг кўксини тезроқ тутишини таъминлаш мумкин.
2. Исм қўйиш.
Исм инсоннинг "гувоҳномаси"дир. Дунёда ҳам, охиратда ҳам киши исми билан 
чақирилади.
"
Шубҳасизки, сизлар қиёмат куни исмларингиз билан, оталарингизнинг исми билан
чақириласизлар. Шундай экан фарзандларга гўзал исм қўйинг
".
Исмни қачон қўйилиши хусусида эркинлик бор. Туғилган куни, уч кундан кейин, 
ақиқа куни ёки кейинроқ қўйса ҳам бўлаверади.
Исм беришдан олдин болани ўнг қулоғига азон, чап қулоғига иқомат айтиш 
суннатдир. Расулуллоҳ (с.а.в.) Ҳазрати Ҳасаннинг қулоғига азон, иқомат айтганлар ва 
бу шайтоннинг йўлини тўсишини билдирганлар.
Инсон дунёга келганида илк эшитадиган сўзи "Аллоҳу акбар", дунёдан риҳлат 
қиларкан, охирги эшитадиган сўзи Калимаи Тавҳид бўлса, ҳаётни гўзал бошлаган ва 
гўзал тугатган бўлади. Ҳаётга маъно ва қиймат берадиган нарса шудир.
Исмларнинг чиройли бўлиши.
Мавжудотларни энг шарафлиси бўлган инсоннинг исми ҳам шарафига мос равишда 
бўлиши керак. Жоҳилият даврида инсонларга ҳайвонлар номи қўпол, ёқимсиз исмлар 
ёки бутларнинг исмларини қўйиш кенг ёйилган эди.
Ҳазрати Пайғамбар (с.а.в.) исмларга ҳам алоҳида эътибор берганлар. Ҳатто кўп 
саҳобаларнинг исмларни ўзгартириб, чиройли исм қўйганлар.
"Пайғамбарлар исмларини ишлатинглар. Аллоҳни энг севган исмлари Абдуллоҳ ва
Абдураҳмондир".
88

---

Ҳазрати Пайғамбар (с.а.в.) инсонларга ёмон лақаб берилиб, лақаб билан 
чақирилишини ман қилганлар.
3. Ақиқа.
Ақиқа туғилган бола учун еттинчи куни қурбонлик сўйиш. Олимларнинг аксарияти 
ақиқа қилиш суннат дейишган. Зеро, Ҳазрати Пайғамбар (с.а.в.) Ҳазрати Ҳасан ва 
Ҳусанлар учун ақиқа берганлар.
"Ҳар болага ақиқаси гаровдир. Еттинчи куни қўй сўйилади, исми қўйилади ва сочи
олдирилади".
Ақиқанинг еттинчи куни берилиши мустаҳаб бўлса-да, бошқа пайтда ҳам берилиши 
мумкин. Отанинг иқтисодий аҳволи тўғри келса, еттинчи куни, тўғри келмаса, бошқа 
пайтда беради.
Ақиқада сўйиладиган ҳайвоннинг сифати қурбонликдаги ҳайвондай бўлади. Фақат 
ақиқада шерикликда ҳайвон сўйиш мумкин эмас.
Ақиқанинг ҳикмати.
Ақиқа болани ҳар турли ёмонликлардан, шайтон васвасасидан сақланиши учун 
Аллоҳ йўлига қилинадиган бир эҳсондир. Сўйилган ҳайвоннинг ҳар бир аъзоси бола 
аъзоларига бадал сифатида бўлади. Бундан ташқари шу сабаб билан дўстлар бир ерга 
тўпланади. Фарзанд соҳибининг қувончига шерик бўлинган, гўштидан фақирларга 
тарқатилиши эса ижтимоий кўмак бўлади. Ақиқадан бир бўлак гўшт боланинг 
туғилишини назорат қилган дояга берилиши лозим топилган.